Rosalía: Η pop star που κάνει το flamenco ξανά μόδα

Στα 26 της, η Rosalia Vila Tobella, έχει καταφέρει να την γνωρίζει ο κόσμος μόνο με το μικρό της. Οι μοντέρνες, ποπ, προσεγγίσεις της στο φλαμένκο, οι συνεργασίες της με ηχηρά ονόματα των charts όπως οι Travis Scott, Lil Baby, J Balvin, Pharrell Williams και James Blake, και το πάθος της για τη μουσική, με την οποία ξεκίνησε την επαγγελματική ενασχόλησή της ακριβώς πριν δέκα χρόνια, σπουδάζοντας στην Taller de Músics στη Βαρκελώνη, την έχουν οδηγήσει στις top of the pop κορυφές των fans. Και αυτό το καλοκαίρι το νέο της collabo για το «TKN» με τον Travis Scott, έχει χιτάρει σαν ρυθμικό φαινόμενο. Πόσο θα αντέξει στην κορυφή; Η ίδια πάντως μιλώντας πρόσφατα στο πλαίσιο προώθησης του νέου της single, ξεκαθαρίζει πως θέλει να το πάει και μέχρι τα 90, αν τα καταφέρει.

H Rosalía για τη νέα της συνεργασία με τον Travis Scott
«Ήμουν στο Λος Άντζελες. Είχα νοικιάσει ένα σπίτι στο λόφο και είχα διαμορφώσει έναν χώρο σε στούντιο για να ηχογραφώ. Επεξεργαζόμουν διάφορα μπιτάκια του Dj Nelson, τον οποίο λατρεύω, όταν άκουσα και αυτό που έκρυβε το μετέπειτα ξεχωριστό riff του ΤΚΝ. “Αυτό είναι τόσο δυνατό, τόσο θυμωμένο. Είναι συγκλονιστικό, πρέπει να το χρησιμοποιήσω οπωσδήποτε”, σκέφτηκα. Άρχισα λοιπόν να αυτοσχεδιάζω πάνω του, γράφοντας ταυτόχρονα στίχους. Συνήθως πρώτα βρίσκω τη μελωδία και μετά βάζω τους στίχους, εκτός κι αν ήδη υπάρχουν οι στίχοι. Σε αυτή την περίπτωση, έτυχε να τα κάνω και τα δυο μαζί. Ήταν πρωί όταν ήρθε ο Travis. Πάρκαρε την καφέ Lamborghini του και μπήκε κατευθείαν στο στούντιο. Αράξαμε για αρκετές ώρες, γελάσαμε, μου έδειχνε τη μουσική του, του έδειξα εγώ τη δική μου. Του άρεσε πολύ το ΤΚΝ. Για την ακρίβεια, ξετρελάθηκε. Όταν μερικούς μήνες μετά μου έστειλε τη δική του εκδοχή, ήταν η σειρά μου να ξετρελαθώ, γιατί ήταν στα ισπανικά! “Θεέ μου, ακούγεται τόσο αυθεντικός και τόσο καλός”. Δουλεύαμε πάνω στο κομμάτι ήδη από τον Ιανουάριο του 2019. Έπεσα με τα μούτρα προσπαθώντας να βρω τον τέλειο ήχο, την τέλεια δομή, να κάνω την τέλεια παραγωγή. Καθ’ όλη τη διάρκεια πηγαινοέρχονταν συνεργάτες με τους οποίους είχα εργαστεί και στο παρελθόν, ο El Guincho, ο Sky, ο Tiny. Περνούσαμε πολύ ωραία μέσα σε όλο αυτό. Ήταν δύσκολο αλλά και ωραίο ταυτόχρονα. Θα δουλέψω πάνω σε αυτό το κομμάτι, μετά από μερικές εβδομάδες θα σταματήσω και θα επανέλθω λίγο αργότερα, έλεγα. Ήταν μια μακρά περίοδος, έκανα υπομονή, αλλά άξιζε. Νομίζω πως τώρα είναι απλά τέλειο».

Επηρεάζεται ο Travis από τη reggaeton;
«Νομίζω πως η reggaeton αφήνει εμφανώς τα σημάδια της σε αυτό το σινγκλ. Είναι όμως ο κλασικός της ήχος, της “παλιάς σχολής”. Η reggaeton μπορεί να έχει διευρυνθεί τόσο ώστε να δανείζεται πολλά από την κουλτούρα της ποπ, αλλά στην αυθεντική μορφή της, αυτή που αγαπώ εγώ, είναι πιο προκλητική, πιο θυμωμένη, τα κρουστά της έχουν δύναμη, τύποι όπως ο Daddy Yankee, πηγή έμπνευσης για μένα, ράπαραν σχεδόν φρενιασμένοι. Πάνω σε αυτόν τον θυμωμένο ήχο πατάει και ο Travis, ο οποίος έχει κι αυτός την ίδια ένταση μέσα του, είτε τον βλέπεις στη σκηνή ή ακούς αυτά που γράφει, η ενέργειά του σε κατακλύζει. Μάλλον η reggaeton επηρεάζεται από τον Travis Scott και όχι το αντίστροφο».

