Η οικογένεια του Μπρους Γουίλις αποκάλυψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την Τετάρτη ότι πάσχει από αφασία και ότι αποσύρεται από την υποκριτική.
Ο Μπρους Γουίλις «αποσύρεται» από την υποκριτική αφού διαγνώστηκε με αφασία μια ασθένεια κατά την οποία το άτομο δεν μπορεί να μιλήσει, να αποδώσει το σωστό νόημα στις λέξεις, να κατανοήσει και πολλές φορές να διαβάσει.
Η οικογένεια του 67χρονου ηθοποιού μοιράστηκε τα νέα στο Instagram την Τετάρτη, γράφοντας δίπλα σε μια φωτογραφία του στο Instagram, «Στους καταπληκτικούς υποστηρικτές του Μπρους, ως οικογένεια θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί τους ότι ο αγαπημένος μας Μπρους αντιμετώπιζε κάποια προβλήματα υγείας και πρόσφατα διαγνώστηκε με αφασία, η οποία επηρεάζει τις γνωστικές του ικανότητες».
«Ως αποτέλεσμα αυτού και με πολλή προσοχή ο Μπρους απομακρύνεται από την υποκριτική που σημαίνει και σήμαινε τόσα πολλά για αυτόν», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
«Προχωράμε σε αυτό ενωμένοι», κατέληξαν, υπογράφοντας το σημείωμα σύσσωμη η οικογένεια του ηθοποιού. Σημειώνεται ότι ο Μπρους Γουίλις έχει παντρευτεί δύο φορές κι έχει αποκτήσει πέντε κορίτσια, τρία με την ηθοποιό Ντέμι Μουρ και δύο με την επίσης ηθοποιό Έμμα Χέμινγκ.
Από την ώρα που έγινε γνωστή η είδηση για την κατάσταση της υγείας του αγαπητού ηθοποιού, το Twitter έχει γεμίσει με μηνύματα συμπαράστασης και αγάπης, προς τον 67χρονο Μπρους Γουίλις:
Μπρους Γουίλις: Η καριέρα του πρωταγωνιστή των «Die Hard»
Ο Γουόλτερ Μπρους Γουίλις γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1955 στην αμερικανική βάση του Ίνταρ-Ομπερστάιν της τότε Δυτικής Γερμανίας, όπου υπηρετούσε ο στρατιωτικός πατέρας του. Δύο χρόνια αργότερα η οικογένειά του επέστρεψε στις ΗΠΑ κι εγκαταστάθηκε στο Νιου Τζέρσεϊ. Μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο έκανε διάφορες δουλειές προτού ξεκινήσει θεατρικές σπουδές στο πολιτειακό κολέγιο Μονκλέρ, τις οποίες σύντομα εγκατέλειψε. Ξεκίνησε την καριέρα του στο χώρο του θεάματος σε πειραματικούς θιάσους στη Νέα Υόρκη και σε τηλεοπτικές διαφημίσεις.
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα με μικρούς ρόλους, προτού πρωταγωνιστήσει με τη Σίμπιλ Σέπερντ στο ρόλο ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ στην τηλεοπτική κωμική σειρά «Αυτός, αυτή και τα μυστήρια» («Moonlighting», 1985–1989).
Η σειρά, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία και στη χώρα μας, τον έκανε οικείο πρόσωπο και τον βοήθησε σημαντικά στην κινηματογραφική του καριέρα.
Στο θρίλερ δράσης του Τζον ΜακΤίρναν «Πολύ σκληρός για να πεθάνει» («Die Hard»,) 1988), ο Γουίλις υποδύθηκε έναν κυνικό αλλά καλόκαρδο αστυνομικό της Νέας Υόρκης που βρίσκεται μπλεγμένος σε μία τρομοκρατική επίθεση στο Λος Άντζελες. Η ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως και τον καθιέρωσε ως ηθοποιό ταινιών δράσης. Η εισπρακτική επιτυχία της έφερε και τις συνέχειες: «Πολύ σκληρός για να πεθάνει 2» («Die Hard 2», 1990),«Πολύ σκληρός για να πεθάνει: Η Εκδίκηση» («Die Hard with a Vengeance», 1995),«Πολύ σκληρός για να πεθάνει 4.0» («Live Free ή Die Hard», 2007) και «Πολύ σκληρός για να πεθάνει σήμερα» («A Good Day to Die Hard», 2013).
Τη δεκαετία του ‘90 έπαιξε σε τρεις σημαντικές ταινίες, με έντονα τα στοιχεία της βίας και της μαύρης κωμωδίας. Στο «Pulp Fiction» (1994) του Κουέντιν Ταραντίνο, υποδύεται ένα πυγμάχο που δέχεται να στήσει έναν αγώνα, στην ταινία επιστημονικής φαντασίας του Τέρι Γκίλιαμ «12 Πίθηκοι» («12 Monkeys», 1995), έναν κατάδικο που στέλνεται πίσω στο χρόνο για να ερευνήσει έναν ιό που κατέστρεψε την ανθρωπότητα και στη φουτουριστική ταινία του Λικ Μπεσόν «Το Πέμπτο Στοιχείο» («The Fifth Element», 1997), ένα ταξιτζή που προσπαθεί να σώσει τον πλανήτη Γη από τους εξωγήινους.
Ο Μπρους Γουίλις συνέχισε να παίζει σε ταινίες δράσης μεγάλου προϋπολογισμού - «Αρμαγεδδών» («Armageddon», 1998) και «Τα δάκρυα του Ήλιου» («Tears of the Sun», 2003) είναι δύο από αυτές, ενώ εμφανίστηκε και σε κωμωδίες όπως «Ο μαφιόζος της διπλανής πόρτας» («The Whole Nine Yards», 2000). Το 1999 πρωταγωνίστησε στο θρίλερ του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν «Η έκτη αίσθηση» («The Sixth Sense») στο ρόλο ενός ψυχολόγου που συμβουλεύει ένα παιδί που ισχυρίζεται ότι βλέπει νεκρούς. Η ταινία που σημείωσε καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία και οδήγησε στην εκ νέου συνεργασία τους στο υπερφυσικό θρίλερ «Άφθαρτος» («Unbreakable», 2000).
Ένας τοίχος χώριζε τους νοσηλευόμενους από τους έξω και η μόνη επικοινωνία ήταν τα γράμματα. Μέσα σ' αυτά αποτυπώνεται η αγάπη, ο έρωτας, η στενοχώρια για τον μακρύ, επώδυνο αποχωρισμό, η απελπισία.
