Συνέντευξη: O Sivert Høyem συζητά για τα νέα τραγούδια του «Roses Of Neurosis» EP, τη ζωή στην εποχή της πανδημίας και τι έχει αλλάξει στον εαυτό του.
Το νέο τραγούδι του Sivert Høyem, «Run Away», μοιάζει να μας βρήκε σε μια περίοδο που το είχαμε ανάγκη και ακούγεται σαν μια βάναυση ενδοσκόπηση. Νότες που ξεπηδούν από άσπρα και μαύρα πλήκτρα, η φωνή που έχει κάνει χιλιάδες ανθρώπους να τραγουδούν μαζί της και επικοινωνεί με την παγκόσμια γλώσσα της μουσικής-μαζί με μια ομάδα μουσικών που τείνουν στον περφεξιονισμό χωρίς να χάνουν τον αυθορμητισμό τους. Το πρώτο σινγκλ από το «Roses Of Neurosis» EP που κυκλοφορεί στις 12 Φεβρουαρίου 2021, παρόλο που γράφτηκε πριν λίγα χρόνια, και δεν έχει καμία σχέση με το lockdown εξαιτίας της πανδημίας, περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο ένα συναίσθημα που βίωσε φέτος ο ίδιος, όπως δήλωσε πρόσφατα. Ηχογραφημένο κατά τη διάρκεια μιας έντονης εβδομάδας στο στούντιο με το συγκρότημά του τον Σεπτέμβριο, είναι ένα από τα πέντε τραγούδια που θα περιλαμβάνονται στο «Roses Of Neurosis» και ό,τι πρέπει για να ξεφύγεις από την καθημερινότητα.
Μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες μουσικές προσωπικότητες της Νορβηγίας, o Sivert Høyem, μιλάει στην ATHENS VOICE για τα καινούργια ηχογραφήματά του, τη μουσική πριν και μετά την πανδημία, την περίοδο του lockdown, τις στιγμές που περνά στο σπίτι ή πριν ανέβει στη σκηνή και υπόσχεται να μας συναντήσει ξανά σε μια από τις επόμενες συναυλίες του στην Αθήνα.
Το τραγούδι «Run Away» είναι ένα τραγούδι βαθύ, συναισθηματικό, ατμοσφαιρικό θα έλεγα… Πώς διάλεξες αυτόν τον τίτλο; Τι ήταν αυτό που σκεφτόσουν;
Το τραγούδι αυτό έχει να κάνει με την απομόνωση και την επιθυμία… Μπορεί να το έχεις ζήσει κατά κάποιο τρόπο, όταν είσαι στο σπίτι και είσαι μικρό παιδί… χαχά. Το τραγούδι αυτό γράφτηκε τότε που ήθελα γράφω τραγούδια που να μιλούν για πιο ώριμα πράγματα, αλλά προσπαθούσα να το κάνω με ουσιώδη τρόπο, και χωρίς να βαριέμαι για αυτό που κάνω. Έγραφα συγκεκριμένα για το τι αισθανόμουν σε εκείνο το στάδιο της ζωής μου. Πρόκειται για ένα τραγούδι τριών χρόνων ή κάπου τόσο… Οπότε δεν αντιπροσωπεύει πραγματικά πώς αισθάνομαι τώρα, αλλά πώς αισθανόμουν κάποτε. Αυτή τη στιγμή, αυτό που αισθάνομαι σίγουρα σχετίζεται άμεσα με αυτήν την κατάσταση, στην οποία βρέθηκαν πολλοί άνθρωποι φέτος, όλοι οι άνθρωποι. Νιώθουν απομονωμένοι, θέλουν να βγουν έξω, θέλουν να βρεθούν με άλλους ανθρώπους, θέλουν να είναι ελεύθεροι να κάνουν οτιδήποτε είναι αυτό που θέλουν να κάνουν. Οπότε θεώρησα πως (το τραγούδι αυτό) έχει μια θέση στην τωρινή κατάσταση.
