«Ρομάντσο» στην Ομόνοια

Τι συμβαίνει στην Aναξαγόρα; Tι είναι το «Ρομάντσο» και τι σχέση έχει τελικά με το ΒΙΟS; H οδός Aναξαγόρα, στο κέντρο της περιοχής Γεράνι στην καρδιά του υποβαθμισμένου κέντρου, είναι ένα στενάκι ανάμεσα στη Σωκράτους και τη Γερανίου. Περπατώντας, συναντάς μια αποθήκη παιχνιδιών, ένα λογιστικό γραφείο, ένα μαγαζί με εποχιακά, ένα ινδικό εστιατόριο, ένα ινδικό σούπερμαρκετ, αποθήκες χονδρικής, καφέ, money transfer... Οι ξεθωριασμένες αναμνήσεις του ζωντανού εμπορικού κέντρου της μεταπολεμικής Αθήνας μπλεγμένες με το πολυπολιτισμικό χρώμα των μεταναστών που κατοικούν εκεί σήμερα. Εκεί βρίσκεται και η Α΄ ΔΟΥ Αθηνών. Μελέτες στην περιοχή δείχνουν ότι το Γεράνι είναι η πιο ευαίσθητη περιοχή στον κίνδυνο γκετοποίησης του ιστορικού κέντρου. Εκτός κι αν οι άνθρωποι της Αθήνας αποφασίσουν να το κατοικήσουν. Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους…

Η ομάδα του Bios, στα 10 χρόνια δραστηριοποίησης στην καλλιτεχνική παραγωγή της πόλης, δημιουργεί στα ιστορικά γραφεία του περιοδικού «Ρομάντσο» την πρώτη ελληνική καλλιτεχνική θερμοκοιτίδα και ένα νέο Πολιτιστικό Κέντρο, που φιλοδοξεί για πρώτη φορά να στεγάσει ομαδικά νέες καλλιτεχνικές επιχειρήσεις, προσελκύοντας τους νέους ανθρώπους πίσω στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και αυξάνοντας την επισκεψιμότητα της περιοχής. Το κτίριο στέγαζε το περιοδικό «Ρομάντσο» για περισσότερα από 60 χρόνια, μαζί με αρκετές δημοφιλείς λαϊκές εκδόσεις των δεκαετιών του ’50 μέχρι και του ’80, όπως το «Πάνθεον» και η «Βεντέτα».

Το «Ρομάντσο», μέρος της ιστορίας των ελληνικών μεταπολεμικών περιοδικών, ξεκίνησε να εκδίδεται στις 17 Νοεμβρίου του 1934 ως βιβλιοπεριοδικό με αυτοτελή μυθιστορήματα σε κάθε τεύχος, στα πρότυπα των αμερικάνικων pulp αναγνωσμάτων, με κυκλοφορίες που ξεπερνούσαν τα 300.000 τεύχη την εβδομάδα στα μέσα της δεκαετίας του ’50. Αυτή τη στιγμή το κτίριο ανακατασκευάζεται για να αποκατασταθεί αρχιτεκτονικά στην αρχική του μορφή. Το μαρμάρινο κλιμακοστάσιο αναπαλαιώνεται, ο ακάλυπτος μεταμορφώνεται σε αστικό κήπο και οι φωταγωγοί που διατρέχουν το κτίριο θα αποτελούν τον πυρήνα της εσωτερικής του όψης.

Ο Βασίλης Χαραλαμπίδης μάς έδειξε το κτίριο που βρίσκεται υπό ανακατασκευή και μίλησε στην Αthens Voice για την ιδέα πίσω από το εγχείρημα αυτό, που αναμένεται να αλλάξει την περιοχή στεγάζοντας τη δημιουργικότητα νέων ανθρώπων που ονειρεύονται μια διαφορετική Αθήνα.

