Η απελπισία στο πρόσωπο του Ρόι Χόντγκσον πρόδιδε ένα κεφάλι άδειο από ιδέες. Ο κόουτς που εκπροσωπούσε την ελπίδα των Άγγλων για κάτι μεγάλο σε τούτο το Euro, πέταξε από κάποια στιγμή και μετά την πανάκριβη γραβάτα του, άφησε στον πάγκο τη Louis Vuitton τσάντα με τις άχρηστες έτσι κι αλλιώς σημειώσεις του, άρχισε να ρίχνει ματιές στο Hublot ρολόι του καθώς περνούσε η ώρα χωρίς να γίνεται τίποτα, και τελικά αφού κλώτσησε με τα Prada παπούτσια του ό,τι βρήκε πρόχειρο, κάθισε αποκαμωμένος στη θέση του.
Τετέλεσται! Τα «λιοντάρια» του έφυγαν... νιαουρίζοντας από ένα ακόμη τουρνουά, καθώς παραδόθηκαν άνευ όρων σε κάτι... ψαράδες βακαλάου από την Ισλανδία!
Ο δεύτερος χαμένος της βραδιάς είναι ο Ρούνεϊ. Ο προπονητής προσπάθησε να στηρίξει πάνω του το καινούργιο που θέλησε να στήσει τα τελευταία χρόνια. Τον έφερε στα νερά του παρά τη διαφορά ηλικίας και νοοτροπίας, τον έχρισε αρχηγό, ταυτίστηκε μαζί του, του συμπεριφέρθηκε ξεχωριστά, αλλά... τίποτα. Λίγες μέρες πριν, σ’ ένα γήπεδο του γκολφ όπου πήγε τους παίκτες να ξεμουδιάσουν, τον είδε να ξεκόβει από τους υπόλοιπους και να... ξαλαφρώνει μπροστά στον κόσμο. Το άφησε να περάσει στο ντούκου. Δεν χρειάζονταν εντάσεις και κόντρες απέναντι στο δημιούργημά του με το οποίο υποσχόταν να σηκώσει την κούπα στις 10 Ιουλίου, στο Stade de France.
Άλλωστε και για τον παίκτη-σημαία της Μ. Γιουνάιτεντ ήταν η τελευταία ευκαιρία να γράψει ιστορία. Ξεκίνησε 19 χρονών, το 2004 από την Πορτογαλία, και στα 12 χρόνια που πέρασαν τα μόνα πράγματα που κατέφερε ήταν να του πέσουν τα μαλιά, να φυτέψει καινούργια, να παντρευτεί, να κάνει παιδί και να μπλεχτεί σε «σκάνδαλο» με ένα call girl! Από μπάλα, ελάχιστα πράγματα. Απλά ακριβοπληρωμένος...
Η αλήθεια είναι πως η Αγγλία αυτή τη φορά ξεκίνησε μια χαρά. Έπαιξε καλή μπάλα στο άδικο 1-1 με τη Ρωσία, νίκησε με 2-1 την Ουαλία και κατέβηκε με τα δεύτερα στο 0-0 εναντίον της Σλοβακίας χάνοντας την 1η θέση στο γκρουπ. Τότε όλοι κατηγόρησαν τον προπονητή επειδή «διάλεξε» να πέσει πάνω στη Γαλλία όταν θα έφτανε στους «8», χωρίς να φαντάζεται ότι το μεγάλο εμπόδιο θα ήταν η... Ισλανδία, μια χώρα που οι κάτοικοί της είναι λιγότεροι από τους Άγγλους ποδοσφαιριστές!
Γενικά η γκρίνια είναι το... δεύτερο εθνικό σπορ των Άγγλων μετά το ποδόσφαρο. Είτε νικάει είτε χάνει η Εθνική ομάδα, οι περισσότεροι κάτι αρνητικό βρίσκουν να πουν. Γι’ αυτό η προετοιμασία πριν το ματς με την Ισλανδία έγινε με ιδιαίτερη προσοχή. Ήταν π.χ. εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο η αποστολή κράτησε μακριά κάθε συζήτηση για το Brexit. Όταν κάποιος δημοσιογράφος «τόλμησε» να ρωτήσει κάτι σχετικό, άκουσε τον Χόντγκσον να κλείνει το θέμα: «Είναι ένα τεράστιο ζήτημα για το έθνος. Ψηφίσαμε και είχαμε την άποψή μας, όμως το έθνος είχε τον τελικό λόγο. Θα ζήσουμε με αυτό, αλλά το γεγονός δεν έχει επηρεάσει τη συγκέντρωσή μας για το παιχνίδι. Δεχόμαστε ότι πίσω στην πατρίδα μας οι άνθρωποι πήραν μια σημαντική απόφαση. Εμείς θα ασχοληθούμε όταν επιστρέψουμε».
Το ίδιο και ένας-δύο παίκτες, όταν τους πλησίασαν σε πηγαδάκι: «Κοιτάζουμε όσα μας ενώνουν και δεν συζήτησαμε τίποτα». Έτσι ακόμη και οι μεγάλες λονδρέζικες εφημερίδες, που δεν χορταίνουν να ρίχουν πιπέρι στις ανταποκρίσεις τους, άφησαν τελικά αυτό το πολύ πιασιάρικο θέμα εκτός, και ασχολήθηκαν με διάφορα άλλα του στιλ, αν η Εθνική τους ομάδα θα πήγαινε καλύτερα με τον... Αρσέν Βενγκέρ στον πάγκο της, ή αν ενοχλήθηκε ο Ρούνεϊ από την παρουσία της γυναίκας του Βάρντι η οποία κλέβει την παράσταση από την ώρα που αποφάσισε να πουλήσει τις φωτογραφίες του γάμου της στο «Hello»!
Ανθυπολεπτομέρειες σε μια πραγματικότητα που λέει ότι η Εθνική Αγγλίας, σε αντίθεση με το αγγλικό πρωτάθλημα, εξακολουθεί να... διασκεδάζει με αυτό το κάτι σαν ποδόσφαιρο που παίζει όταν φεύγει μακριά από το Νησί. Και, φυσικά, η κριτική από τη νύχτα της Δευτέρας ξεπερνάει τα όρια. Αν η «κίτρινη» Sun βγήκε πολύ λογικά με μαύρο πρωτοσέλιδο που έγραφε «αποτυχία, ρεζίλι, εξευτελισμός, δυσφήμιση, ντροπή, δειλία, μη γυρίσετε πίσω», το σοβαρό BBC άρχισε να μιλάει για «overpaid nonces», που μπορεί να μεταφραστεί και σαν... «καλοπληρωμένοι βιαστές» ή «παιδόφιλοι»!
14°
