Mellowsophy Music: Οι Γιώργος Διγενής, Λεωνίδας Δαγδελένης, Γιώργος Βερναρδάκης & Γιώργος Πάσσας μιλούν για τη δισκογραφική τους και το συγκρότημά τους, Omniah.
Τι κάνει ένας μαθηματικός με έναν προπονητή ποδοσφαίρου, έναν ναυπηγό και έναν σχεδιαστή πουκαμίσων; Ο Γιώργος Διγενής (lead vocalist, guitarist), o Λεωνίδας Δαγδελένης (bassist, vocalist), ο Γιώργος Βερναρδάκης (keyboardist, vocalist) και ο Γιώργος Πάσσας (drummer, vocalist) είναι τέσσερα αγόρια που μαγεύτηκαν από τη μουσική σε μικρή ηλικία, που άκουγαν με ευλάβεια CD στο σχολικό, που ξεκίνησαν μια μπάντα και κατέληξαν με τη δική τους δισκογραφική. Από τους «Omniah» στην «Mellowsophy Music», αφηγούνται την ιστορία τους και όσα ονειρεύονται για το μέλλον μέσα από το πολύχρωμο, γεμάτο φυτά, ιδιαίτερα διακοσμητικά και πάμπολλα μουσικά όργανα στούντιό τους στη Γλυφάδα.
Τον λόγο παίρνει για αρχή ο Διγενής (ένας από τους Γιώργους) που, μεταξύ μας, στο μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης ήταν λαλίστατος και ενθουσιώδης, και ξεκινάει την αφήγηση…
ΓΔ: Ήμασταν όλοι συμμαθητές από το δημοτικό και είμαστε κολλητοί από όταν θυμόμαστε τους εαυτούς μας. Αρχικά, είχαμε μια μαθητική μπάντα (λεγόμασταν Offside) και γύρω στην ηλικία των πανελληνίων δημιουργήθηκαν οι Omniah. Σε ένα live μας στο Κ44 μας έκανε μια πρόταση συνεργασίας η Panik Records, η οποία διήρκησε 3 χρόνια. Ήμασταν το πρώτο συγκρότημα της εν λόγω δισκογραφικής.
Και πώς καταλήξατε από μια τόσο γνωστή δισκογραφική στη δημιουργία της δικής σας; Δεν ήσασταν ικανοποιημένοι;
ΓΔ: Όχι, αντιθέτως, οι συνεργάτες μας ήταν πολύ βοηθητικοί στο ξεκίνημά μας στην ελληνική μουσική σκηνή, απλώς θεωρούσαμε ότι δεν μας ταίριαζε αισθητικά -ας πούμε- τόσο πολύ, είχαν μια πιο εμπορική κατεύθυνση από αυτή που θέλαμε να ακολουθήσουμε. Να φανταστείς, το πρώτο μας video clip το γυρίσαμε και δεύτερη φορά και όλοι ήταν πολύ πρόθυμοι να μας βοηθήσουν, αλλά σε κάθε ξεκίνημα χρειάζεσαι ένα συγκεκριμένο τρόπο προσέγγισης -εν προκειμένω, καλλιτεχνικής- και αυτός ήταν και ένας από τους πολλούς λόγους που οδηγηθήκαμε στην δημιουργία της δικής μας δισκογραφικής.
Όπως αναφέρατε είναι πιο δύσκολη η στροφή ως προς ένα λιγότερο εμπορικό είδος. Θεωρείτε ότι κάτι εμπορικό μπορεί να είναι και ποιοτικό και εσάς σας απασχόλησε ποτέ αυτός ο διαχωρισμός;
ΛΔ: Σίγουρα αυτά τα δύο μπορεί να ταυτίζονται και αντίστοιχα, σίγουρα κάτι ποιοτικό συνήθως απασχολεί ένα μικρότερο κοινό. Εμείς, ως Mellowsophy Music, όσον αφορά αυτή τη διάκριση, έχουμε μια συγκεκριμένη “mellow” ταυτότητα και προσπαθούμε να εντάξουμε το εμπορικό στοιχείο στον ήχο του label μας. Και φυσικά, ως Omniah, επιλέγουμε πάντα τον ελληνικό στίχο.
