Τι είναι η Αποκάλυψη, εκτός από πολύ γνωστή ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα; Τα λεξικά αναφέρουν πως είναι η δημοσιοποίηση ενός γεγονότος που προκαλεί αίσθηση στο ευρύ κοινό. Με βάση λοιπόν την έννοια της λέξης, σιγά να μη θεωρηθεί αποκάλυψη η δήλωση του Αλέξη Κούγια ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο υπάρχει παράγκα. Και άλλα δέκα «σιγά» για την αίσθηση που μπορεί να προκαλέσει στο κοινό η συγκεκριμένη είδηση. Η παράγκα ζει όπως το Πολυτεχνείο, και ας μη βρέθηκε ένας ευφάνταστος αγωνιστής να το γράψει σαν σύνθημα στον τοίχο.
Με την παράγκα μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ελλήνων φιλάθλων και γαλουχήθηκαν με τις ιδέες της όλοι οι σύγχρονοι παράγοντες της ελληνικής φουσμπαλέρας. Ήταν το κρυφό σχολείο του ποδοσφαίρου μας – όταν σε όλη την υπόλοιπη ποδοσφαιρική Ευρώπη επικρατούσε ο σκοταδισμός που ήθελε τις ομάδες να ανταγωνίζονται μεταξύ τους επί ίσοις όροις μέσα και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους, η παράγκα τότε, σε μέρη μυστικά σε όλη σχεδόν την επικράτεια, κράτησε άσβεστη τη φλόγα της λαμογιάς και της απάτης, δυναμώνοντας το φρόνημα του ελληνικού έθνους αλλά και την πίστη του ότι μόνο με την απατεωνιά θα καταφέρουμε να επιζήσουμε και να μεγαλουργήσουμε. Οι ιστορικοί βέβαια στις μέρες μας, σε μία δεύτερη ανάγνωση των γεγονότων, ίσως αποφανθούν ότι η παράγκα δεν υπήρξε ποτέ. Αλλά δεν τρώμε κουτόχορτο. Η Ιστορία είμαστε εμείς. Εμείς που ανεχθήκαμε την παράγκα, της επιτρέψαμε να υπάρχει και να δημιουργεί και τώρα αδυνατούμε να ζήσουμε χωρίς την παρουσία της, φανερή ή μυστική. Γι’ αυτό, καλά θα κάνουν όσοι ιστορικοί το επιχειρήσουν, να καταθέσουν τις ανακρίβειές τους για τη μη ύπαρξη βρόμικου κυκλώματος στο ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ, αυτό που γυρίστηκε για το 1821. Σιγά σιγά θα δείτε ότι θα φτάσουν στο σημείο να μας πουν ότι ο παραγκάρχης είναι αδελφή.
Βγήκε λοιπόν την περασμένη εβδομάδα ο Αλέξης Κούγιας σπάζοντας στην κυριολεξία τη σιωπή του, και συγχρόνως το ρεκόρ που έχει στην κατηγορία των σιωπών ο Νίκος Αλέφαντος, και ισχυρίστηκε, βάσει των κασετών που άκουσε, ότι κουμάντο στην παράγκα κάνει παράγοντας που είναι ογκώδης και ψηλός και έχει ομάδα στη Σούπερ Λίγκα. Από τη στιγμή που δεν καπνίζει πούρο το μυαλό μας πήγε στους υπόλοιπους ευτραφείς. Δεν είναι πολλοί, αλλά καλά θα κάνει ο Κούγιας σα νομικός που είναι να βοηθήσει τη Δικαιοσύνη, σε περίπτωση που αποφασίσει να παρέμβει, καταθέτοντας τουλάχιστον τα κιλά του παραγκάρχη. Αφού δεν λέει ονόματα, τουλάχιστον ας μας πει το βάρος, για να μη σέρνουμε ανθρώπους άδικα στα δικαστήρια. Και αν πάλι δούμε κάποιον από τους συνήθεις ύποπτους τις προσεχείς μέρες να περνάνε την είσοδο ενός κέντρου αδυνατίσματος, να αρχίσουν οι υποψίες μας να έχουν βάση και λογική.
