Ο ποιητικός μονόλογος «Κάτω απ’ τον ίσκιο του βουνού» του Γιάννη Ρίτσου, που σκηνοθετεί και ερμηνεύει η Νάνα Παπαδάκη, στο Art Base στις Βρυξέλλες
Το 2018 ο ποιητικός μονόλογος «Κάτω απ’ τον ίσκιο του βουνού» από την «Τέταρτη Διάσταση» του Γιάννη Ρίτσου μεταμορφώθηκε σε μία παράσταση, με την σκηνοθεσία, αλλά και την ερμηνεία της Νάνας Παπαδάκη. Έκτοτε παρουσιάστηκε για δύο συνεχόμενες θεατρικές σεζόν στη σκηνή του θεάτρου Αργώ, βρέθηκε στο κύριο πρόγραμμα του Φεστιβάλ των Αισχυλείων και τίμησε το έργο του ποιητή στο «Αφιέρωμα στο Γιάννη Ρίτσο», ένα πολιτιστικό γεγονός για τα 110 χρόνια από τη γέννησή του.
Τώρα η παράσταση, το κείμενο της οποίας γράφτηκε το 1960, θα κάνει το πρώτο της ταξίδι στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, θα βρεθεί το Σάββατο 5 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες, όπου κλήθηκε με τιμητική πρόσκληση στο Art Base.
Κεντρικό πρόσωπο του αριστουργηματικού ποιητικού μονολόγου είναι η μυθική Ηλέκτρα, που έρχεται να μας μιλήσει για το περασμένο μεγαλείο, τη δόξα, τη φθορά και την απογύμνωση. Στη γραφή του Ρίτσου ο μύθος σμίγει με τη σύγχρονη ιστορία και τοποθετείται σε έναν χώρο, όπου η πραγματικότητα έρχεται να συναντήσει το όνειρο, τον στοχασμό, τις αναζητήσεις και την υπαρξιακή αγωνία.
Στην επίσημη ιστοσελίδα για το έργο του ποιητή, ο συγγραφέας Σίμος Ανδρονίδης σχολιάζει για την μεταφορά των λέξεων του Γιάννη Ρίτσου στη θεατρική σκηνή: «Η σκηνοθέτρια της παράστασης «εγγίζει» τις σιωπές που δια-φαίνονται και ανασύρονται στην επιφάνεια της «Τέταρτης Διάστασης», επιφάνεια που δεν καθίσταται λεία και ομαλή: η Ριτσική «σύλληψη» του καιρού και του χρόνου, τέμνει διαρκώς τις ενοχές, τις αφέσεις, τις καταβολές ενός εκάστου θρήνου, δομώντας περιβάλλοντα ιστορίας ικανά να ακουστούν και διαμέσου της σιωπής».
Ποια είναι η Νάνα Παπαδάκη;
Η Νάνα Παπαδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, εργάστηκε ως ηθοποιός ήδη από το πρώτο έτος της φοίτησής της σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη, στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Είναι αριστούχος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στη Σχολή Χατζίκου και με την πτυχιακή της ταινία μικρού μήκους ταξίδεψε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογραφικών Σχολών στο Μόναχο.
Στο Θέατρο Τέχνης εργάστηκε στις παραστάσεις «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» (Φεστιβάλ Αθηνών), «Μικρός Πρίγκηπας», «Βόιτσεκ», «Μεγάλο και Μικρό» σε σκηνοθεσίες Γιώργου Λαζάνη, Μίμη Κουγιουμτζή και Θόδωρου Γράμψα. Στο Εθνικό Θέατρο στη «Μήδεια» σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού (Φεστιβάλ Αθηνών). Στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος σε πειραματικές προσεγγίσεις έργων των Μαριβώ, Κέιν, Ζαρρύ, Ρακίνα, Ευριπίδη, με υπεύθυνη τη Νικαίτη
Κοντούρη, σε σκηνοθεσίες Γιάννη Παρασκευόπουλου, Νίκου Σακαλίδη, Έκτορα Λυγίζου. Έχει παίξει σε έργα σύγχρονου ελληνικού και κλασικού ρεπερτορίου ερμηνεύοντας και αρκετούς πρωταγωνιστικούς ρόλους. Έχει συνεργαστεί επίσης με την Πέπη Οικονομοπούλου, την Ιόλη Ανδρεάδη, τον Δήμο Αβδελιώδη, τον Γιώργο Γιανναράκο, τον Σταμάτη Φασουλή, τη Χρύσα Καψούλη. Με τη Ρούλα Πατεράκη στον «Πελοποννησιακό Πόλεμο» του Θουκυδίδη στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και στο «Πεθαίνω σα χώρα» του Δ. Δημητριάδη στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
H Νάνα Παπαδάκη υπήρξε στενή συνεργάτιδα της Μίρκας Γεμεντζάκη. Οργάνωσε και επιμελήθηκε το αφιέρωμα στη μνήμη της. Μελέτησε επί σειρά ετών το σύστημά της κι
εργάστηκε μαζί της ως ηθοποιός σε παραστάσεις που παρουσιάστηκαν σε αρχαιολογικούς χώρους, θεατρικές σκηνές, φεστιβάλ, στην Επιστημονική Ημερίδα Αρχαίου Δράματος, όπως «Ομηρικός Ύμνος στη Δήμητρα», «Θαλασσινοί Έρωτες» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, «Τρωάδες» του Ευριπίδη.
Σκηνοθέτησε τον φιλοσοφικό διάλογο «Ίων» του Πλάτωνα, ο οποίος παρουσιάστηκε στο κύριο πρόγραμμα του Φεστιβάλ των Αισχυλείων, με τίτλο «Ίων του Πλάτωνα- Ένα μικρό συμπόσιο», την «Κασσάνδρα» της Κρίστα Βολφ στο γερμανικό πρωτότυπο, το «Κάτω απ’ τον ίσκιο του βουνού» του Γιάννη Ρίτσου και οργάνωσε το «Αφιέρωμα στο Γιάννη Ρίτσο» για τα 110 χρόνια από τη γέννησή του.
Έχει εκδώσει τρία ποιητικά βιβλία. Το πιο πρόσφατο είναι το «Εncore-Γυναίκες της Οδύσσειας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μελάνι.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
12°