ΓΒ: Είναι δύσκολο να τοποθετήσεις τη φωνή σου σε μια ξένη επιρροή, και η ιδιαιτερότητα του ελληνικού στίχου μας κέρδισε. Για παράδειγμα η ντίσκο με ελληνικό στίχο a priori ως συνδυασμός, ακούγεται αλλόκοτος. Το αποτέλεσμα, ωστόσο, θεωρούμε ότι μπορεί να έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και θέλουμε να μοιραζόμαστε συνεχώς αυτό το fusion με τον κόσμο.
Σε τι είδος κατατάσσονται οι Omniah και κατ’ επέκταση και η δισκογραφική;
ΓΒ: Το είδος διαφέρει, δεν μπορεί να πει κανείς ότι κατατάσσεται σε κάποιο συγκεκριμένο genre. Πριν λίγες μέρες, επισημαίνει ο Γιώργος Β., παρατηρούσα τις προτεινόμενες κατηγορίες της ελληνικής μουσικής σκηνής στο Spotify, και δεν υπάρχει κάποια κοντά στο δικό μας είδος. Στην Ελλάδα, η Pop μουσική συνεπάγεται Mainstream Pop και αυτό είναι αρκετά αποπροσανατολιστικό. Εννοείται πως έχουμε pop επιρροές και pop ήχο ως κοινό παρονομαστή στο label μας, αλλά νομίζω η λέξη “mellow”, δηλαδή μαλακός και γλυκός ήχος, μας περιγράφει απόλυτα. Εξού και η επωνυμία της δισκογραφικής.
Θεωρείτε ότι η ελληνική μουσική σκηνή και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατ’ επέκταση σας βοήθησαν σε αυτό το εγχείρημα;
ΓΔ: Μια πρόταση τα περιγράφει όλα. Πουλάμε συναισθήματα για 1 ευρώ, γιατί οι οικονομικές απολαβές από τις πλατφόρμες είναι μηδαμινές. Θεωρούμε ότι είναι λίγο κρίμα που στην Ελλάδα κάποιες μουσικές σκηνές κάνουν τόσο μεγάλα νούμερα και η εναλλακτική ανεξάρτητη pop με διάφορες επιρροές (πχ soul, jazz, r&b, funk, gospel, disco) είναι τόσο παραγκωνισμένη, τη στιγμή που στις Ηνωμένες Πολιτείες τείνει να γίνει σχεδόν mainstream! Δεν έχουμε κάποιο θέμα με τα υπόλοιπα genres απλώς θα θέλαμε να αποκτήσει μεγαλύτερο κοινό και το νέο κύμα pop που προωθούμε.
ΓΠ: Εκτός αυτού βιώνουμε ένα μικρό «πόλεμο», όχι μόνο από την εμπορική σκηνή αλλά και από την alternative. Για παράδειγμα μέχρι και η προώθηση των κομματιών μας σε ραδιοφωνικούς σταθμούς είναι μια δύσκολη διαδικασία γιατί δεν δοκιμάζουν τόσο νέους καλλιτέχνες και βασίζονται σε λίστες χρόνων. Ωστόσο, ευελπιστούμε ότι εν καιρώ θα γεφυρωθεί αυτό το χάσμα ανάμεσα στους νέους Έλληνες καλλιτέχνες και τα radio air plays.
Ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω όμως και εξηγήστε μου πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε επαγγελματικά με τη μουσική και ειδικότερα όλοι μαζί σαν σύνολο;
ΓΔ: Η μουσική είναι το πάθος μας αλλά αυτό που πάντα μας ενδιέφερε περισσότερο από την καριέρα είναι να είμαστε όλοι μαζί. Υπήρξαν περίοδοι που οι δύο από τους τέσσερις έλειπαν στο εξωτερικό λόγω σπουδών αλλά και πάλι όσο δεν ήταν μέλη, ήταν οι καλύτεροι φανς των Omniah!
ΛΔ: Την παραγωγή είναι αλήθεια ότι δεν την είχαμε ως στόχο από την αρχή, γιατί κανείς πέραν του Διγενή δεν είχε γνώσεις στο κομμάτι αυτό. Δεν έχουμε σπουδάσει μουσική, αντιθέτως ο καθένας μας επαγγέλεται συμπληρωματικά κάτι διαφορετικό. Ιδανικά, θα θέλαμε να ασχολούμαστε αποκλειστικά με αυτό και να κάνουμε το χόμπι μας μέσο βιοπορισμού, αλλά η συντήρησή μας, καθώς και των καλλιτεχνών και της δισκογραφικής, οικονομικά, είναι ένα δύσκολο εγχείρημα και στοχεύουμε σε αυτό σε ένα επόμενο στάδιο.
