Η Τεχεράνη, η πόλη με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στη Δυτική Ασία, περίπου 13 εκατ. κατοίκους, βυθίζεται σταδιακά. Όπως αποκαλύπτουν δορυφορικές εικόνες, μερικές περιοχές της ιρανικής πρωτεύουσας «βουλιάζουν» έως και 25 εκατοστά τον χρόνο.
Μάλιστα το πρόβλημα της καθίζησης φαίνεται να επηρεάζει και το διεθνές αεροδρόμιο της πόλης, σύμφωνα με τους γεωεπιστήμονες.
Οι ερευνητές του Γερμανικού Κέντρου Γεωεπιστημονικών Ερευνών GFZ του Πότσνταμ, που θα κάνουν σχετική δημοσίευση στο περιοδικό τηλεπισκόπησης του περιβάλλοντος «Remote Sensing of Environment», σύμφωνα με το «Nature», ανέλυσαν δορυφορικά δεδομένα της περιόδου 2003-2017 για να υπολογίσουν την αργή καθίζηση της πόλης.
Ήταν γνωστό από προηγούμενες έρευνες ότι η Τεχεράνη έχει πρόβλημα υποχώρησης του εδάφους, το οποίο πιστεύεται ότι σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τον υδροφόρο ορίζοντα, ο οποίος συνεχώς υποχωρεί λόγω των ολοένα αυξανόμενων αναγκών για ύδρευση των κατοίκων και για άρδευση των πέριξ αγροτικών καλλιεργειών. Υπολογίζεται ότι περίπου 30.000 παράνομα πηγάδια υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή της Τεχεράνης.
Η νέα μελέτη αποκαλύπτει καλύτερα από κάθε άλλη φορά το μέγεθος του προβλήματος. Η δυτική Τεχεράνη ένα μείγμα προαστίων και αγροτικών γαιών υποχωρεί με μέσο ετήσιο ρυθμό έως 25 εκατοστά το χρόνο, ενώ με τον ίδιο ρυθμό καταβυθίζεται και η αγροτική περιοχή Βαραμίν στα νοτιοανατολικά της πόλης. Οι ρυθμοί αυτοί καθίζησης είναι από τους υψηλότερους στον κόσμο.
Το διεθνές αεροδρόμιο, στα νοτιοδυτικά της Τεχεράνης, υποχωρεί με μέσο ρυθμό πέντε εκατοστών ετησίως. Η μελέτη εκτιμά ότι περίπου το ένα δέκατο (10%) του αστικού συγκροτήματος της πόλης επηρεάζεται, καθώς επίσης πολλές δορυφορικές πόλεις και χωριά, ιδίως στα νοτιοδυτικά της Τεχεράνης.
«Όταν περπατά κανείς σε αυτές τις περιοχές, βλέπει ανώμαλες επιφάνειες δρόμων, μετατοπισμένα κράσπεδα, ρωγμές σε τοίχους, ακόμη και κτίρια που γέρνουν, μερικά από τα οποία πρέπει να γκρεμιστούν», δήλωσε ο ιρανικής καταγωγής επικεφαλής ερευνητής Μαχντί Μοτάγκ.
Στα νοτιοανατολικά της Τεχεράνης έχουν εμφανισθεί στο έδαφος τεράστιες ρωγμές μήκους αρκετών χιλιομέτρων, με βάθος και πλάτος έως τεσσάρων μέτρων. Μερικές απειλούν να γκρεμίσουν τους γειτονικούς πυλώνες του ηλεκτρικού ρεύματος ή να λυγίσουν τις ράγες του τρένου.
Σε κάποιες περιπτώσεις, οι υπόγειες μετακινήσεις δημιουργούν ξαφνικές καθιζήσεις που «καταπίνουν» ανθρώπους, όπως ένας αγρότης, ο οποίος έπεσε σε μια τέτοια τρύπα βάθους έξι μέτρων και έμεινε εκεί για ώρες, ώσπου να απεγκλωβιστεί.
Σύμφωνα με τις μελέτες υπηρεσιών της πόλης, οι περιοχές μέσα και γύρω από την Τεχεράνη που αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα καθίζησης, περιλαμβάνουν 120 χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών, 2.300 χιλιόμετρα οδικού δικτύου, 21 γέφυρες, 30 χιλιόμετρα αγωγών πετρελαίου, 200 χιλιόμετρα αγωγών φυσικού αερίου, 70 χιλιόμετρα γραμμών ηλεκτρικού υψηλής τάσης και περισσότερα από 250.000 κτίρια.
Η νέα δορυφορική ανάλυση δείχνει ότι μετά το 2003 το πρόβλημα μετακινείται σταδιακά προς τα ανατολικά της πόλης, ενώ φαίνεται να επηρεάζει όλο και περισσότερο το διεθνές αεροδρόμιό της. Η καθίζηση είναι μάλλον μη αναστρέψιμη, καθώς το έδαφος δεν φαίνεται να ανυψώνεται ούτε μετά από έντονες βροχές, όταν αναπληρώνεται σε ένα βαθμό ο υδροφόρος ορίζοντας.
Και άλλες πάντως πόλεις του κόσμου έχουν παρόμοιο πρόβλημα. Μερικές περιοχές της Τζακάρτας, πρωτεύουσας της Ινδονησίας, παρουσιάζουν επίσης καθίζηση τουλάχιστον 20 εκατοστά το χρόνο, ενώ στην κοιλάδα Σαν Χοακίν στην Καλιφόρνια, όπου βρίσκονται αρκετές πόλεις, η καθίζηση φθάνει τα 60 εκατοστά ετησίως.
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
18°
