- CITY GUIDE
- PODCAST
-
36°
Είδαμε το «Δόξα Κοινή» του Δημήτρη Τάρλοου
Ποίηση, συγκίνηση, πρωτοπορία στο Θέατρο Πορεία
![4754-202316.jpeg 4754-202316.jpeg](/images/120x120/3/jpeg/sites/default/files/contributor/4754-202316_0.jpeg)
![vasiaanagnostopouloudoxakoinigeneralewimg_2069.jpg.1920x1080_q85.jpg vasiaanagnostopouloudoxakoinigeneralewimg_2069.jpg.1920x1080_q85.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2020/02/17/vasiaanagnostopouloudoxakoinigeneralewimg_2069.jpg.1920x1080_q85.jpg)
Ο Στέφανος Τσιτσόπουλος παρακολούθησε την παράσταση «Δόξα κοινή» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, που παίζεται στο Θέατρο Πορεία.
Εμπειρίκος και Εγγονόπουλος, Σαπφώ και Καββαδίας, Πολυδούρη και Σολωμός, Ελύτης και κάψα. Θερμομετρική, με ανατιναγμένους Κέλσιους και λάβρα τη φύση. Καμίνι καλοκαιρινό, σώματα και ψυχές. Επί σκηνής ένα καυτό θέρος: έρωτας και πόθος, ανατιναγμένες ορμόνες και τρικυμίες εν κρανίω και καρδία - καμιά φορά ο έρως παράγει θερμότητα πιο μεγάλη κι από τις λάβες των κρατήρων στα ηφαίστεια.
Μια παράσταση με μυστικό χαρακτήρα, μια τελετή μύησης στον κόσμο της αγάπης και της σάρκας άνευ ορίων και άνευ όρων. Έρωτας πλατωνικός ή άυλος ή και βακχικά εκτροχιασμένος, ευκαιριακός, σεξουαλικά αγοραίος ή ρομαντικά απελπισμένα βουβός. Γκάμες ποιητικές, εκδοχές εφ' όλης, ρεπερτόριο mix and match.
Όμως αυτό που κυνήγησε να αποτυπώσει ο Δημήτρης Τάρλοου στο «Δόξα Κοινή» δεν είναι τόσο η απόδοση των στίχων των ποιητών μας με τρόπο θεατρικό, μεταφρασμένους σε εικόνα και πράξη δηλαδή, αλλά την επαλήθευσή τους. Του συναισθήματος που παράγουν, του ρίγους που σε διαπερνά όταν τους διαβάζεις ή σ’ τους διαβάζουν. Και νομίζω πως αυτό που ονειρεύτηκε από την αρχή ο Τάρλοου κατάφερε να το πραγματώσει.
Δεν ήταν μόνο το «εξαιρετικός» που άκουσα να τον φιλοφρονεί σε μια φίλη της η Ζυρράνα Ζατέλη -καθόταν μερικές θέσεις παραδίπλα μου- μετά το τέλος της παράστασης ή του θερμού χειροκροτήματος και μπιζ που εισέπραξαν ηθοποιοί, μουσικοί κι ο ίδιος φυσικά ο σκηνοθέτης, αλλά το ίδιο το τελετουργικό της «Δόξας Κοινής»: ένα δύσκολο «θέαμα», μια ακροβατική σύζευξη της ποίησης με το θέατρο, δυο ξεχωριστές ήπειροι και γλώσσες, που όμως ο Τάρλοου ρίσκαρε και κατάφερε να τις ενώσει.