Με ποια κριτήρια επιλέγετε τους συνεργάτες σας;
ΓΠ: Δεν περιγράφεται ακριβώς με λόγια, αλλά εκτός από το ταλέντο και τη μουσική παιδεία, κοιτάμε την αύρα τους και γενικότερα τον τρόπο που συμπεριφέρονται, την αισθητική τους, ενώ παράλληλα ψάχνουμε όμορφες μελωδίες και ένα εύηχο αποτελεσμα. Όπως λέμε και εμείς “mellow”, άρα με λίγα λόγια γλυκά παιδιά. Επιπλέον, θελουμε να είμαστε συνοδοιπόροι σε αυτό τους το ταξίδι - όχι να το επιβλέπουμε απλώς! Συνεπώς, προσπαθούμε να μην τους περιορίζουμε καλλιτεχνικά αλλά να βρίσκουμε ένα κοινό όραμα μέσα από τη συζήτηση και φυσικά την καλή διάθεση και την αστείρευτη όρεξη.
Τον λόγο παίρνει ο Aki Rei, ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης της indie soul pop ελληνικής μουσικής σκηνής, φίλος και συνεργάτης των τεσσάρων, καθώς και μέλος της δισκογραφικής.
AR: Η κύρια διαφορά της Mellowsophy από άλλες δισκογραφικές είναι ότι οδηγούμαστε μουσικά στο αποτέλεσμα και για να βγάλουμε κάτι γόνιμο πρέπει να αισθανόμαστε και εμείς καλά. Έχει διαφορά το να αισθάνεσαι καλλιτέχνης από το να αισθάνεσαι εμπόρευμα - και το τελευταίο απέχει πολύ από την φιλοσοφία των παιδιών! Επιπλέον, δίνεται βάση στη δημιουργία ενός διαχρονικού καλλιτέχνη και δεν εκμεταλλεύονται, όπως συμβαίνει αλλού πολύ συχνά, την παροδική και εφήμερη επιτυχία ενός τραγουδιού, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός pop ειδώλου.
Ποια θεωρείτε ότι ήταν η πιο μοναδική ανάμνηση που έχετε ως μπάντα;
ΓΔ: Από κοινού πιστεύουμε ότι η καλύτερη εμπειρία που έχουμε ζήσει ήταν το live μας στο φεστιβάλ της Καβάλας, η οποία ήταν και η πρώτη μεγάλη μας συναυλία μετά την επανένωσή μας. Η στιγμή ήταν μαγική, παίξαμε με τον Φοίβο Δεληβοριά και με πολλά όργανα και καταπληκτικό ήχο. Νιώσαμε πραγματικά rock stars! Αν θες και μια πιο προσωπική στιγμή, σίγουρα τα καλοκαίρια μας στην Αίγινα παρέα.
Ποιο είναι ένα ταξίδι που θα θέλατε να κάνατε όλοι μαζί στο χωροχρόνο;
ΛΔ: Ο τόπος και η χρονική στιγμή καθόρισε την ταυτότητα μας σαν μπάντα και σαν δισκογραφική, όποτε, ακόμα και αν ακούγεται κλισέ, επιλέγουμε την Ελλάδα στο παρόν. Μπορεί το να ήμασταν πειρατές ή να ζούσαμε στα 70s να φαντάζει ενδιαφέρον αλλά εκτιμάμε την εξέλιξη της τεχνολογίας και όλες τις πληροφορίες που μας δίνονται στο σήμερα. Δεν θα ήμασταν οι ίδιοι, οπότε αυτό δεν αλλάζει.
ΓΠ: Ίσως, αν μπορούσαμε, να θέλαμε να παραλείψουμε την περίοδο του COVID-19 γιατί συνέπεσε με την δημιουργία της δισκογραφικής, αλλά ακόμα και αυτή η δύσκολη περίοδος μας έδωσε ένα πολύτιμο χρονικό περιθώριο και μας σκληραγώγησε σε μη ευνοϊκές συνθήκες. Οπότε κάθε εμπόδιο για καλό!
