O Θοδωρής Ρέγκλης «ντύνει» ηχητικά τα «Παράσιτα»

Ο συνθέτης Θοδωρής Ρέγκλης από την Αθήνα, είναι ο άνθρωπος πίσω από τη μουσική για το επίσημο τρέιλερ της κορεάτικης ταινίας «Παράσιτα», που θριάμβευσε στα φετινά βραβεία Όσκαρ. Αυτό από μόνο του είναι είδηση. Τα «Παράσιτα» είναι η πρώτη διεθνής ταινία που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου, ένα μοναδικό επίτευγμα. Και βέβαια, έστω και μέσα από ένα τρέιλερ, είναι τιμή για έναν Έλληνα συνθέτη να δει το όνομά του στα credits της ταινίας της χρονιάς.

Η δουλειά του Θοδωρή Ρέγκλη πηγαίνει πολύ πιο μακριά από τo τρέιλερ για τα «Παράσιτα» αλλά μένει κοντά στον κινηματογράφο και το θέατρο, με τον ίδιο να έχει γράψει τη μουσική για πολλές ταινίες και θεατρικά έργα, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τη σταθερή συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Ρήγο στην Εθνική Λυρική Σκηνή με τη «Λίμνη των κύκνων» και στα «Pornstar» και «Βαβέλ», αλλά και με το Εθνικό Θέατρο. Παράλληλα, κυκλοφορεί μερικούς πραγματικά ενδιαφέροντες προσωπικούς δίσκους που αξίζει να ακούσετε («Escapism», «Moirai»).

Την Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου κάνει πρεμιέρα στις «σκοτεινές αίθουσες», από την Danaos Films, η ελληνική ταινία «Απόστρατος» του σκηνοθέτη Ζαχαρία Μαυροειδή, με τον Θοδωρή Ρέγκλη να γράφει το score της ταινίας. Η μουσική για την ταινία ξεκίνησε με ένα κομμάτι για πιάνο και την κατεύθυνση του σκηνοθέτη προς τη μουσική του Erik Satie, ένα πάντρεμα της κλασικής μουσικής με το ρεμπέτικο. «Πιάνο, τούμπα, μαντολίνο, μπαγλαμάς, στοιχεία από στρατιωτικά εμβατήρια συναντούν μεθυσμένα, χορευτικά beats, ακόμα και μουσική πορνό και telemarketing» λέει ο συνθέτης.

Ο Θοδωρής Ρέγκλης μίλησε στην ATHENS VOICE για τη μουσική του, τα «Παράσιτα» και τον «Απόστρατο» και πώς είναι να δουλεύεις πάνω σε συνθέσεις για κινηματογράφο και θέατρο.

Ξεκινάμε με κάτι πολύ φρέσκο. Πώς νιώθεις για τον θρίαμβο της ταινίας «Παράσιτα» στα φετινά Όσκαρ;
Η ταινία είναι εξαιρετική και δικαίως πήρε τα Όσκαρ. Βέβαια, ήταν έκπληξη αυτή η βράβευση. Πρόκειται για μια ξενόγλωσση ταινία που πήρε Όσκαρ καλύτερη ταινίας, κάτι πρωτοφανές στην ιστορία του θεσμού. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια πολύ ευχάριστη εξέλιξη και ελπίζω να έχουμε και άλλες παρόμοιες.

Πώς έγινε η επαφή και έγραψες τη μουσική για το επίσημο τρέιλερ της ταινίας; Σου δόθηκαν κάποιες κατευθύνσεις; Είδες πρώτα την ταινία κλπ;
Η αλήθεια είναι ότι την ταινία δεν την είχα δει. Έχω μία συνεργασία με την αμερικανική εταιρία Pusher, η οποία έχει δημιουργήσει τις συνθήκες επαφής και επικοινωνίας ανάμεσα σ’ εμένα και τα στούντιο. Έτσι έγινε και σε αυτή την περίπτωση με τα «Παράσιτα». Σχετικά με το αν μου δόθηκε κάποια κατεύθυνση, δεν μου δόθηκε, καθώς πρόκειται για μουσική που είχα ήδη γράψει.