![doxakoiniprogrammaimg_1154w.jpg.1920x1080_q85.jpg doxakoiniprogrammaimg_1154w.jpg.1920x1080_q85.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/doxakoiniprogrammaimg_1154w.jpg.1920x1080_q85.jpg)
Στο «Δόξα Κοινή», δύο ήπειροι τέμνονται, παράγουν κοινό τόπο, καμιά τους δεν προδίδει τον εαυτό και τη γεωλογία της. Την ερωτική της γεωλογία. Δεν εκποιεί καμία τους τα πολύτιμα ορυκτά της. Αλλά την ίδια στιγμή και οι δυο αυτές γλώσσες συνθέτουν τη γλώσσα της παράστασης. Το «Δόξα Κοινή» μιλά για πόθους, ο «λόγος» είναι ερωτικά πολυποίκιλος όπως και η σκηνοθεσία του Τάρλοου: υπάρχουν συγκλονιστικές σκηνές απόδοσης είτε θανάτου είτε πλαγιάσματος, σμιξίματος διονυσιακού και άφοβου, ή μουλωχτού. Καβαφικού, κρυμμένου, κυνηγημένου, σε αντίθεση με τους εφαψίες των λεωφορείων που τρίβονται φόρα παρτίδα.
![doxakoiniprogrammaimg_1435w.jpg.1920x1080_q85.jpg doxakoiniprogrammaimg_1435w.jpg.1920x1080_q85.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/doxakoiniprogrammaimg_1435w.jpg.1920x1080_q85.jpg)
Με κεντρικό άξονα το ποίημα του Εμπειρίκου «Εις την οδόν Φιλελλήνων», πρώτη εικόνα εισαγωγή σ' αυτό που θα ξεδιπλωθεί, ο Τάρλοου καταφέρει να αποδώσει τη φλόγα του αθηναϊκού καλοκαιριού, τη ζέστη που στριμώχνει τον κόσμο στα μέσα μαζικής μεταφοράς αλλά και την παγωνιά που νιώθουν οι Αθηναίοι στο πεζοδρόμιο καθώς παραδίπλα περνά μια κηδεία. Επιθυμία και θάνατος, δόξες κοινές, αποστάσεις μεγάλες. Ζωή και τέλος.
![doxakoiniprogrammaimg_1131w.jpg.1920x1080_q85.jpg doxakoiniprogrammaimg_1131w.jpg.1920x1080_q85.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/doxakoiniprogrammaimg_1131w.jpg.1920x1080_q85.jpg)
Ο Στρατής Πασχάλης δούλεψε το έργο με τις λέξεις κι όχι με τις ιδέες. Κι ο Τάρλοου δούλεψε τις λέξεις με το συναίσθημα που παράγουν, που προξενούν: οι ηθοποιοί του κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα και με το ρομαντικό και με το τροτέζικο. Και με το ντούκου σεξ και με το υψηλό του απελπισμένου έρωτα. Πίστη στην ποίηση, παράδοξες εικόνες, μαγικά ατμοσφαιρική μουσική, ζωντανή όπως τη μεταδίδουν οι Λήδα Μανιατάκου, που συνέθεσε νότες και θορύβους, μαζί με τον Μάριο Παπούλια, που εκτελεί. Ήχοι κρυφά μυστήρια καλέσματα ή μελωδίες που μοιάζει να κατεβαίνουν από τον ουρανό. Άλλοτε σαν κραυγή, σαν βροντή που προσκαλεί ή τρομάζει κι άλλοτε σφύριγμα σαν άνεμος που έρχεται από τις βελανιδιές. Η μουσική αλλά και οι δυο μουσικοί της παράστασης είναι το ίδιο κομβικοί με όλον τον θίασο, που επιτελεί την πράξη ερμηνευτικά και χορογραφικά, σε ένα θέαμα ακριβείας. Στο Θέατρο Πορεία, τώρα.
