Το πάρτι ξεκινάει τη νύχτα της Πέμπτης με τη μεγάλη συναυλία στη fun zone, μπροστά στον Πύργο του Άιφελ. Sold out από τη Δευτέρα, με Dj τον music ambassador του τουρνουά, τον Νταβίντ Γκέτα. Το 2011 ψηφίστηκε κορυφαίος στον κόσμο, στη συλλογή του υπάρχουν δύο Grammy μαζί με δεκάδες άλλα βραβεία κι έχει γράψει το τραγουδάκι του Euro. Η fun zone είναι ένας χώρος 130 χιλιάδων τετραγωνικών που ισοδυναμεί με 30 ποδοσφαιρικά γήπεδα και θα μπορεί να φιλοξενεί κάθε στιγμή 85-90 χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι θα έχουν μείνει χωρίς εισιτήριο και θα θελήσουν να παρακολουθήσουν τους αγώνες σε ατμόσφαιρα γηπέδου από οθόνη στα 420 τετραγωνικά.
«Να ξέρετε ότι για τη συναυλία δεν έχω άλλα εισιτήρια... Έχουν πουληθεί και τα 85 χιλιάδες κομμάτια» είπε ο Γκέτα στην επίσημη πρες κόνφερανς της UEFA. «Αλλά θα το ευχαριστηθούμε. Ήταν ένα όνειρο που είχα. Οπότε θα πιω ένα ποτήρι με σαμπάνια. Ίσως και δύο. Αλλά θα το απολαύσω. Νομίζω πως η μουσική είναι σαν το ποδόσφαιρο. Ποδόσφαιρο μπορείς να παίξεις στην Αφρική, στη Νότια Αμερική, στην Ευρώπη... Παντού. Ετσι είναι και η μουσική. Μπορείς να την ακούσεις παντού. Να σε ενώσει... Να σε κάνει ένα. Αυτή είναι η δική μου δουλειά».
Φίλος που βρίσκεται τις μέρες αυτές στο Παρίσι μού μίλησε για μια περίεργη κατάσταση που δεν έχει καμιά σχέση με την πανηγυρική ατμόσφαιρα σε προηγούμενα Euro. Η ζωή φαινομενικά κυλάει κανονικά, κανένας δεν μπορεί να διακρίνει με γυμνό μάτι όσα ακούμε και διαβάζουμε για «δρακόντεια μέτρα» και «κόκκινους συναγερμούς», αλλά από την άλλη οι γιγαντοαφίσες και τα διάφορα happening που ξεκίνησαν προσπαθούν να κρύψουν την κακή διάθεση των περισσότερων Γάλλων. Άνθρωποι που περίμεναν πώς και πώς να αρχίσει να κυλάει η μπάλα, ξενέρωσαν ζώντας εδώ και καιρό σε μια κατάσταση δηλητηριασμένη από το τετράπτυχο τρομοκρατία - ταραχές - απεργίες - πλημμύρες. Άλλοι που είχαν βγει στους δρόμους τον Μάη του '68 κι έπαιζαν ξύλο χωρίς να λογαριάζουν τίποτα, τώρα φοβούνται για τα παιδιά τους. Η οργανωτική επιτροπή προσπαθεί να καθησυχάσει τον κόσμο, αλλά στην πραγματικότητα τρέμει η ίδια. Πολλοί νιώθουν καλύτερα να μη συζητάνε το ενδεχόμενο μιας επίθεσης που θα κάνει τα πράγματα ανεξέλεγκτα... Κι ο μόνος που τόλμησε να δηλώσει ότι «δεν υπάρχει πουθενά φόβος» ήταν ο δικός μας, γενικός γραμματέας της UEFA, Θόδωρος (Τίο, για τους φίλους του...) Θεοδωρίδης! Όπως και να ’χει, πίσω από τη γιορτή παραμονεύει η ανησυχία που για ορισμένους γίνεται φόβος.