«Η ιδέα είναι η δημιουργία μια Θερμοκοιτίδας που θα φιλοξενεί νέες επιχειρήσεις καλλιτεχνικού προσανατολισμού. Φωτογράφους, γραφίστες, αρχιτέκτονες, πρακτορεία, εκδόσεις, μουσικούς. Με εγκαταστάσεις που θα περιλαμβάνουν από στούντιο με ηχομόνωση στο υπόγειο μέχρι χώρους γραφείων στους ορόφους. Αυτό που θέλουμε να πετύχουμε είναι να προωθηθούν οι νέες καλλιτεχνικές δραστηριότητες στην πόλη. Είναι ένα βήμα για νέους δημιουργικούς ανθρώπους, ώστε να ξεκινήσουν να εφαρμόζουν επαγγελματικά τις ιδέες τους, να μεγαλώσουν και δυνητικά να συνεχίσουν ανεξάρτητοι την πορεία τους. Είναι μια ευκαιρία να ξεκινήσει κανείς μια νέα κατάσταση δημιουργικού προσανατολισμού. Μπορεί να αφορά ένα δημοσιογράφο που κάνει ένα site, για παράδειγμα, ή ένα web developer που θέλει να κάνει το πρώτο του γραφείο,  ή έναν εικαστικό που χρειάζεται ένα στούντιο. Θα υπάρχουν διαθέσιμοι χώροι σε διαφορετικές διαστάσεις, 20-40 τ.μ. με κλιμακούμενη χρέωση, αλλά και μοιραζόμενα γραφεία για κάποιον που μπορεί να θέλει μόνο ένα μικρό χώρο και μπορεί να συστεγαστεί με 2-3 ακόμη άτομα.

Εδώ θα στεγάσουμε τα γραφεία του ηλεκτρονικού και έντυπου πολιτιστικού περιοδικού “Ough!”. Κατά βάση θα είναι ανεξάρτητα γραφεία που θα παρέχουν όλο το πακέτο των εξόδων έναντι ενός μικρού αντιτίμου: ενοίκιο, τηλεφωνία, επικοινωνία, internet, ηλεκτρικά, κλιματισμό, κοινόχρηστα, καθαριότητα, 24ωρη φύλαξη και λειτουργία, γραμματειακή υποστήριξη. Το κάθε μέλος θα αποτελεί μέρος αυτής της κοινότητας, για την οποία θέλουμε ιδεατά να στήσουμε μηχανισμούς που θα την προωθούν. Μια δυναμική κοινότητα που θα μπορεί μελλοντικά να αναζητήσει διαφορετικούς τρόπους χρηματοδότησης με προγράμματα υποτροφιών ή ανταλλαγών, διαθέτοντας έτσι μερικά από τα στούντιο σε νέους δημιουργούς που θα μπορούν να τα χρησιμοποιούν χωρίς ενοίκιο με μόνη υποχρέωση να είναι παραγωγικοί. Θα μπορείς να ξεκινήσεις μια ιδέα με μηδαμινό κόστος. Μόνο το κόστος του εαυτού σου. Όλα τα μέλη της θερμοκοιτίδας θα έχουν πρόσθετα αβαντάζ, θα μπορούν να χρησιμοποιούν το μεγάλο εκθεσιακό χώρο του πρώτου ορόφου ελεύθερα για δική τους δραστηριοποίηση. Όπως και το στούντιο φωτογραφίας, το meeting room, τη γραμματειακή υποστήριξη. Αλλά και να γευματίζουν αυτοί και οι φίλοι τους σε ένα άτυπο εστιατόριο στην ταράτσα, σε τιμές εστίας. Θα μπορούν να φέρνουν το φαγητό τους το πρωί και να τους σερβιριστεί κανονικά ζεστό σε πιάτο το μεσημέρι δωρεάν. Μια ζωντανή ομάδα ανθρώπων που θα έχει τη δυνατότητα να συνομιλεί, να δημιουργεί, να ανταλλάσσει ιδέες, να δείχνει τη δουλειά της. Από το δεύτερο όροφο και κάτω θα είναι ένα δεύτερο Bios σε επίπεδο λειτουργίας χώρων. Παραστάσεις, εκθέσεις, συναυλίες, dj sets, αλλά, αφού είναι επέκταση της θερμοκοιτίδας πια, εξυπηρετεί ένα πιο εγχώριο πράγμα. Και αυτό είναι που το διαφοροποιεί από το Bios. Θα εστιάσει στο εδώ και όχι στο αλλού».

Φωτό: ΝΙΚΟΣ ΚΟΚΚΑΣ