Ο Bryan Ferry μιλάει στην A.V. λίγο πριν τις εμφανίσεις του στην Ελλάδα

Ο David Bowie είχε πει πως ο Bryan Ferry ήταν ο αγαπημένος του συνθέτης και το 1972 δήλωνε πως οι Roxy Music έγραφαν την καλύτερη μουσική που είχε να επιδείξει η Αγγλία. Από την πρώτη κυκλοφορία των Roxy Μusic το 1972 άλλαξαν την ροκ ιστορία με έναν πρωτοπόρο για την εποχή συνδυασμό από αμερικάνικη ρετρό λάμψη, διανόηση και pop art επινοώντας το glam rock.

46 χρόνια μετά ο Bryan Ferry περιοδεύει επιλέγοντας τα καλύτερα τραγούδια από την εποχή των Roxy Music αλλά και τις επιτυχίες από την προσωπική του πορεία. Λίγες μέρες πριν την εμφάνιση του στο Ηρώδειο μίλησε από το ξενοδοχείο του στο Sibenik της Κροατίας για την σπουδαία ιστορία του, τον David Bowie και ένα ελληνικό μνημείο που σημάδεψε την αισθητική του.

Aυτή τη στιγμή είμαι δίπλα στη θάλασσα στην Κροατία όπου αύριο θα δώσουμε μία συναυλία. Είχα κάνει ένα διάλειμμα από την περιοδεία για δύο εβδομάδες στο στούντιο στο Λονδίνο, οπότε είναι ωραίο να βγαίνω πάλι στο δρόμο. Μετά τις δύο ελληνικές συναυλίες θα επιστρέψω στο Λονδίνο. Γράψαμε μερικά τραγούδια για τη γερμανική τηλεοπτική σειρά «Babylon Berlin». Θα κυκλοφορήσει σε cd. Το mastering τελείωσε μόλις χθες. Έχει πάντα ενδιαφέρον για μένα να οδηγώ τα τραγούδια μου σε νέες κατευθύνσεις.

Τι θα κάνω στις 26 Σεπτεμβρίου; Χα,χα. Δεν ξέρω ακόμη. Είμαι ανοιχτός σε καλές ιδέες. Ελπίζω να περάσω τα γενέθλιά μου με τους γιους μου σε ένα ωραίο dinner στο Λονδίνο. Σαν μια επανένωση της συμμορίας.

Για τον David Bowie. Δεν είχαμε πολύ στενές σχέσεις αλλά νομίζω ότι εκτιμούσαμε πολύ ο ένας τη δουλειά του άλλου. Είναι ενδιαφέρον στη μουσική σκηνή ότι δεν συναντιέσαι συχνά με άλλους συναδέλφους απορροφημένος από την προσωπική σου δουλειά, τις περιοδείες. Παρόλο αυτά είχαμε συναντηθεί με τον Bowie δυο τρεις φορές. Στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο και στη Καραϊβική, όπου είχε ένα σπίτι. Είναι πολύ λυπηρό που χάσαμε όλα αυτά τα σπουδαία ταλέντα τα τελευταία χρόνια. Prince, Aretha Franklin, David Bowie.

Για τους Velvet Underground και τον Lou Reed. Ήταν ένα πολύ επιδραστικό γκρουπ για μας, που κινούνταν έξω από το mainstream. Moυ άρεσε η υφή των κομματιών τους, τα τραγούδια του Lou Reed, το μυαλό του John Cale. Έμοιαζαν με τους Roxy στο γεγονός ότι ήταν ένας συνδυασμός από ταλαντούχους μουσικούς. Δημιουργούσαν ένα πρωτόγονο δράμα που είχε ουσία. Είχαν αυτή τη χίπστερ αύρα της Νέας Υόρκης σε μια πολύ συναρπαστική περίοδο για τη μουσική της πόλης. Κατάφεραν να δώσουν την αντανάκλαση αυτής της ξεχωριστής στιγμής.

Για τον Andy Warhol. Είχα την τύχη να τον συναντήσω πολλές φορές. Ήταν ένας σπουδαίος καλλιτέχνης γεμάτος νέες ιδέες. Αντικοινωνικός, ήσυχος, δεν μιλούσε πολύ. Θα τον χαρακτήριζα περισσότερο παρατηρητή. Είχε γύρω του αρκετά ομιλητικούς ανθρώπους, όπως τον μάνατζερ του Fred Hughes και τον Bob Colacello. Ήταν το σιωπηλό κέντρο όλης αυτής της δημιουργικότητας στο πολυσύχναστο Factory.

