- CITY GUIDE
- PODCAST
-
12°
Ακουμπώντας στο «Συμπόσιο» του Πλάτωνα αλλά και σε κείμενα αγαπημένων του ποιητών, ο Δημήτρης Λιγνάδης παρουσιάζει φέτος στο «Θησείον», με ένα θίασο ταλαντούχων νέων ηθοποιών, τη νέα του δουλειά με τίτλο «Συμπόσιο (Ένα) Περί έρωτος». Για την απόφασή του να ασχοληθεί με αυτό το σπουδαίο κείμενο μίλησε στην A.V.
«Κλείνοντας τον κύκλο της συνεργασίας μου με το Εθνικό Θέατρο, δέχτηκα με πολλή χαρά την πρόταση του Μιχαήλ για τη συνεργασία μας στο θέατρο “Θησείον”. Όχι μόνο γιατί είναι ένα θέατρο με πολύ μεγάλη ιστορία, αλλά και γιατί μου δίνει τη δυνατότητα να εκφράσω απολύτως ελεύθερα, έξω από λογικές ταμείου και ρεπερτορίου, εκείνο που έχω ανάγκη. Με πετυχαίνει μάλιστα την κατάλληλη στιγμή στη ζωή μου, τώρα που νιώθω την ανάγκη να επιστρέψω, να ξαναγαπήσω και, αν μπορώ, να αναμεταδώσω το ξεχασμένο αυτονόητο, το απλό, το αθώο και –όπως πιστεύω– το απαραίτητο. Γι’ αυτό και πάτησα στους δύο πυλώνες: στο “δικό μου” Πλάτωνα και στην ποίηση που αγαπώ.
Έτσι, προσπάθησα “ακουμπώντας” στους συνδαιτυμόνες του πλατωνικού “Συμποσίου” και χρησιμοποιώντας τους αγαπημένους μου ποιητές να μιλήσω περί έρωτος μέσα από τα στόματα και τα σώματα έξι νέων ηθοποιών και μίας γυναίκας. Με άλλα λόγια βάζω –κυριολεκτικά και μεταφορικά– στο τραπέζι τους την έννοια του έρωτα και βλέπω πώς τον εκφράζουν, πώς τον “μιλάνε” οι νέοι αυτοί μέσα από τα συγκεκριμένα ποιήματα. Δεν είναι ούτε μια φιλοσοφική ούτε μια φιλολογική παράσταση, ίσως δεν είναι καν παράσταση με τη συμβατική έννοια. Δεν θα δούμε φυσικά αυτούσιους τον Αλκιβιάδη, τον Φαίδρο, τον Σωκράτη, τον Σωλομό, τον Δροσίνη, τον Εμπειρίκο, αλλά κάποιους... “αντ’ αυτών”. Είναι μια προσπάθειά μου ως δασκάλου, ως παλαιότερου, ως πλέον “πεπειραμένου”, το θέμα της συγκεκριμένης δουλειάς μας να μη γίνει θέαμα, αλλά ακρόαμα. Επέλεξα ένα σκελετό απλό και συμβολικό. Ο δάσκαλος, ο Σωκράτης, έχει αποχωρήσει, ίσως πεθάνει, βρίσκεται όμως ανάμεσά τους, ωσεί παρών, και καθοδηγεί τους νέους μαθητές του να εκφραστούν ελεύθερα, απεν0χοποιημένα, για το ερωτικό ζητούμενο μέσα από τα ποιήματα. Γι’ αυτό και στην παράσταση επικρατεί μια πένθιμη μπεκετική ατμόσφαιρα, η οποία φυσικά ανατρέπεται. Θα έλεγα ότι είναι μια περίεργη, άχρονη ξαγρύπνια ενός νεκρού. Ποιοι είναι αυτοί που τον ξαγρυπνάνε; Ποιο είναι το “σώμα” του νεκρού; Ποιος είναι ο αληθινά νεκρός; Ο λόγος; Η ποίηση; Οι ζωντανοί νέοι ή η εποχή στην οποία ζούμε; Γιατί αυτά τα ερωτήματα; Ο Σαχτούρης θα απαντούσε: “Δεν έχει κόκκινη απάντηση. Το γιατί είναι μια μεγάλη έλλειψη. Κάτι σαν τάφος”. Γνωρίζω ότι το να μιλάει κανείς γι’ αυτές τις σκέψεις, γι’ αυτή την ποίηση, και μάλιστα με αυτό τον τρόπο, στην εποχή μας είναι ένα ρίσκο θεατρικό. Για μένα, όμως, είναι μια μεγάλη ψυχική λύτρωση και μια ανάγκη να εκφράσω εκείνα που θέλω σε εκείνους που πρέπει. Γι’ αυτό και σκέφτομαι να κρατήσω το κοινό σε μια πιο χαλαρή διάθεση, να μπορεί και κείνο να συμμετέχει στην οινοποσία που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της παράστασης.