Για το «ΤΚΝ»
«Έχω πάντα αυτή την εικόνα στο μυαλό μου και ήθελα να την κάνω τραγούδι. Σπάνια βλέπεις έναν καλλιτέχνη εντελώς μόνο του, έτσι δεν είναι; Τις περισσότερες φορές πλαισιώνεται από διάφορους ανθρώπους. Μπορεί να είναι η οικογένειά του, η “συμμορία” του ή άλλοι πιστοί ακόλουθοι, πάντα όμως η ίδια εικόνα, μια αίσθηση προστασίας και ασφάλειας, άνθρωποι πολλοί και η οικογένεια. Η οικογένεια είναι πολύ σημαντικό κομμάτι στη ζωή κάποιου, είναι πάντα εκεί. Και υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορείς να “διηγηθείς” γι’ αυτό, όταν το συνειδητοποιήσεις. Τη δύναμή της, τη δύναμη των οικογενειακών δεσμών και την προστασία που σου παρέχουν. Είχα κι εγώ πολλά να πω και τα έκανα τραγούδι».   

Το βιντεοκλίπ  
«Το βιντεοκλίπ ακολουθεί κι αυτό το ίδιο μοτίβο σκέψης που αφηγείται το τραγούδι, την οικογένεια, όμως στην πιο “ζωώδη” μορφή της. Τα ζώα τα βλέπεις σχεδόν πάντα σε αγέλες, μια συντροφιά, πορεύονται μαζί με άλλα ζώα. Πιστεύω πως ο σκηνοθέτης, ο Niko Mendez, εμπνεύστηκε από αυτή την φυσική αλληλουχία: το “μαζί” στην πιο αγνή μορφή του. Και τα παιδιά ο ιδανικότερος εκπρόσωπος της. Βλέπεις λοιπόν τα παιδιά στο βίντεο και τα βλέπεις να κινούνται με τρόπους που σε ξαφνιάζουν. Μια ευχάριστη τρέλα. Ο χορός, η χορογραφία, μια τρέλα. Η χορογράφος έκανε εκπληκτική δουλειά και ο Niko φυσικά, από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες. Ειλικρινά. Τον αγαπώ. Λατρεύω τον τρόπο που φτιάχνει τα βίντεο-κλιπ και δεν είχε τύχει να συνεργαστώ ξανά μαζί του μετά το “Malamente” και ήταν ο άνθρωπος που με στήριξε περισσότερο στην καριέρα μου. Ήταν πάντα δίπλα μου και έκανε τις παραγωγές των βίντεο-κλιπ μου όταν κανείς άλλος δεν έδινε σημασία στη δουλειά μου, έτσι νοιώθω πολύ χαρούμενη που δουλεύω ξανά μαζί του. Για μένα έφτιαξε κάτι εμβληματικό».

Συνεργασίες και ντουέτα
«Το στούντιο είναι για μένα το “φυσικό” μου περιβάλλον. Και η σκηνή σίγουρα, αλλά το να βρίσκομαι μέσα στο στούντιο είναι για μένα και ένα “σχολείο”. Μαθαίνω καινούργια πράγματα, δοκιμάζω καινούργια πράγματα κάθε φορά. Όταν φτιάχνω μουσική μου αρέσει να πειραματίζομαι, να εξερευνώ τα όριά μου και να αναζητώ τα δικά της, πώς να γράψω ένα τραγούδι, πώς να κάνω την παραγωγή ενός τραγουδιού, πώς να το κάνω να διαφέρει από το προηγούμενο. Έτσι και όταν συνεργάζομαι με διαφορετικούς καλλιτέχνες. Μαθαίνω. Μέσα από τις συνεργασίες μου ωριμάζω. Αυτό θέλω. Ο Travis είναι από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Το ίδιο και η Billie (Eilish). Για μένα ήταν ευλογία που είχα την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί τους στιγμές μέσα στο στούντιο».

