Eurovision 2021 στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας: Σχολιασμός των τραγουδιών που συμμετέχουν στον Α΄ Ημιτελικό του 65ου διαγωνισμού τραγουδιού.
Η Eurovision έχει πλάκα όταν είναι κακή, πολύ κακή. Δυστυχώς, η «ενδοσκόπηση» και «τα σύγχρονα προβλήματα» έχουν φέρει μία ψευδή «ποιότητα» στις συμμετοχές και έχουν κάνει τη Eurovision (ειδικά φέτος) να έχει πολλά πολύ μέτρια τραγούδια με πολύ τραγικά χορευτικά (όπως πάντα). Αυτός ο συνδυασμός είναι θανατηφόρος. Μπορεί να σου καταστρέψει τη βραδιά, όταν δεν έχεις τίποτα τόσο χάλια να χαρείς αλλά και τίποτα τόσο καλό (όπως η Πορτογαλία το 2017) να χαρείς επίσης. Με βαριά καρδιά ακούσαμε εξονυχιστικά και τα 39 τραγούδια των τριών φάσεων του διαγωνισμού και βρήκαμε έναν καλό λόγο να πούμε για το καθένα:
1. Λιθουανία: The Roop – Discoteque
Αν μια μέρα οι Kraftwerk, εκεί που βαριόνταν λιμάροντας τα νύχια τους, έλεγαν «δεν κάνουμε ένα τραγούδι με τίτλο Ντισκοτέκ να το δώσουμε στους Sparks να το πουν;» και το έκαναν αλλά τους έκλεβαν τα tapes οι Erasure, το τραγούδι θα ήταν ακριβώς αυτό αλλά με καλύτερο styling. Η σάλα θα το αγαπήσει.
2. Σλοβενία: Ana Soklič – Amen
Προσπαθώ να ξεκολλήσω γιατί η τραγουδίστρια μου θυμίζει πολύ την Ρόμι Σνάιντερ στην «Πισίνα» αλλά και γιατί (ντρέπομαι που το λέω) το τραγούδι μου αρέσει. Είναι μία σόλο συμφωνική μπαλάντα με ξεσπάσματα και φωτιές, αξιοπρεπές και τίμιο, αρκεί να μην αρπάξει το βισκόζ στο τέλος.
3. Ρωσία: Manizha - Russian Woman
Η Ρωσία παθαίνει Ισραήλ και στέλνει στο Ρότερνταμ ένα Αστείο Κορίτσι Ντυμένο με Πονέβα και εργατικές φόρμες για να τραγουδήσει σε κομψή ρώσικη γλώσσα ένα φεμινιστικό, έθνικ ραπ με θέμα την ξενοφοβία, το body shaming, το bullying και όποια άλλη λέξη είναι της μόδας. Το βλέπω στις ψηλές θέσεις.
4. Σουηδία: Tusse – Voices
Τα χρώματα της αλλαγής χέι, χέι, ακούω χίλιες φωνές μέσα στη βροχή, χέι, χέι, σταματήστε το μίσος κλπ. Νεαρός συμπαθητικούλης Κονγκολεζο-Σουηδός σε στερεοτυπικό γιουροβιζιονικό blah που νομίζω ότι έχει κλέψει λίγο το ολλανδικό που νίκησε το 2019, αλλά βαριέμαι να το ψάξω κιόλας.
5. Αυστραλία: Montaigne – Technicolour
Tomboy κορίτσι σε ανθεμικό gay pleaser με κουπλέ προβληματισμένο και ρεφρέν στο οποίο μπαίνουν τα beats αλλά, δυστυχώς, ακούγονται σαν να βαράς ταψιά στο μπαλκόνι σου προς τιμήν των νοσηλευτών. Το τραγούδι ερμηνεύεται επάνω σε ροζ τρίγωνο ενώ γύρω ξεχύνονται ουράνια τόξα και καπνοί.
6. Βόρεια Μακεδονία: Vasil - Here I Stand
Ο Vasil είναι εξομολογητικός στην αρχή, μας λέει τον πόνο του, τα όνειρά του, ποιός-ξέρει-τι-με-λίγο-πιάνο-μέσα, μετά κορδώνεται σαν να περιμένει τον ανεμιστήρα, πάω στοίχημα ότι θα κλάψει κιόλας. Προσπαθεί πολύ κι αυτό το εισπράττει το κοινό. Ας τον κάνει κάποιος πρέσβη Καλής Θελήσεως ή κάτι.
7. Ιρλανδία: Lesley Roy – MAPS
Αλάθητο, ιρλανδικό, μουσικό ένστικτο που έχεις ωριμάσει σε συννεφιασμένα οροπέδια και δάση με βρύα και λειχήνες, σε ακτές με μαύρες κροκάλες, πάνω στην πρασινισμένη πέτρα και μέσα σε παμπς και μουσικά σχολεία! Ολόσωστο, δυναμικό pop. Μακάρι να πάει καλά. Και η Lesley συμπαθέστατη.
