Οι πρώτες συναυλίες των Cradle Of Filth στην Ελλάδα το 2000, η φωτογράφιση στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού και η επιστροφή τους στο Release Athens 2022.
«Πολύ κρύα τα πράγματα εδώ μπροστά. Για ζεσταθείτε λίγο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι στην Κόλαση θα πάτε!» - Dani Filth
Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2000. Η πρώτη από τις δυο πολυπόθητες βραδιές των βρετανών black metallers Cradle Of Filth θέλει το ιστορικό Ρόδον Club ασφυκτικά γεμάτο, αφού είχε προηγηθεί μια σειρά πολλαπλών ακυρώσεων που ήθελε τούτη την πολυαναμενόμενη μετάκληση να μοιάζει... καταραμένη.
Εν όψει της επερχόμενης έκτης επίσκεψης των έκπτωτων αγγέλων στη χώρα μας δίπλα στους Judas Priest, την Παρασκευή 15 Ιουλίου, στο πλαίσιο του εντυπωσιακά κολοσσιαίου φετινού Release Athens Festival, οι πολύτιμες προσωπικές μνήμες μου τούτη τη φορά δε σταματούν μονάχα στην εν λόγω διήμερη συναυλία τους.
Και αυτό διότι βδομάδες πριν, πέρα από την πατροπαράδοτη κάλυψη της ζωντανής βραδιάς, μου είχε ανατεθεί από το περιοδικό Metal Hammer να βρω κατάλληλη τοποθεσία ώστε:
να φωτογραφίσω το εξαμελές εξτρεμιστικό σχήμα «...με φόντο που να ταιριάζει με το ύφος της μουσικής τους για το εξώφυλλο, και όχι μόνο...»,
να καλύψω φωτογραφικά την κατ’ ιδίαν συνέντευξη του Dani Filth στο ξενοδοχείο Ξενοφών της οδού Αχαρνών και
να απαθανατίσω επιπλέον, ξεχωριστά, τον ηγέτη δίπλα στον φίλτατο Σάκη Τόλη των θρυλικών Rotting Christ – που επίσης πρωταγωνιστούν στο φετινό Release Athens Festival, την Τετάρτη 22 Ιουνίου μαζί με τους Manowar.
«Εμπρός καλά μου ποδαράκια» το λοιπόν και η πολυήμερη έρευνα με ήθελε μεταξύ άλλων να ζητώ τη βοήθεια της φίλτατης Μαρίνας Ρούσσου που εικονογραφούσε τις μυθικές εκδόσεις της “Road Editions”, τους κορυφαίους τουριστικούς οδηγούς και χάρτες της Ελλάδας του Στέφανου Ψημένου. Ζήτησα τα «φώτα» του απαράμιλλου ταξιδευτή ώστε να βρω π.χ. ένα κάστρο σε ακτίνα έως και πενήντα-εξήντα χιλιομέτρων από το κέντρο της Αθήνας. Μου συνέστησε το κάστρο της Χαλκίδας, όπως και το αντίστοιχο της Φυλής ως κοντινότερο, παρότι ήταν ήδη σε αποσύνθεση.
Προτίμησα βεβαίως να ελέγξω της Φυλή που ήταν σε απόσταση εικοσιπέντε χιλιομέτρων αντί των εξηνταπέντε της Χαλκίδας, αφού ο χρόνος παραμονής του γκρουπ ήταν περιορισμένος και οι μετακινήσεις της πολυπληθούς ομάδας δύσκολες. Σάββατο μεσημέρι, αυθημερόν, πήγα με την κοπέλα μου εκδρομή συνδυάζοντας και ταβερνείο σένιο στη Χασιά (μη χάσω!), για να ανακαλύψω τι; Από τη μια πως το κάστρο ήταν ουσιαστικά πεσμένα τείχη και δεν είχε να προσφέρει το παραμικρό ως φόντο. Από την άλλη όμως, ήταν εκεί που συνάντησα/συνδέθηκα/ερωτεύτηκα το παρατημένο, ετοιμοθάνατο κοκεράκι που έμελε να γίνει σύντροφος ζωής για τα επόμενα δεκατριάμιση χρόνια!... Το Dani.
Ε, ναι. Βάπτισα τον λατρεμένο μου σκύλο ακολουθώντας τις συγκυρίες. Όντας με μοτοσυκλέτα, του πήρα μια μερίδα φαΐ την οποία καταβρόχθισε μονομιάς, του έβαλα νερό, και με το που ολοκληρώθηκε η συναυλία μετά τα μεσάνυχτα παρακαλώ, άλλαξα μέσον, πήρα το αμάξι μου και πήγα ξανά Φυλή να τον αναζητήσω.
Ήταν ακριβώς εκεί που τον άφησα!... Και παρότι ο κτηνίατρος του έδινε ποσοστό 25% να επιβιώσει λόγω καλπάζοντος καλαζάρ, μετά από εξάμηνο καθημερινό εμβολιασμό απέγινε η μονάκριβη παρέα μου έως τον Απρίλιο του 2013. Δεν ξεχνιούνται αυτά.
Όσο για την περιβόητη φωτογράφιση δυο-σε-ένα, εν τέλει έγινε έξω από το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού την Κυριακή το μεσημέρι. Αρχικά έστησα τη φιλοξενούμενη μπάντα σε εναλλακτικά σημεία και στο τέλος πρότεινα στους δυο επώνυμους ερμηνευτές το κλασικό πλάτη-πλάτη και βλέμμα στο φακό (βλέπε εξώφυλλο). Ούτε αυτά ξεχνιούνται.
Το μυθικό εξώφυλλο του Metal Hammer με τον Dani Filth των Cradle Of Filth και τον Σάκη Τόλη των Rotting Christ σε κοινή φωτογράφιση
Φωτορεπορτάζ CradleOfFilth - Ρόδον Club, Σάββατο 11 και Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2000
Με το “Nocturnal Supremacy” να γεννά στιγμές παροξυσμού στο κατάμαυρο κοινό και τον κοντοπίθαρο γίγα είμαι-ένα-και-πενήντα-με-τα-χέρια-στην-ανάταση Dani Filth να μας ρωτά αν κατέχουμε το “Midian”, στο “Dusk and her Embrace” να ’σου και οι καλλίγραμμες χορεύτριες δεξιά και αριστερά να κολάζουν απριόρι τους αναψοκοκκινισμένους Marshal. Αδύνατον να απουσιάζουν φυσικά και στιγμές από το πιο πρόσφατο κύημά τους, με τα “Her Ghost in the Fog” και “Lord Abortion” να παρακινούν ξανά τους παρευρισκόμενους να το αποκτήσουν πάραυτα. Κι αν είναι γνωστό τοις πάσι πως όλοι τούτοι οι καταχθόνιοι βρυχηθμοί επ’ ουδενί αποτελούν το «δικό μου κουπάκι τσαγιού», θυμάμαι ακόμη την έκθαμβη γουρλωμένη φάτσα του αγαπημένου φίλου και συνοδοιπόρου Τόλη Γιοβανίτη στο πέρας του δεκαπεντάλεπτου επικολυρικού “Queen of Winter, Throned”, παρέα με άλλες χίλιες και.
13°