![doxakoinigeneraleimg_2396.jpg.1920x1080_q85.jpg doxakoinigeneraleimg_2396.jpg.1920x1080_q85.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/doxakoinigeneraleimg_2396.jpg.1920x1080_q85.jpg)
Παίζουν: Αλέξανδρος Βαμβούκος, Λήδα Μανιατάκου, Ηλιάνα Μαυρομάτη, Άρης Μπαλής, Γιάννης Νταλιάνης, Διονύσης Πιφέας, Θάλεια Σταματέλου, Αρετή Τίλη, Σίσσυ Τουμάση, Ορέστης Χαλκιάς. Μουσικός επί σκηνής: Μάριος Παπούλιας
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου
Σύνθεση κειμένου: Στρατής Πασχάλης
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Αλέξανδρος Γαρνάβος, Τζίνα Ηλιοπούλου
Μουσική: Λήδα Μανιατάκου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Επιμέλεια κίνησης: Κορίνα Κόκκαλη
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Κουτσοκώστα
Βοηθός σκηνογράφου: Φιλάνθη Μπουγάτσου
Φωτογραφίες: Βάσια Αναγνωστοπούλου
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στον Οδηγό της Athens Voice
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το Θεσσαλικό Θέατρο εμπιστεύεται τα ηνία του θεσμού στο νέο αίμα του ελληνικού θεάτρου
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει την αριστοφανική κωμωδία σε σκηνοθεσία - απόδοση του Γιάννη Κακλέα
Είδαμε τη «Μήδεια» του Σάιμον Στόουν στο θέατρο Παλλάς, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Εντυπώσεις από την παράσταση σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, με τους Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο Γιώργο Χρυσοστόμου και άλλους εξαιρετικούς ηθοποιούς
Οι μοναδικές λυρικές βραδιές και το ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί
Μιλήσαμε για τον ρόλο του ως Αργκάν στην περιοδεία της παράστασης «Ο κατά φαντασίαν ασθενής», το θέατρο και τη δύσκολη απόφαση που έχει πάρει μέχρι τώρα στην καριέρα του
Σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και με τον Μάνο Βακούση στον πρωταγωνιστικό ρόλο, το ΚΘΒΕ «κατηφορίζει» στην Επίδαυρο
Μισός αιώνας (και βάλε) Σταμάτης Φασουλής και ό,τι συμβαίνει στην επιθεώρηση θα έχει πάντα το στίγμα του
Ο μεγάλος σκηνοθέτης μάς μιλά για την Ορέστεια που παρουσιάζει στην Επίδαυρο
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά μιλάει για τη νέα του παράσταση-πλατφόρμα
Και ακόμα: «Μήδεια» στο Παλλάς, «Ηρακλής μαινόμενος» στο Κηποθέατρο Παπάγου, Yamammoto Noh Theatre στο Σχολείον της Αθήνας, 3 δουλειές της bijoux de kant
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιώργος Κουμεντάκης παρουσίασε το νέο, φιλόδοξο, πολυσυλλεκτικό και ευρείας απεύθυνσης πρόγραμμα
Καθώς η «Amalia Melancholia» έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, η συγγραφέας του βιβλίου «Ο κήπος της Αμαλίας» (εκδόσεις Πατάκη) γράφει για τη «βασίλισσα των φοινίκων»
Τι κάνουν ο βραβευμένος σεναριογράφος και η καταξιωμένη ηθοποιός στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής; Τους ζητήσαμε να αποκωδικοποιήσουν τις «Ετυμολογίες», αυτή τη διαφορετική παράσταση-«ημερίδα»
Ένας τετράποδος ντετέκτιβ αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τη δολοφονία ενός άλλου σκύλου. Η βία και η μη απόδοση δικαιοσύνης βρίσκονται στο επίκεντρο της νέας παράστασης του γνωστού σκηνοθέτη
Η «ψυχή» του studio αρχαίου δράματος γράφει για το Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος του Εθνικού Θεάτρου
Οι εκδηλώσεις της πρώτης εβδομάδας του θεσμού
Μιλήσαμε με τους βραβευμένους συγγραφείς Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και Βίβιαν Στεργίου για τις ηρωίδες που εμπνεύστηκαν από την «Εκάβη» και την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.