Ο χριστουγεννιάτικος Ντιν Μάρτιν

Ο Nτιν Μάρτιν ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς Αμερικανούς καλλιτέχνες του 20ού αιώνα: γνωστός και ως the King of the Cool, υπήρξε κωμικός και δραματικός ηθοποιός, τραγουδιστής, σόουμαν και μεγάλη ατραξιόν του Λας Βέγκας όπου συνεργαζόταν συχνά με τον Φρανκ Σινάτρα και τον Σάμι Ντέιβις Τζούνιορ. Οι τρεις τους, μαζί με έναν ακόμη ομόκεντρο κύκλο διασημοτήτων –μεταξύ των οποίων ήταν ο Πίτερ Λόφορντ, η Σίρλεϋ ΜακΛέιν και η Άντζι Ντίκισον– αποτελούσαν την περίφημη παλιοπαρέα Rat Pack.

Τo 1965 o Nτιν Μάρτιν απέκτησε το δικό του τηλεοπτικό σόου το οποίο προβαλλόταν και στην Ελλάδα όπου είχε ήδη πολυπληθές κοινό, ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες ηλικίες. Μετά από δεκαετή συνεργασία με τον Τζέρι Λιούις –στην αρχή σε νυχτερινά κέντρα και στη συνέχεια σε χολιγουντιανές κωμωδίες– ο «Dino» έκανε εκατοντάδες μουσικά χιτς ως crooner: η πρώτη μεγάλη επιτυχία του ήταν το «Volare» που έφτασε νούμερο 15 στις ΗΠΑ και στο Νο 2 στη Βρετανία, σε μια εποχή που το κοινό είχε ήδη στραφεί στο ροκ εντ ρολ. Ο Nτιν Μάρτιν συμπρωταγωνίστησε στο πολεμικό δράμα «The Young Lions» (1958), με τον Μάρλον Μπράντο και τον Μοντγκόμερι Κλιφτ, ενώ στη συνέχεια ήταν ένας από τους τρεις πρωταγωνιστές, μαζί με τον Φρανκ Σινάτρα και τη Σίρλεϋ ΜακΛέιν, στο «Some Came Running» του Βινσέντε Μινέλι (1958). Εμφανίστηκε επίσης στο «Ρίο Μπράβο» (1959) του Χάουαρντ Χοκς και στο «Toys in the Attic» δίπλα στην Τζέραλντιν Πέιτζ. Ήταν ο συμπρωταγωνιστής της Μέριλιν Μονρόε στην τελευταία της ταινία «Something's Got to Give», που o George Cukor δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει.

Ο Nτιν Μάρτιν ηχογράφησε περισσότερα από 100 άλμπουμ και 600 τραγούδια, μεταξύ των οποίων το «Everybody Loves Somebody», που το 1964 έφτασε Νο 1 στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεπερνώντας το «A Hard Day's Night» των Beatles.

Έκανε τις τελευταίες εμφανίσεις του στο Bally's Hotel του Λας Βέγκας το 1991. Τον Σεπτέμβριο του 1993, ο Μάρτιν, καπνιστής από την ηλικία των 15, διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα, αλλά όταν του προτάθηκε χειρουργική επέμβαση για να παρατείνει τη ζωή του, δεν δέχτηκε. Αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή και πέθανε στο Μπέβερλι Χιλς την ημέρα των Χριστουγέννων, το 1995, σε ηλικία 78 ετών, ακριβώς είκοσι εννέα χρόνια μετά –και σχεδόν το ίδιο λεπτό– τον θάνατο της μητέρας του. Εκείνη τη μέρα τα φώτα του Las Vegas Strip έσβησαν προς τιμήν του.