Τις επόμενες μέρες έχουμε και την πρεμιέρα της ελληνικής ταινίας «Απόστρατος» του σκηνοθέτη Ζαχαρία Μαυροειδή στην οποία έχεις γράψει τη μουσική. Πώς δουλεύει κάποιος συνθέτης με τον σκηνοθέτη για τη μουσική ενός φιλμ;
Με τον Ζαχαρία επικοινωνήσαμε δημιουργικά από την πρώτη στιγμή, καθώς είναι ένας δημιουργός με φοβερή ματιά και πολλή όρεξη για πειραματισμό. Ο τρόπος συνεργασίας μου με τους σκηνοθέτες διαφοροποιείται ανά περίσταση. Έχω δουλέψει εξ αποστάσεως, με σενάριο, χωρίς σενάριο, τελευταία στιγμή. Όλα είναι δυνατά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δουλέψαμε μαζί με τον Ζαχαρία καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. Δοκιμάζαμε πράγματα πάνω στις σκηνές και σιγά σιγά πλάσαμε την ηχητική γλώσσα της ταινίας.

Ποια είναι τα συστατικά για να γράψει κάποιος συνθέτης ένα επιτυχημένο score για κινηματογραφική ταινία;
Χωρίς να θέλω να το παίξω ειδικός, μπορώ να πω πως σίγουρα πρέπει να συμφιλιωθεί με τη συνθήκη του να παραμερίσει τον εγωισμό του και να εξυπηρετήσει την ταινία. Πρέπει να είναι σε θέση να «δει» την ταινία μέσα από τα μάτια του σκηνοθέτη και να γράψει τη μουσική που θα βοηθήσει την ιστορία, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως θα γράψει μια νότα στο 53ο λεπτό και τίποτα άλλο. Το επιτυχημένο score δεν σημαίνει απαραίτητα μια υπέροχη και αυτόνομη μουσική, πιστεύω.

Το ίδιο ισχύει και για το θέατρο; Ποιες είναι οι προκλήσεις που έχεις να αντιμετωπίσεις γράφοντας μουσική για ένα θεατρικό έργο;
Το ίδιο ισχύει και στο θέατρο νομίζω. Η μοναδική πρόκληση είναι να φύγεις από τη λογική του σόλο καλλιτέχνη. Πρέπει να εξυπηρετήσεις το έργο. Τώρα, αν μέσα από τη διαδικασία αυτή καταφέρεις και γράψεις και μια εξαιρετική μουσική, τότε για εμένα αυτό είναι η επιτυχία.

Πώς είναι να δουλεύει κάποιος στη μουσική ενός έργου του Κωνσταντίνου Ρήγου, αλλά και για το Εθνικό Θέατρο;
Ο Κωνσταντίνος Ρήγος είναι ένας δαιμόνιος δημιουργός, ο οποίος με αντιμετώπισε από την πρώτη στιγμή ως έναν ανεξάρτητο καλλιτέχνη με αισθητική και άφησε χώρο σε αυτή την αισθητική να εκφραστεί και να «κουμπώσει» στο έργο του. Οι ταχύτητες γύρω από τον Ρήγο είναι πάντα γρήγορες και επειδή είναι ένας άνθρωπος που σε αφήνει μεν ελεύθερο να δουλέψεις, αλλά ταυτόχρονα σε καθιστά υπεύθυνο για τη δουλειά σου, αυτό είναι μια συνθήκη εξαιρετική που μόνο καλύτερο μπορεί να σε κάνει.

Όσο για τη συνεργασία μου με τον Αλέξανδρο Αβρανά και το Εθνικό Θέατρο, είναι μια μοναδική εμπειρία για εμένα. Αν και έχουμε συνεργαστεί ξανά με τον Αλέξανδρο, το να είμαι κοντά και να παρατηρώ τον τρόπο που δουλεύει το θεατρικό κείμενο, τη μέθοδο που προσεγγίζει τους χαρακτήρες, τους ίδιους τους ηθοποιούς, είναι για εμένα μεγάλο σχολείο. Και βέβαια, το γεγονός ότι όλα αυτά συμβαίνουν στο Εθνικό Θέατρο.