Πάντα μου αρέσει να δουλεύω με νέους. Γιατί εκτός από τον αυθορμητισμό, το ακατέργαστο που εξ αντικειμένου φέρουν, σου μεταδίδουν τη (φιλο)σοφία της εποχής τους. Κι αν δεν την κατανοήσεις, πέθανες. Ή, ακόμα χειρότερα, γέρασες.
Θα συνόψιζα την άποψη της παράστασής μας με ένα στίχο του Ανδρέα Εμπειρίκου: “Πάρε τη λέξη μου, δώσ’ μου το χέρι σου”».
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης. Παίζουν: Βασίλης Μπουλουγούρης, Γιάννης. Παναγόπουλος, Γιάννης Χαριτοδιπλωμένος κ.ά. ΘΗΣΕΙΟΝ Τουρναβίτου 7, Ψυρρή, 210 3255.444
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τον συναντήσαμε στις πρόβες και συζητήσαμε για τη νέα παράσταση του που είναι βασισμένη… σε τι άλλο, στα ζώδια
Ο Τάσος Πυργιέρης σκηνοθετεί την Τζίνη Παπαδοπούλου στην κλασική κωμωδία του Μποστ
Η νέα κωμωδία του Αντώνη Καλομοιράκη μας καλεί να θυμηθούμε το μεγαλείο της ζωής
Μια πραγματική ιστορία προσφυγιάς, θάρρους και δύναμης ψυχής, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά
Ο συνιδρυτής του χώρου Τάσος Κώνστας μιλάει στην Athens Voice για το νέο εγχείρημα, την αγάπη του για τον Καραγιόζη και τη βραδινή σκηνή Θεάτρου Σκιών
Το έργο της Μαρίας Ζαβάκου για τον ψηφιακό εκφοβισμό και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η νέα γενιά ανεβαίνει στη σκηνή σε σκηνοθεσία Γιολάντας Μαρκοπούλου
Μια ματιά στον άνθρωπο, τα πάθη και τις αδυναμίες του
Ποιες παραστάσεις διαμορφώνουν το φετινό θεατρικό τοπίο
Ένας χειμώνας γεμάτος μεγάλες παραγωγές με σημαντικούς καλλιτέχνες
Πλούσιο ρεπερτόριο που εμπνέει τις κοινωνικές ομάδες μέσω της τέχνης
Οι επαναλήψεις με τα απανωτά sold out και οι πολλά υποσχόμενες νέες παραγωγές
Ανατρεπτικές κωμωδίες και συναρπαστικές περιπέτειες για μικρούς και μεγάλους
Υμνώντας τη διαφορετικότητα και ξορκίζοντας τη μοναξιά
Ένα ανατρεπτικό δικαστικό θρίλερ και μια εντυπωσιακή θεατρική διασκευή ενός σπουδαίου έργου της παγκόσμιας λογοτεχνίας
Το δεύτερο θεατρικό έργο που έγραψε ο Γούντι Άλεν και ανέβηκε για πρώτη φορά το 1969
Ένα ονειρικό σκηνικό ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, γεμάτο σκιές
Φωνές από το περιθώριο και τροφή για σκέψη για την αποδοχή και τα σύγχρονα κοινωνικά στερεότυπα
Νέες πολυαναμενόμενες παραγωγές και επαναλήψεις από προηγούμενες σεζόν που έχουν κάνει αίσθηση
Πώς μια οικογενειακή γιορτή φέρνει στο φως τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης
Πώς συναντιούνται τόσοι κόσμοι;
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.