Πώς πέρασες τον χρόνο σου κατά τη διάρκεια του lockdown; Τι κάνεις αυτό τον καιρό;
Τους πρώτους μήνες του lockdown την άνοιξη, πέρασα τον περισσότερο χρόνο με την οικογένειά μου. Τα παιδιά πλέον έκαναν τα σχολικά μαθήματα από το σπίτι και η σύζυγός μου εξακολουθούσε να εργάζεται, οπότε εγώ ασχολήθηκα αρκετά με τη φροντίδα των παιδιών, που ήταν κάτι πολύ ωραίο. Αλλά έχω δουλέψει αρκετά και στο στούντιο, γράφοντας καινούργια μουσική, για το νέο EP που αναμένεται να κυκλοφορήσει αρχές του 2021, το «Roses of Neurosis». Αυτό το διάστημα ετοιμάζομαι για ταξίδι, πρόκειται να παίξω σε κάποια shows κοντά στη Νορβηγία, κάτι σαν solo shows, μονάχα εγώ πάνω στη σκηνή. Ένιωσα την ανάγκη ότι κάτι πρέπει να κάνω. Από όσο θυμάμαι, πότε ξανά στη ζωή μου δεν είχα μείνει τόσο off, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Τι ελπίζεις να αποκομίσουν οι fans από το «Roses of Neurosis» EP;
Πιστεύω πως είναι μία συλλογή από τραγούδια για την αγάπη, κάπως πιο μπερδεμένα και περίπλοκα τραγούδια αγάπης. Πρόκειται για ένα EP με διαφορετικούς ήχους, που αποτελείται από πέντε κομμάτια. Αποφάσισα ότι δεν ήθελα να βάλω άλλα τρία τραγούδια, για παράδειγμα, και να το κάνω άλμπουμ, όπως είναι αλλά πολλά, γιατί για εμένα ένα άλμπουμ σηματοδοτεί κι ένα νέο κεφάλαιο. Αυτό δεν είναι κάποιο καινούργιο κεφάλαιο, είναι ένα EP πέντε τραγουδιών. Ένιωθα πως μετά από αυτόν τον χρόνο, είναι καλή στιγμή να κάνω κάτι άλλο.
Το εξώφυλλο του νέου σινγλ «Run Away» που φιλοτέχνησε ο Miles Wintner
Δεν είναι μυστικό ότι σε κάθε σου κυκλοφορία ακούγεσαι διαφορετικός αλλά πάντα ενδιαφέρων. Σε τι βαθμό αποφεύγεις την επανάληψη και γιατί;
Θεωρώ πως δεν βρίσκω πλέον τόσο ενδιαφέρον στο να εφευρίσκω ξανά κάθε φορά τον εαυτό μου. Παλιότερα συνήθιζα να είμαι πιο συγκεντρωμένος στο να ανακαλύψω έναν καινούργιο ήχο, μία νέα κατεύθυνση, κάθε φορά. Αλλά τώρα δεν έχει τόση μεγάλη σημασία για εμένα. Αυτό που βρίσκω σίγουρα πιο ενδιαφέρον είναι τα τραγούδια και τα συναισθήματα από τα τραγούδια αυτόν τον καιρό. Ακόμα νιώθω την ανάγκη να κάνω ενδιαφέροντα πράγματα. Αυτή είναι και η απάντηση, νομίζω. Πρέπει, δηλαδή, να συνεχίσω να βρίσκω ενδιαφέροντα πράγματα για εμένα. Προσπαθώ να είμαι περισσότερο συγκεντρωμένος στο τραγούδι που γράφω, παρά σε οτιδήποτε άλλο.
Θυμάσαι ποιος είναι ο πρώτος δίσκος που αγόρασες;
Ναι, ήταν 2-3 οι δίσκοι που αγόρασα. Νομίζω ήταν το «Born In The USA» του Bruce Springsteen. Ακόμα πιστεύω πως είναι ένας υπέροχος δίσκος, με πιθανή εξαίρεση ίσως το ίδιο το τραγούδι το «Born In The USA», το οποίο θεωρώ πως είναι πολύ κακό κομμάτι. Χαχά… Κατά τ’ άλλα ο υπόλοιπος ο δίσκος είναι θαυμάσιος. Ακόμα τον αγαπώ. Όπως επίσης και ο δίσκος «Reckless» του Bryan Adams, ένας πολύ καλός δίσκος. Ένας εξαιρετικός δίσκος για την ακρίβεια, με ήχους τόσο απλούς και φρέσκους, με υπέροχα τραγούδια. Θα έλεγα πως ήμουν τυχερός που οι πρώτοι δίσκοι μου ήταν αυτοί οι δύο.
