Κριτική ταινίας: Ghostbusters Legacy

Μια μητέρα με τα δύο παιδιά της μετακομίζουν λόγω οικονομικών δυσκολιών σε μια μικρή πόλη και κληρονομούν το εγκαταλειμμένο αγρόκτημα που τους άφησε ο μακαρίτης παππούς τους, ο οποίος ήταν ιδρυτικό μέλος των αυθεντικών Ghostbusters.

Το σενάριο επιχειρεί να εντυπωσιάσει το σύγχρονο νεανικό κοινό με μια αναπροσαρμογή των δυνατών στοιχείων που είχαν μετατρέψει σε φαινόμενο την αρχική ταινία των 80s. Πολλά κομμάτια ακολουθούν πιστά τη συνταγή εκείνης της πρώτης φοράς, με τη διαφορά πως η Νέα Υόρκη δίνει τη θέση της σε ένα «βαλτότοπο» στη μέση του πουθενά, ενώ για τους ρόλους των φαντασματοφάγων επιλέγονται πιτσιρικάδες που έχουν έφεση στις επιστήμες και τις σκανδαλιές, εκ των οποίων ξεχωρίζει ο Φιν Γουλφχάρντ του τηλεοπτικού χιτ «Stranger Things». Όσο προχωρά όμως η πλοκή, το «Ghostbusters Legacy» περιορίζεται στα προβλέψιμα κολπάκια και το εύκολο χιούμορ μιας ανούσιας δράσης. Το φιλμ δεν αποφεύγει τη χρυσή μετριότητα, από την οποία δεν μπορεί να την γλυτώσει ούτε η εμφάνιση της παλιάς φρουράς. Οι εναπομείναντες  Ghostbuster Μπιλ Μάρεϊ, Νταν Αϊκρόιντ και Έρνι Χάτσον εμφανίζονται λίγο πριν από το φινάλε για να δώσουν λίγο αλατοπίπερο στην ταινία αλλά εκείνο που μένει στο τέλος είναι μια γλυκιά ανάμνηση για τη χαμένη νιότη και τον μακαρίτη Χάρολντ Ράμις που έχει πάντως ενεργό ρόλο και στο σύγχρονο σίκουελ.