Από ό,τι γνωρίζω, το πρώτο σας άλμπουμ το 2019 ονομάστηκε "Αισθησιακή Αισθαντική Αισθητική". Τι αξία θεωρείτε ότι έχει η αισθητική στην δουλειά σας και πόσο την υπολογίζετε, στην κλίμακα 10 ας πούμε;
ΓΠ: Αρχικά, η αισθητική ενός συγκροτήματος ή μιας δισκογραφικής παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην πρώτη εντύπωση στο κοινό. Εμείς έχουμε βασίσει ένα μέρος της δουλειάς μας στη σημασία που έχουμε δώσει στην αισθητική, και της μουσικής μας αλλά και του χώρου που εργαζόμαστε.
ΓΔ: Όταν έχεις διαμορφώσει έναν χώρο με μεράκι και περνάς ένα μεγάλο μέρος της ημέρας σου σε αυτόν, γίνεται το δεύτερο σπίτι σου. Πάντα υπάρχει κάποιος από εμάς εδώ, να δουλεύει, να παίζει μουσική, να ηρεμεί. Αισθητική δεν είναι μόνο τα παστέλ χρώματα και τα φυτά στο χώρο, αλλά η ενέργεια που δίνουμε εμείς σε αυτά, η αύρα μας.
Κάπου εδώ τελειώνουν οι ερωτήσεις μου αλλά έχω μια τελευταία απάντηση που θα ήθελα να μου δώσετε...
Ποια είναι μια ερώτηση που πάντα θέλατε να απαντήσετε σε μια συνέντευξη και δεν σας έχει κάνει κανείς ακόμα;
Παίρνει τον λόγο ο Γιώργος (Βερναρδάκης αυτή τη φορά)…
ΓΒ: Αν και με βρίσκεις λίγο απροετοίμαστο θα ήθελα να μάθει ο κόσμος γιατί να επιλέξει ένας καλλιτέχνης την Mellowsophy. Και νομίζω η απάντηση σε αυτό είναι απλή: βάζουμε τόσο μεράκι στη δουλειά μας και παρέχουμε πραγματικά 24ωρη υποστήριξη στους καλλιτέχνες μας. Εκτός από ακροατές, είμαστε και μουσικοί και βοηθάμε έμπρακτα στην δημιουργία, στη σύνθεση, στην ενορχήστρωση και σε μία γενικότερη καθοδήγηση. Προσφέρουμε μια γνώμη και την τεκμηριώνουμε μουσικά, αισθητικά και πάντα με πολλά references, υλοποιώντας κάθε πρότζεκτ με την ίδια στοχοπροσήλωση. Επίσης, επειδή είμαστε η πρώτη γενιά που γαλουχήθηκε με ίντερνετ, έχουμε μία σχετική άνεση με την τεχνολογία και φροντίζουμε να παρέχουμε στους καλλιτέχνες μας όσο το δυνατόν πιο σύγχρονες μεθόδους για την παραγωγή και την προώθηση της μουσικής τους. Τέλος, κάθε κομμάτι που δημιουργούμε και κυκλοφορούμε το αντιμετωπίζουμε ως δικό μας, με αποτέλεσμα να κυνηγάμε την επιτυχία του μέχρι τέλους.
ΓΔ: Για μερικούς οι μελωδίες τους είναι το θησαυροφυλάκιό τους αλλά για εμάς όσες περισσότερες έχει ο κήπος μας, τόσο πιο πολύ ανθίζει! Επίσης, πέραν της αισθητικής του χώρου, καθώς το στούντιο είναι καινούριο ενώ τα περισσότερα τουλάχιστον στο παρελθόν ήταν σαν καζίνο σε υπόγεια (αναφέρει χαριτολογώντας), έχουμε διαμορφώσει το χώρο σε ένα οικείο δημιουργικό καταφύγιο για τους μουσικούς μας. Έχοντας υπάρξει σε αυτή τη θέση, αντιλαμβανόμαστε αρκετά καλά τι τους απασχολεί, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες να πετύχει ένα πρότζεκτ. Θέλουμε να πιστεύουμε πως όταν δεν αποκλείεις επιλογές, δεν κλείνεις και τις αντίστοιχες πιθανές πόρτες και τα μέσα ανέλιξης ενός καλλιτέχνη. Μαθαίνουμε όλοι μαζί και αφήνουμε ο καθένας τον χώρο του στον άλλο να εξελίσσεται. Δεν περιοριζόμαστε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η πλειονότητα των καλλιτεχνών μας αποκαλεί το στούντιό μας «my happy place».
10°