Ο Κούγιας, αηδιασμένος σφόδρα μετά την ακρόαση των κασετών, δήλωσε πως σιχάθηκε τον εαυτό του ακούγοντας τον παραγκάρχη και είπε πως αυτός είναι διπρόσωπος, από αυτούς που έχουν ξεφτιλίσει τα παντελόνια που φοράνε. Και πρόσθεσε ότι μιλάμε για άνθρωπο που διηγείται πώς απειλούσε το διαιτητή, ότι θα βάλει Τσετσένους, Βούλγαρους, Ρουμάνους να τον σκοτώσουν. Δεν ήξερε φυσικά ότι τον ηχογραφούσαν. «Υπάρχει πλέον στο ποδόσφαιρο νέος παραγκάρχης και είναι αυτός. Ο ογκώδης παράγοντας απειλεί διαιτητές και λέει ότι τους ορίζει. Γνωρίζω τα πάντα για την υπόθεση, υπάρχουν κασέτες στα χέρια παράγοντα που αν μου τις δώσουν δεν έχω πρόβλημα να δημοσιοποιήσω το περιεχόμενό τους». Και κατέληξε με μία έκκληση: «Αυτός που έχει τις κασέτες, γιατί είναι πολλές και όχι μία, και τις έχω ακούσει, να τις δώσει. Είναι άνθρωπος που ανήκει στο περιβάλλον του ποδοσφαίρου γενικότερα». Και μετά ο Κούγιας αρχίζει να αραδιάζει ονόματα: «Οι μισοί από τους διαιτητές της Σούπερ Λίγκας έχουν περάσει από την παράγκα. Όπως ο Τεροβίτσας, ο Καλόπουλος, ο Λαμπρόπουλος. Γνωρίζω πώς με επέλεξε ο Δαλούκας. Με συνέστησε στο Δαλούκα ο νέος παραγκάρχης που θέλει να πάρει τη θέση του Θωμά Μητρόπουλου». Οι αποκαλύψεις είναι σαν τα λουκάνικα στα σούπερ μάρκετ. Τραβάς ένα και ακολουθούν δεμένα με σχοινάκι καμιά δεκαριά. Κι έτσι ο γνωστός ποινικολόγος σταματημό δεν είχε. Υποστήριξε ότι η φωνή που ακούγεται στις κασέτες δεν είναι του προέδρου της ΕΠΟ του Σοφοκλή Πιλάβιου, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς του Σωτήρη Βοριά που φαίνεται να μπερδεύει πρόσωπα και φωνές, όπως μπερδεμένες ήταν οι αποφάσεις του σε κρίσιμες φάσεις την εποχή που ήταν εν ενεργεία διαιτητής.
Τι γίνεται λοιπόν; Τι να πιστέψεις; Γιατί κάθε φορά που διαβάζω για τέτοιου είδους αποκαλύψεις ψάχνω στο κουτί με τα φάρμακα να βρω αν υπάρχει ένα αναβράζον ντεπόν κι ένα σιμέκο για το στομάχι; Από την άλλη, σκέφτομαι, πόσες κασέτες έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα για στημένα παιχνίδια, για πιανόλες ρέφερι και παράγοντες που λαδώνουν. Δεν ξέρω γιατί δεν έχουν πάει στη Δικαιοσύνη. Αλλά είναι τόσες πολλές που κάλλιστα θα μπορούσαν να τις πουλάνε μαζί με το cd της Τζούλιας με τους δυο μαύρους. Μετά όμως μια σκέψη ήρθε να μου τινάξει το μυαλό. Οι συνομιλίες είναι σε κασέτες; Μα πού τις ακούνε οι μπαγλαμάδες; Αφού τα κασετόφωνα έχουν πλέον αποσυρθεί από την κυκλοφορία. Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που ακούνε κασέτες; Στην εποχή του cd, του mp3, του iphone, εμείς ακόμη κρατάμε τις αποκαλύψεις μας σε κασέτες εξηντάρες ή σε καταραμένες ενενηντάρες που χαλούσαν το μοτέρ του κασετόφωνου; Πόσο πίσω είμαστε, Θεέ μου…
16°