Έχει πάντα ενδιαφέρον να παρουσιάζω τα τραγούδια μου σε διαφορετικά μέρη του κόσμου και μου αρέσει πολύ να ταξιδεύω. Έχω μαζί μου σπουδαίους μουσικούς και ταλέντα από διαφορετικές γενιές. Ο κιθαρίστας μου Chris Spedding, για παράδειγμα, ένας εξαιρετικός μουσικός, είναι από τη δική μου γενιά. Υπάρχουν όμως και νεότεροι μουσικοί, όπως η σαξοφωνίστρια, που είναι πολύ καλή, ή η μουσικός μας που παίζει βιόλα. Έχουμε πολλά τραγούδια από την περίοδο των Roxy και τη σόλο πορεία μου, αλλά νομίζω ότι το 60% είναι από την περίοδο των Roxy. Mερικά από τα καλύτερα μου τραγούδια ανήκουν σε αυτήν. Προσπαθούμε να κρατήσουμε το πνεύμα των Roxy και να το μεταδώσουμε στις νεότερες γενιές. Άλλωστε οι παλιότεροι φαν του γκρουπ είναι πάντα μαζί μας.

Για τις διασκευές των τραγουδιών. Υπάρχουν τόσα σπουδαία τραγούδια που πετάνε γύρω μας από διαφορετικές περιόδους. Μου αρέσει να ταξιδεύω σε διαφορετικούς μουσικούς κόσμους. Πάντα με ανανεώνει.

Με τις τζαζ εκδοχές των Roxy ταξίδεψα πίσω στην παιδική μου ηλικία. Όταν σε ηλικία 10 ετών ανακάλυπτα τζαζ βινύλια. Και τώρα που μεγάλωσα ανακαλύπτω την κλασική μουσική, που δεν άκουγα συχνά νεότερος. Ακούω πια ασταμάτητα κλασική. Από τον Στραβίνσκι ως τον Μπετόβεν. Απίστευτα έγχορδα. Λατρεύω τον ήχο τους. Στο Λονδίνο άκουσα τις προάλλες την Φιλαρμονική του Βερολίνου στο ραδιόφωνο και ήταν καταπληκτική.

Υπάρχει ένα ελληνικό μνημείο στην κορυφή του Penshaw Hill, όπου μεγάλωσα. Ήταν καθοριστικό για την αισθητική μου. Ήταν ένα μνημείο δωρικού ρυθμού, θυμάμαι. Το θεωρούσα ένα επίτευγμα για τους ανθρώπους και τη μοναδικότητα του ελληνικού πολιτισμού. Έχετε μια σπουδαία παράδοση που πρέπει να διατηρήσετε…

Ποιον θα επέλεγα να με ενσαρκώσει σε μια βιογραφική ταινία. Πολύ δύσκολο να απαντήσω. Πραγματικά δεν ξέρω. Θα σου πω έναν ηθοποιό που εκτιμώ. Τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις.

Το χαρακτηριστικό μου γνώρισμα. Moυ αρέσει να δημιουργώ. Αυτό είναι το πιο δυνατό μου σημείο. Γράφω μουσική έχοντας πάντα στο νου την ομορφιά των πραγμάτων. Η μουσική είναι συναισθημα. Και νομίζω πως είμαι αρκετά συναισθηματικός άνθρωπος.

Το κρυφό μου ταλέντο. Θα έλεγα ως διακοσμητής. Μου αρέσει να ταιριάζω τα πράγματα. Μάλιστα μόλις μετακόμισα, οπότε θα έχω πολλή δουλειά όταν γυρίσω.

Το αγαπημένο μου εξώφυλλο. Θα διάλεγα το «For Your Pleasure», που είναι το δεύτερο άλμπουμ των Roxy. Moυ αρέσει γιατί έχει μια όμορφη κάντιλακ. (Γέλια)

Η σχέση μου με τη νοσταλγία. Μου αρέσει να κοιτάω πίσω. Μου αρέσει εξίσου να κάνω νέα πράγματα. Θεωρώ πως όταν δημιουργείς πρέπει να μαθαίνεις από το παρελθόν, να προσπαθείς να εξελίσσεσαι. Μου αρέσουν οι ασπρόμαυρες ταινίες και οι διάλογοι στα φιλμ αυτής της περιοδου. Δεν μπορώ να πω το ίδιο για τα νέα φιλμ. Έχουν όμως καλύτερα visual effects.

---

Μπείτε στο City Guide της Athens Voice για περισσότερες πληροφορίες για τη συναυλία που θα πραγματοποιηθεί στο Ηρώδειο.

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Δάσους, Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του 4ου Φεστιβάλ Δάσους. €45 Προπώληση: Musicland, Μητροπόλεως 102, 2310264880, Ταμεία Κ.Θ.Β.Ε., Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς), 210 3608366, Δίκτυο καταστημάτων Public. www.tickethouse.gr & www.ticketmaster.gr

---

Φωτό: ©Matthew Becker