Έχω την εντύπωση ότι η «μελαγχολία» είναι μια λέξη που συνοδεύει την καλλιτεχνική σου έκφραση. Τι είναι αυτό πού σου προκαλεί μελαγχολία αυτήν την εποχή;
Θα έλεγα ίσως το γεγονός ότι δεν βλέπω συχνά τους φίλους μου και δεν πηγαίνω σε περιοδείες όπως συνήθιζα να κάνω. Είναι το μεγαλύτερο διάλειμμα που έχω κάνει, από τότε που ξεκίνησα, σχεδόν 20 χρόνια πριν.
Τι χαρακτηριστικά πιστεύεις ότι θα έχει η post-covid εποχή;
Είναι πολύ δύσκολο να απαντήσω. Φαντάζομαι πως θα είναι παντού δύσκολα τα πράγματα, ειδικά στον δικό μου τομέα, οι άνθρωποι στη μουσική βιομηχανία φοβούνται αρκετά για το τι θα γίνει, τι αντίκτυπο θα έχει όλο αυτό, για το αν θα μπορούν οι άνθρωποι να μαζεύονται ξανά όλοι μαζί, πόσο θα κρατήσει όλο αυτό, πότε θα ξαναγίνουν τα πράγματα όπως ήταν πριν. Νομίζω πως θα βλέπουμε πολλούς ανθρώπους με μάσκες πλέον. Δεν πιστεύω πως θα εξαφανιστεί εύκολα όλο αυτό, τουλάχιστον μέχρι να βγει το εμβόλιο. Αυτή τη στιγμή είναι ανάγκη να συγκεντρωθούμε περισσότερο σε αυτή τη νόσο, και να μάθουμε πώς να αποφύγουμε τη διασπορά της. Είναι δύσκολο όλο αυτό, απλά προσπαθώ μέρα με τη μέρα να το αντιμετωπίσω.
Από τα εφηβικά σου χρόνια, τότε που αγόραζες δίσκους από μαγαζιά, μέχρι σήμερα στην ψηφιακή εποχή, τι αλλαγές έχεις παρατηρήσει στη μουσική βιομηχανία; Κι αν μπορούσες να αλλάξεις οτιδήποτε, τι θα ήταν αυτό;
Υποθέτω πως υπάρχουν πολύ περισσότεροι καλλιτέχνες αυτήν την εποχή απ’ ό,τι παλιότερα… Φυσικά παλιότερα υπήρχαν υποκουλτούρες... Τώρα δεν είναι έτσι. Εννοώ πως σήμερα δεν υπάρχουν μόνο 2-3 «τεράστιοι» καλλιτέχνες, που θα ορίσουν ας πούμε, τον ήχο της μουσικής. Πιστεύω πως πέρασε η εποχή των σούπερ μεγάλων σταρ. Δεν νομίζω ότι θα ξανά υπάρξει κάτι παρόμοιο σαν αυτό που έκαναν οι Nirvana για παράδειγμα…
Πώς το εξηγείς αυτό;
Ο καθένας εστιάζει παντού πια. Δεν υπάρχει πια το μεγάλο MTV, οι μεγάλες εταιρίες ηχογράφησης, και άλλα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης στα οποία μπορούσε ο κόσμος να αποφασίσει ποιος καλλιτέχνης θα πάρει αστέρι ή οτιδήποτε τέτοιο, χαχά. Πλέον δεν είναι έτσι τα πράγματα. Πιστεύω πάντως, πως είναι δίκαιο που ο κόσμος πλέον μπορεί να χρησιμοποιεί το Spotify, για παράδειγμα, και να χρηματοδοτεί καλύτερα τους καλλιτέχνες να μοιράσουν τη μουσική τους. Έτσι κερδίζουν πολλά χρήματα και αποτελούν τεράστια επιρροή για το είδος της μουσικής που θα αρχίσει να γίνεται δημοφιλές. Οπότε ναι, εύχομαι να ανταμείβονται τίμια, ειδικά αυτές τις μέρες.
