Επικαιροτητα

Κοινωνική πρόνοια. Ένας ανεπίλυτος γρίφος;

Λύσεις υπάρχουν και έχουν κατατεθεί από την επιστημονική κοινότητα εδώ και χρόνια

102280-203531.jpg
Ανδρέας Βασιλιάς
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Έλλειμμα κοινωνικής πρόνοιας
Cheng Qi Huang @ Unsplash

Η κοινωνική πρόνοια, που αφορά πρωτίστως στην προστασία παιδιών, ευάλωτων οικογενειών και γυναικών, παρουσιάζει σημαντικό έλλειμμα

Με αφορμή τις τελευταίες αποκαλύψεις σχετικά με τη λειτουργία τόσο στην «Κιβωτό του κόσμου», όσο και στο «Χαμόγελου του παιδιού», ήρθε στην επιφάνεια, για άλλη μια φορά, το «άλυτο» ζήτημα της κοινωνικής πρόνοιας και στη χώρα μας. Γιατί δεν αφορά μόνο εμάς, αλλά γενικότερα τον δυτικό κόσμο. Για τον απλούστατο λόγο ότι η κοινωνική πρόνοια, η οποία αφορά πρωτίστως στην προστασία παιδιών, ευάλωτων οικογενειών και γυναικών, αποτελεί βασικό στοιχείο των δημοκρατικών αξιών που αναπτύσσονται μόνο μέσα σε δημοκρατίες. Γιατί άλυτο ζήτημα; Γιατί το νόημα «πρόνοια», βρίσκεται στο μεταίχμιο της υγείας και της ψυχολογικής υποστήριξης, αλλά ουσιαστικά εκτός, «πρόνοιας». Έτσι, τελικά, οι εφαρμοσμένες πολιτικές οι οποίες αφορούν σ’ αυτήν να εστιάζονται, βασικά σε επιδοματικές πολιτικές (είτε ιδιωτών είτε της πολιτείας). Έχουμε καταλήξει η κοινωνική πρόνοια να ταυτίζεται με τη φιλανθρωπία. Μέγα λάθος, τόσο κοινωνικό όσο και επιστημονικό.

Ο χώρος της κοινωνικής πρόνοιας, ως ένας από τους σημαντικούς παράγοντες της υγείας, αλλά και της οικονομίας, έχει καταλήξει να αποτελεί το «αποπαίδι» της ψυχικής υγείας και του τομέα της υγείας γενικότερα. Παράδειγμα, ανήκει στο Υπουργείο Εργασίας. Ταυτόχρονα, και εξαιτίας αυτής της υποβάθμισης, αλλά και της «φιλανθρωπικής» διάστασης, ως χώρος, παρουσιάζει σημαντικό επιστημονικό έλλειμμα. Έτσι, «παραχωρείται» τεράστιο έδαφος σε διάφορους «προστάτες» να λυμαίνονται το χώρο, ειδικά στα ιδρύματα και μέσα απ’ αυτά να ασκούν συγκεκριμένες πολιτικές, να διαδίδουν συγκεκριμένες ιδεολογίες και ιδεοληψίες, αλλά και το χειρότερο να μπορούν να εκφράζουν τη διαστροφική τους συμπεριφορά.

Δεν είναι καθόλου τυχαίες όλες αυτές οι διαστροφικές συμπεριφορές από μεριάς εργαζομένων ή και εθελοντών, σ’ αυτούς τους χώρους, ακριβώς γιατί, όπως αναφέρθηκε, εκλείπουν τα βασικά επιστημονικά και ψυχολογικά κριτήρια για οποιαδήποτε πρόσληψη, οπουδήποτε. Είναι ουσιωδώς αντιδεοντολογικό σε μια σύγχρονη δημοκρατία να είναι υπεύθυνος ενός τέτοιου τύπου ιδρύματος ένας παπάς ή ένας «μάνατζερ». Πρέπει να είναι ένας επιστήμονας ψυχικής υγείας με ουσιαστικές γνώσεις στο χώρο της πρόνοιας και στην ψυχολογία του παιδιού. Έχει παρέλθει προ πολλού η εποχή της αποικιοκρατίας, όπου οι καλόγριες εκπαίδευαν τους «ιθαγενείς» για να γίνουν καλοί χριστιανοί. Επίσης το ίδιο ισχύει και για τις ανάδοχες οικογένειες. Με ποια κριτήρια και σε ποια βάση και ποιος κάνει τον έλεγχο; Με τα επιδόματα κανείς ποτέ δεν θεραπεύτηκε.

Λύσεις υπάρχουν και έχουν κατατεθεί από την επιστημονική κοινότητα εδώ και χρόνια. Ειδικά μετά τη μεταπολίτευση και το κίνημα της αποασυλοποίησης των χρονίων ψυχικά πασχόντων. Αφορούν στην εφαρμογή και εξάπλωση του δικτύου της Κοινωνικής/Κοινοτικής ψυχιατρικής περίθαλψης, στη βάση της δημιουργίας τομεακών Κοινοτικών Κέντρων Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας σε όλη τη χώρα. Η γειτονιά που τόσο πολύ συζητιέται και τόσο λίγο υποστηρίζεται είναι και ο ζωτικός χώρος για την προστασία κάθε παιδιού που την χρειάζεται, όπως και κάθε μάνας που επέλεξε να μεγαλώσει μόνη το παιδί της, πάντα στη βάση της ουσιαστικής επιστημονικής στήριξης και όχι της φιλανθρωπίας. Αυτός είναι ο δρόμος και όχι φυσικά η μετακίνηση ενός παιδιού απ’ την Αλεξανδρούπολη στην Αθήνα, ούτε βέβαια ο εθελοντισμός.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.