Τα γκολ έπεφταν στην εστία της ΑΕΚ κι όσοι πίστευαν ότι ο Ολυµπιακός µετά το τρίτο θα πατούσε φρένο διαψεύσθηκαν οικτρά. Όχι ότι υπήρχε κάποια διάθεση ρεβανσισµού, απλά η Ένωση έδειχνε στο παιχνίδι τόσο αδύναµη που ο αντίπαλος δεν χρειαζόταν να καταβάλει µεγάλη προσπάθεια για να πετύχει πολλά γκολ. Την ίδια ώρα, στην Πειραϊκή, ένα παλιό NIVA στο πέταλο του όρµου Μπαϊκούτσι πηγαινοερχόταν παίζοντας τον ύµνο του Ολυµπιακού. Σε κάθε γκολ δυνάµωνε την ένταση. Γιατί δεν βρίσκεται στο Καραϊσκάκη, αναρωτήθηκα; Αλλά εδώ δεν πήγε η ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη, γιατί δεν ήταν ΑΕΚ αυτή η σκιά που βλέπαµε. Ο τρελός µε το ΝΙVA µας πείραξε! Πού ήταν, όµως, η ΑΕΚ της Τούµπας; Σίγουρα δεν υπάρχει οµάδα στο ελληνικό πρωτάθληµα που να µπορεί να αντέξει δύο ντέρµπι σε µία εβδοµάδα. Θα µου πείτε, άλλο «αντέχω» και άλλο «διασύροµαι». Σωστά, αλλά αν κάτι πάει στραβά από την αρχή, ο διασυρµός είναι ο πρώτος που σε επισκέπτεται για να σε κάνει φίλο.
Ο Ολυµπιακός στέφθηκε και µαθηµατικά πρωταθλητής, πραγµατοποιώντας την εµφάνιση των ονείρων του. Πραγµατική γιορτή! Μόλις στο 20ό λεπτό το σκορ ήταν 3-0, η ΑΕΚ είχε πετάξει λευκή πετσέτα και οι παίκτες των ερυθρολεύκων είχαν την τύχη να βλέπουν κάθε ενέργειά τους να καταλήγει σε γκολ. Ο πιο ουσιαστικός Ολυµπιακός όλου του πρωταθλήµατος. Η οµάδα του Βαλβέρδε κατάφερε να πετύχει περισσότερα τέρµατα από τις ευκαιρίες που δηµιούργησε και αυτό είναι ό,τι πιο σηµαντικό υπάρχει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Συγχρόνως είναι και το πιο δύσκολο για να δοµήσεις σε µια οµάδα. Πάρτε για παράδειγµα την Μπαρτσελόνα, την οµάδα µε τη διαρκή κίνηση και τη συχνότερη εναλλαγή µπάλας µεταξύ των παικτών, νούµερο δυσανάλογο µε τις ευκαιρίες που δηµιουργεί. Γιατί; Γιατί πολύ απλά η κατάληξη αυτού του αδιάκοπου πήγαινε-έλα της µπάλας καταλήγει τις περισσότερες φορές σε γκολ.