Τα drone είναι ο νούμερο ένα εχθρός για τους περίπου 100 χιλιάδες άνδρες που θα στηρίξουν τα μέτρα ασφαλείας. Θεωρείται το πιο μοντέρνο, εύκολο, ευέλικτο και φθηνό μέσο για κάποιον που θα θελήσει να κάνει ζημιά, χτυπώντας κάποιο γήπεδο ή εγκατάσταση τις μέρες των αγώνων. Και επειδή αυτά τα τηλεκατευθυνόμενα αεροπλανάκια είναι σχετικά καινούργιο όπλο, οι τρόποι αντιμετώπισης και εξουδετέρωσης της απειλής τους βρίσκονται ακόμη πολύ πίσω. Μπορεί δηλαδή ο Γαλλολιβανέζος «M. Securité» των αγώνων, ο Ζιάντ Κουρί, να δηλώνει ότι διαθέτει τα απαραίτητα αντίδοτα για τέτοιου είδους επιθέσεις, αλλά μόνο στην πράξη θα φανεί πόσο αποτελεσματικό είναι το σχέδιό του, που περιλαμβάνει «ζώνες απαγόρευσης πτήσεων» πάνω από τα γήπεδα και τα προπονητικά κέντρα, καθώς και ειδικά αντι-αεροπλανάκια έτοιμα να εντοπίσουν οτιδήποτε πετάει, τρέχοντας κατά πάνω του με 70 χιλιόμετρα την ώρα.
Δύο είναι θεωρητικά οι πρώτοι στόχοι κάθε υποψήφιου τρομοκράτη:
• Ο ένας το Stade de France όπου έχουν προγραμματιστεί μερικά από τα σημαντικότερα ματς, όπως το πρώτο πρώτο μεταξύ Γαλλίας - Ρουμανίας την Παρασκευή, και φυσικά ο τελικός στις 10 Ιουλίου.
• Ο δεύτερος, η fan zone που ανοίγει τη νύχτα της Πέμπτης με τη συναυλία που λέγαμε.
Τι θα γίνει όμως αν το χτύπημα «σκάσει» στην Τουλούζ ή στο «Velodrome» της Μασσαλίας; Το τουρνουά βρίσκεται διασκορπισμένο σε 9 πόλεις και 10 γήπεδα. Όχι πως κι εκεί δεν θα υπάρχουν μέτρα... Η τελευταία άσκηση ετοιμότητας έγινε στη Λιόν, όλα πήγαν καλά, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις η θεωρία από την πράξη έχει τεράστια απόσταση. Το τυπικό μέρος προβλέπει τον πρώτο έλεγχο ένα χιλιόμετρο μακριά από κάθε γήπεδο, με σωματική έρευνα και κατάσχεση κάθε τσάντας ή σακιδίου που θα κάνει το λάθος να κουβαλήσει οποιοσδήποτε. Ακολουθεί ο ηλεκτρονικός έλεγχος των εισιτηρίων σε συνεργασία με τον ανιχνευτή μετάλλων που θα προσπαθεί να εντοπίσει οτιδήποτε ύποπτο μπροστά σε κάθε θύρα. Μιλάμε γιά 75 χιλιάδες αστυνομικούς, 10 χιλιάδες στρατιώτες της αντιτρομοκρατικής και 13 χιλιάδες security.
Η περίπτωση του Γάλλου που πιάστηκε με 100 κιλά εκρηκτικών, τρεις εκτοξευτήρες χειροβομβίδων και πολλά-πολλά καλάσνικοφ τις προάλλες δείχνει πόσο δύσκολη θα είναι η δουλειά των δυνάμεων ασφαλείας όλες αυτές τις μέρες. Μη ξεχνάμε ότι από την επίθεση στο «Charly Ebdo», στο Bataclan, αλλά και στο Stade de France, το Παρίσι έχει γίνει το κέντρο της τρομοκρατίας στην Ευρώπη. Κι αυτό, ειδικά σε χρονιά Euro τρομάζει από μόνο του...
10°