Υποθέτω έχεις ταξιδέψει αρκετά ως μουσικός. Ποιο είναι το ομορφότερο μέρος που έχουν δει τα μάτια σου;
Λατρεύω τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως το Παρίσι, το Λονδίνο, την Κοπεγχάγη, την Αθήνα. Θα έλεγα ότι δεν έχω ταξιδέψει και πολύ εκτός Ευρώπης. Το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής μου ταξιδεύω σε κάποιον δρόμο της Ευρώπης. Τα ελληνικά νησιά είναι πολύ όμορφα.
Θυμάσαι κάποια συγκεκριμένη συναυλία σου στη χώρα μας; Θα γνωρίζεις ότι έχεις παρά πολλούς fans εδώ στην Ελλάδα…
Ναι, υπάρχουν τέσσερις συναυλίες που σκέφτομαι αρκετά συχνά. Μια από αυτές σίγουρα είναι αυτή στο Ηρώδειο το 2016, όπου έκανα μια σόλο εμφάνιση, και οι άλλες δύο εμφανίσεις όταν ξαναγύρισα με τους Madrugada πέρσι στην Αθήνα. Νομίζω πως ήταν θεαματικά. Πραγματικά, σημαίνουν πολλά για εμένα αυτές οι εμφανίσεις, ο τρόπος που μας δέχτηκε ο κόσμος. Σε προσωπικό επίπεδο ήταν σαν μια τεράστια ευχαρίστηση.
Στιγμιότυπο από τη συναυλία των Madrugada στην Αθήνα το 2019
Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο «τελετουργικό» που ακολουθείς πριν από κάθε σου εμφάνιση;
Ναι, κατά κύριο λόγο κάνω πράγματα εκείνη την ημέρα που με βοηθούν να συγκεντρώνομαι κατά κάποιο τρόπο ώστε να ανέβω αργότερα στη σκηνή. Οπότε ναι υπάρχουν κάποια πράγματα που κάνω για προθέρμανση. Για παράδειγμα, μου αρέσει να χορεύω όταν είμαι στα παρασκήνια, μου αρέσει να ακούω μουσική που με κάνει να θέλω να κουνιέμαι, και έτσι κάνω προθέρμανση με αυτόν τον τρόπο. Πάντως δεν είναι ότι κάνω τελετουργικά για προληπτικούς λόγους. Χαχά! Είναι περισσότερο κάτι σαν προετοιμασία, το να χορεύω και να ακούω μουσική για προθέρμανση και να προσπαθώ να συγκεντρωθώ στη δουλειά.
Ποια ή ποιος μουσικός από αυτούς που έχεις γνωρίσει, σε έχει εκπλήξει περισσότερο;
Δεν έχω γνωρίσει πολλούς μουσικούς. Προσπαθώ να το αποφεύγω. Χαχά! Όπως όταν άνοιγα τη συναυλία του Leonard Cohen ήμουν πολύ φοβισμένος ακόμα και για να τον χαιρετίσω. Όταν θαυμάζεις κάποιους ανθρώπους δεν είναι ότι θέλεις και να τους συναντήσεις. Αυτήν την εντύπωση έχω εγώ τουλάχιστον. Δεν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να μου είχε πει ώστε να αλλάξει κάτι ή να με κάνει να τον θαυμάζω περισσότερο, αφού έτσι κι αλλιώς είμαι πολύ μεγάλος φαν του από πάντα. Δεν είμαι σίγουρος ότι έχω κάποια απάντηση σε αυτή την ερώτηση.