8. Κύπρος: Έλενα Τσαγκρινού - El Diablo
Το δωδεκάρι της καρδιάς μας πουλάει για άλλη μία φορά την ψυχή του στον Diablo αλλά η Έλενα δεν είναι τόσο κολασμένη όσο ήταν η Φουρέιρα. Πάντως προσπαθεί. Ρυθμικό μπιτάτο στανταράκι με οριένταλ τσαλίμι. Ο μικρός Μανώλης Γκίνης από τα «Καλύτερά μας Χρόνια» που θα δώσει φέτος το 12άρι της Ελλάδας, θα το θυμάται σε όλη του τη ζωή.
9. Νορβηγία: TIX - Fallen Angel
Ξεκαρδιστικός drama queen ντυμένος με τα αποφόρια της Gaga, κλαψοχτυπιέται δεμένος με αλυσίδες και λευκά κοκορόφτερα επειδή είναι έκπτωτος άγγελος και τον κυνηγούν Δαίμονες σαν τη Βίσση. Φτηνιάρικο, κλεμμένο από ραδιόφωνο των ‘70ς κομμάτι. Μην κλαις ΤΙΧ, δεν αμάρτησες, ούτε κατά διάνοια.
10. Κροατία: Albina – Tick Tock
Κορίτσι μπροστά στον καθρέφτη ή μάλλον στην κάμερα του Τικ-Τοκ, χαϊδεύει τα μάγουλά της και γενικά προσπαθεί να μη σπάσει τα νύχια της, σε ένα κομμάτι που εκλιπαρεί για vocoder και συνεργασία με ντόπιο ράπερ. Φτιάχνει κάπως, όταν τραγουδάει στη γλώσσα της αλλά εμείς ήδη έχουμε αλλάξει κανάλι.
11. Βέλγιο – Hooverphonic - The Wrong Place
Ωραίο, loungey τραγούδι στο ύφος των γνωστών Hooverphonic αν και όχι στις πολύ χλιδάτες στιγμές τους. Τουλάχιστον αποφεύγουν να βάλουν το γνωστό γιουροβιζιονικό «ξέσπασμα»στη μέση του τραγουδιού αλλά διατηρούν μία σκοτεινή ατμόσφαιρα (βοηθάει και η τραγουδίστρια). Πάω στοίχημα ότι θα είναι ποοοολύ σνομπ επί σκηνής.
12. Ισραήλ: Eden Alene - Set Me Free
Μόλις τελείωσε το στρατιωτικό της, η Eden πήρε σβάρνα τα talent show και έχτισε καριέρα. Το τραγούδι της, πολύ μπιτάτο, με οριένταλ βιολιά, κουδούνια, cow bells, φωνητικά, claps και ποπ χορωδιακά θα γίνει επιτυχιάρα και η Eden θα γίνει η φετινή Φουρέιρα ή η προπέρσινη Beyonce.
13. Ρουμανία: RΟΧΕΝ – Amnesia
Τη θεωρούν τη Ρουμάνα Billie Eilish κι αυτή το έχει πάρει πολύ σοβαρά, με γκοθ μισοθολωμένο βλέμμα ενώ το κομμάτι νιαουρίζει εκνευριστικά κι αυτή κοπανιέται δεξιά κι αριστερά (είναι τρόφιμος σε άσυλο, τό’πιασες;). Πολύ δίκαιος ο τίτλος: Amnesia. Δεν θα το θυμάται κανείς το τραγούδι.
14. Αζερμπαϊτζάν: Efendi - Mata Hari
Αν ήμουν η Eurovision θα υποχρέωνα όλες τις χώρες να στέλνουν τραγούδια στη γλώσσα τους με μόνο ένα ρεφρέν στα αγγλικά και δια ροπάλου θα απαγόρευα τη φράση «εμ ιν λο γουί τσου«. Εδώ έχουμε ένα σύχρηστο ποπ παρμένο από τα σκουπίδια της Ariana Grande με πολλά «μα-μα-μα». Μαμούνια.
15. Ουκρανία: Go_A – Shum
Electro-ethnic με ψιλή, τσιριχτή, γυναικεία φωνή να πετάς σπυράκια -αλλά τραγουδούν ευτυχώς στη γλώσσα τους. Πολεμικοί, γκοθ και νεορομαντικοί που έχουν ξυπνήσει στο Μatrix, αντί για πιστόλια πετάνε κλαρίνα και το ρίχνουν σε ένα οργιώδες rave στην κορυφή του όρους Μπάμπια (το έψαξα).
16. Μάλτα – Destiny -Je Me Casse
Η Μάλτα αγαπάει να στέλνει πληθωρικές παρουσίες που την φτάνουν πάντα 10 πόντους πριν την κορυφή. Το φετινό κομμάτι θα έπρεπε κανονικά να ξεκινάει με ένα «Ready bitches?» διότι η Destiny είναι σαν μικρανιψιά της Missy Elliott από τον προηγούμενο αιώνα και τα ρίχνει γενικώς, σαν έκρηξη στην κρεβατοκάμαρα.
17°