Στόχοι και όνειρα
«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να γράφω μουσική. Η ζωή μου ήταν αφιερωμένη στη δημιουργία ήχων και στίχων. Πρώτα έρχεται η μουσική και μετά όλα τ’ άλλα. Ακόμη και οι εικόνες που τη ντύνουν, τα βίντεο-κλιπ, είναι μια διαδικασία που θέλω να ζω από μέσα, να εμπλέκομαι ενεργά, κάθε κομμάτι που μπορεί να συμπληρώνει τη μουσική μου, με ενδιαφέρει να το παρακολουθώ, με ο,τιδήποτε μπορώ να πειραματιστώ θέλω να το κάνω. Τα πάντα έχουν άρρηκτη σχέση μεταξύ τους και θέλω να βλέπω με κάθε λεπτομέρεια τα βήματα στο μονοπάτι. Είμαι ευγνώμων που μπορώ να το κάνω. Και μου αρέσουν τα δύσκολα, τα μεγάλα. Θέλω οι εμφανίσεις μου να είναι “μεγάλες”, θορυβώδεις. Θέλω να σκέφτομαι τα άλμπουμ μου σαν κάτι μεγαλύτερο από μια συλλογή τραγουδιών. Ο στόχος είναι να μπορώ να συνεχίσω να κάνω αυτό ακριβώς, να κάνω μουσική – με ό,τι αυτό συνεπάγεται – μέχρι τα 80 μου, τα 90 μου».

Δημιουργώντας την εικόνα
«Για να είμαι ειλικρινής, πρώτα γράφω το τραγούδι, κάνω την παραγωγή και δουλεύω στη δομή του και ίσως, μόλις ολοκληρωθεί και είμαι ικανοποιημένη – διότι υπάρχουν τόσα που πρέπει να γίνουν εντός του στούντιο και πρέπει να είμαι απόλυτα συγκεντρωμένη – τότε μόνο αρχίζω να σκέφτομαι την “εικόνα”. Πολλές φορές φτιάχνω μια λίστα με όλες τις ιδέες που έχω για ένα βίντεο-κλιπ και κάποιες από αυτές, μην με ρωτήσεις πως, υλοποιούνται τελικά και ταιριάζουν τέλεια».

Χρόνος για δημιουργία
«Ξέρω πως δεν είναι όλοι ασφαλείς και αισθάνομαι πολύ τυχερή που εγώ νοιώθω ασφαλής στο σπίτι μου. Προσπαθώ να μην πιέζω πολύ τον εαυτό μου αλλά θέλω και να εκμεταλλευτώ κάθε λεπτό του χρόνου μου. Επειδή αυτή την περίοδο πρέπει να μένουμε στο σπίτι, επιβάλλεται, νομίζω, να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν, μας κάνουν ευτυχισμένους. Εγώ γράφω καινούργια τραγούδια. Βρίσκω έμπνευση στις κινηματογραφικές ταινίες και στα τραγούδια άλλων καλλιτεχνών. Δεν ξέρουμε πόσο καιρό θα πάρει ακόμα, πρέπει λοιπόν να κάνουμε υπομονή και να βάλουμε όση περισσότερη αγάπη μπορούμε σε αυτό που έχουμε επιλέξει να κάνουμε. Να φροντίζουμε τους δικούς μας ανθρώπους, να τους προσέχουμε και όταν νοιώθουμε κάτι να μας εμπνέει, να το αρπάζουμε εκείνη τη στιγμή, να μην το αφήνουμε να περνάει και να φεύγει. Για μένα αυτό είναι υγεία. Είναι ψυχική υγεία, μου χαρίζει ηρεμία, με κάνει χαρούμενη και με κρατάει προσγειωμένη».

Εμπιστοσύνη στη διαδικασία
«Από την ιδέα στο τραγούδι είναι μια τεράστια διαδρομή. Το πιο δύσκολο κομμάτι της δεν είναι να βρεις την ιδέα αλλά να την ολοκληρώσεις. Ας πούμε λοιπόν πως έχω μερικές ιδέες που σχεδόν έχουν ολοκληρωθεί, αλλά ναι, για να φτάσεις να το πεις αυτό έχεις ήδη διανύσει έναν μεγάλο και δύσκολο δρόμο και συνεχίζεις. Λατρεύω τις καινούργιες ιδέες, απλά να αυτοσχεδιάζω χωρίς να γνωρίζω που θα με πάνε, να ξεκινάω κάτι από το μηδέν. Είναι πολύ διασκεδαστικό. Από την άλλη, προσπαθείς να είναι και συγκεντρωμένος, να βλέπεις το δρόμο μπροστά σου καθαρά, να είσαι ξεκάθαρος για αυτό που θέλεις να δώσεις. Πιστεύω πως τα τραγούδια πρέπει να έχουν ξεκάθαρο χαρακτήρα. Σίγουρα μπορείς να “ντύσεις” ένα τραγούδι με χίλιους τρόπους αλλά ένας είναι αυτός που θα του δώσει αληθινό χαρακτήρα, απλά πρέπει να βρεις ποιος θέλεις να είναι αυτός».