Είναι κάτι που χαρακτηρίζει το στιλ και τον ήχο σου; Από πού παίρνεις έμπνευση;
Είμαι συνθέτης εικόνας, οπότε και εικόνα να μην υπάρχει πρέπει να τη φανταστώ. Με συγκινεί και με εμπνέει το ανθρώπινο δράμα, η τεχνολογική δυστοπία, η ματαιότητα. Σαν ηχόχρωμα νομίζω δεν έχω κάποια σταθερά πέραν του πιάνου, που αγαπώ και χρησιμοποιώ συχνά. Σαν στιλ όμως, έχω καταλάβει πως υπάρχει μια χαρακτηριστική αισθητική στον τρόπο που γράφω, τουλάχιστον έτσι μου λένε.

Υπάρχουν σύγχρονοι συνθέτες, που γράφουν και μουσική για ταινίες, τους οποίους θαυμάζεις;
Θα πω κάποιους χωρίς να σκεφτώ, αν θεωρούνται σύγχρονοι. Θαυμάζω τον John Williams, ο άνθρωπος γράφει ακόμα και είναι μία μελέτη στη σύνθεση. Θαυμάζω τον Thomas Newman, γιατί έχει ένα ιδιαίτερα συγκινητικό ηχόχρωμα και εξυπηρετεί την ταινία απέριττα. Τέλος, μου αρέσει πολύ ο Cliff Martinez, γιατί ψάχνει συνέχεια τον ήχο του και δεν βολεύεται σε ένα είδος. Ο τύπος έγραψε ηλεκτρονική μουσική για το «The Knick», σειρά εποχής με γιατρούς, έντερα και ναρκωτικά.

Πάνω σε ποιες νέες δουλειές δουλεύεις αυτό το διάστημα;
Πριν κάποιο μικρό διάστημα έγινε η πρεμιέρα μιας πολύ αγαπημένης ταινίας για την οποία έκανα μουσική και λέγεται «Ζίζοτεκ», σε σκηνοθεσία του Βαρδή Μαρινάκη. Αυτόν τον καιρό, δουλεύω τη μουσική για την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου «Σ’εσάς που με ακούτε» σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Αβρανά, που θα κάνει πρεμιέρα τον Απρίλιο. Παράλληλα, δουλεύω πάνω στη μουσική για το «Lost Echo», ένα υπερβολικά καλογραμμένο adventure game από την ελληνική ομάδα Kickback Studios. Και τέλος, περιμένω με χαρά την πρεμιέρα της ταινίας «Απόστρατος» του Ζαχαρία Μαυροειδή, που θα κάνει πρεμιέρα στις 20 του μήνα.

---

Ο Θοδωρής Ρέγκλης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1986 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές πιάνου στο Ελληνικό Ωδείο και τη Μουσική Σχολή Χαράλαμπου Εκμετζόγλου και στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα του London College of Music στο Αθηναϊκό Ωδείο. Από το 2005, γράφει μουσική για μικρού μήκους ταινίες και θεατρικές παραστάσεις, ενώ αργότερα πήγε σε βιντεοπαιχνίδια. Το 2013 άρχισε να συνεργάζεται με την Σχολή Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ενώ μέχρι σήμερα έχει κυκλοφορήσει 5 προσωπικούς δίσκους.

Έχει συνθέσει τη μουσική τόσο για ελληνικές όσο και για ξένες δράσεις, ανάμεσα στις οποίες έργα μεγάλων εταιριών όπως της Google, καθώς επίσης και για περισσότερες από 30 μικρού μήκους ταινίες, θεατρικά έργα ( «Βαβέλ», 2018, «Η λίμνη των κύκνων», 2018, «Pornstar», 2018 και πολλά άλλα), διαφημίσεις και βιντεοπαιχνίδια. Για τον κινηματογράφο έχει συνθέσει το soundtrack τεσσάρων ταινιών, με πιο πρόσφατη τη μουσική για την ταινία «Απόστρατος» του Ζαχαρία Μαυροειδή.