Το παιχνίδι µε την ΑΕΚ µπορεί να θεωρηθεί θεία δίκη, µε βάση τους παίκτες που σκόραραν. Γιατί ήταν αυτοί µαζί µε τον Ιµπαγάσα, τον παίκτη µια κατηγορία µόνος του, που διακρίθηκαν περισσότερο καθ’ όλη τη διάρκεια του πρωταθλήµατος! Στο πρώτο γκολ συµµετοχή σηµαντική έχει ο Μοντεστό. Είναι αυτός που πηδάει στο πρώτο δοκάρι και γυρίζει σωστά την µπάλα στο σκόρερ Τζεµπούρ. Ο Μοντεστό, που αποδείχθηκε το κρυφό χαρτί του Ολυµπιακού στη µεσαία γραµµή, ο παίκτης που στάθηκε επάξια δίπλα στον Ιµπαγάσα, που έδωσε ποιότητα και λύσεις στο κέντρο όταν ο Ντουντού ζοριζόταν στο κρεβάτι του πόνου και ο Ουρτάδο δεν φάνταζε σαν την καλύτερη λύση. Το άλλο αστέρι της βραδιάς, ο Τζεµπούρ, ήρθε τον ∆εκέµβρη και η άφιξή του αµφισβητήθηκε κυρίως λόγω του χαρακτήρα του. Κι αυτό γιατί ο Αλγερινός και σε ασανσέρ µόνος του είναι ικανός να πλακωθεί µε τα κουµπιά. Ρίσκο από τη διοίκηση που της βγήκε σε καλό. Ο άλλος σκόρερ ήταν ο Μέλµπεργκ. Ο παίκτης που στην άµυνα πάλευε σε όλα τα µατς για το καλύτερο. Που κατάφερνε µε την απόδοσή του να κρύβει τα χρόνια που βαραίνουν στην πλάτη του. Και µετά ο Μιραλάς. Το σερί του στην αρχή του πρωταθλήµατος ήταν αυτό που έβαλε από νωρίς τον Ολυµπιακό µπροστά και έκανε όλους να παραδεχθούν ότι ο Βέλγος είναι τουλάχιστον µια κλάση καλύτερος από όλους τους επιθετικούς του πρωταθλήµατος. Το γκολ που πετυχαίνει µε την Ένωση είναι από τα αγαπηµένα του. Βρίσκει χώρο δεξιά, τραβάει το κορµί του καθώς βλέπει την µπάλα να έρχεται για να ξεφύγει από τον αντίπαλο αµυντικό και ξεχύνεται στα αντίπαλα καρέ. Βρίσκει το κενό που χρειάζεται για να πατήσει περιοχή, αλλάζει πόδι και σκοράρει. Όσο για τον τελευταίο στον πίνακα των σκόρερ, τον Χολέµπας, άξιζε κι αυτός µια διάκριση, γιατί όσες φορές ήρθε από τον πάγκο σαν ρεζέρβα έστελνε το µήνυµα ότι θα του άξιζε να παίζει βασικός. Αυτό είναι το 38ο πρωτάθληµα του Ολυµπιακού. Πιο σηµαντικό, όµως, ότι είναι το 13ο τα τελευταία 15 χρόνια. Και αυτό κάτι λέει.
Όσο κι αν θέλουµε µε τις παράγκες, τα παραγκάκια και τις υπόγειες διαδροµές να απαξιώνουµε το ελληνικό ποδόσφαιρο –καθόλου άδικα–, µια οµάδα µε τέτοιο σερί δύσκολα να την αµφισβητήσεις. Λίγο βορειότερα, στο ΟΑΚΑ, ο Φερέιρα µετά το µατς του ΠΑΟ δήλωνε ότι οι πράσινοι είναι καλύτεροι από τους ερυθρόλευκους σαν οµάδα. Η πίκρα από τον τρόπο µε τον οποίο έχασε ο Παναθηναϊκός στο Καραϊσκάκη φαίνεται ότι επηρεάζει ακόµη τον Πορτογάλο. Αλλά µια οµάδα δεν κατακτά το πρωτάθληµα από ένα παιχνίδι. Ο Κατσουράνης φάνηκε πιο ειλικρινής όταν δήλωσε πως οι κακές εµφανίσεις του ΠΑΟ στον πρώτο γύρο ήταν η βασική αιτία που χάθηκε το πρωτάθληµα. Και θα ήταν ακόµη πιο ειλικρινής, αν γινόταν πιο συγκεκριµένος. Αν µιλούσε για τους τρεις γυµναστές που άλλαξε το τριφύλλι τον τελευταίο χρόνο, για την αλλαγή προπονητή µεσούσης της περιόδου, για την κακή διαχείριση των παικτών που αγωνίστηκαν σε Μουντιάλ, και τέλος για τις µεταγραφές του καλοκαιριού που δεν βγήκαν.
8°