Τι κάνεις για να επαναφορτίσουν οι δημιουργικές σου μπαταρίες;
Αυτόν τον καιρό έχω μια τεχνική, την οποία διάβασα σε ένα βιβλίο πριν ένα χρόνο, ίσως παραπάνω. Κάθε πρωί, πριν κάνω οτιδήποτε άλλο, γράφω με το χέρι τρεις σελίδες, κάτι σαν ημερολόγιο, με ελεύθερη ροή. Θα έλεγα ότι είναι πραγματικά ένα δυνατό και δημιουργικό «εργαλείο» επειδή σου επιτρέπει να αδειάσεις το μυαλό σου από οτιδήποτε ίσως σου συμβαίνει. Είναι κάπως δύσκολο να περιγράψω αυτό που κάνει, αλλά είναι ένα πολύ καλό εργαλείο και σε κάνει να νιώθεις έτοιμος να πας για δουλειά και να κάνεις δημιουργικά πράγματα.
Αν μπορούσες να συνεργαστείς με οποιονδήποτε σκηνοθέτη εν ζωή, για να δημιουργήσει ένα μουσικό βίντεο για εσένα, ποιος θα ήταν αυτός;
Νομίζω για εμένα, κάποιος σαν τον David Lunch είναι μία ξεκάθαρη επιλογή. Ήταν μέντορας για το συγκρότημά μας, τους Μadrugada, όταν ξεκινήσαμε. Όπως, επίσης, και όλο του μουσικό και το κινηματογραφικό του έργο αποτελούν πηγή έμπνευσης για εμάς. Οπότε, υποθέτω πως θα πρέπει να ήταν αυτός, γιατί αισθάνομαι πως έχει άμεση σχέση με αυτό που κάνω εκεί έξω.
Πώς προφυλάσσεις τον εαυτό σου όταν βρίσκεσαι υπό πίεση;
Χμμ. Δύσκολη ερώτηση. Θα έλεγα ότι προσπαθώ να φροντίζω τον εαυτό μου. Είμαι μεγάλος οπαδός του να αφιερώνουμε χρόνο για άσκηση. Είναι κάτι που το κάνω κάθε μέρα. Οπότε αυτό είναι ένα από τα πράγματα που κάνω, γιατί γίνεται όλο και πιο σημαντικό για εμένα, όσο μεγαλώνω, να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να παραμείνω υγιής. Επίσης, με βοηθάει πολύ στη δουλειά μου, στο να λειτουργεί το σώμα μου όπως πρέπει.
Ποιος είναι ο ορισμός που δίνεις στην επιτυχία;
Η αλήθεια είναι ότι είναι κάτι που δεν σκέφτομαι συχνά. Υποθέτω, πως η επιτυχία στη μουσική έχει να κάνει με κάτι που έχεις κάνει, για το οποίο είσαι περήφανος, κάτι το οποίο θα συνδέεται με κάποιον, θα είναι προσιτό στον κόσμο και θα αποκτήσει πολιτισμική σημασία. Αυτό είναι επιτυχία, φαντάζομαι. Και αν το κάνεις αυτό, τότε μάλλον θα κερδίσεις και αρκετά χρήματα, χαχά!
Ώρα να φιλοσοφήσουμε. Ποιο είναι το σημαντικότερο μάθημα που έχεις πάρει στη ζωή σου;
Δεν είμαι σίγουρος ότι έχω απάντηση… Προσπαθώ ακόμα να επεξεργάζομαι τα πράγματα στη ζωή μου. Δεν μπορώ έτσι απλά να κάνω μια σύνοψη και να πω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό μάθημα. Είναι ένα συνεχιζόμενο πράγμα όλο αυτό που πάντα αλλάζει.
Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, Sivert. Ήταν τιμητικό να μιλώ μαζί σου…
Σε ευχαριστώ! Ελπίζω κάποια στιγμή πως θα μπορέσουμε να έρθουμε ξανά στην Ελλάδα, μας λείψατε! Αν η κατάσταση επανέλθει και τα πράγματα δεν χειροτερέψουν, σχεδιάζω να έρθω στην Αθήνα κάποια στιγμή την άνοιξη του 2021. Σε ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα.
