62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Οι 5 καλύτερες ταινίες της φετινής διοργάνωσης.
Για πολλούς λόγους περιμένουμε πώς και πώς το φετινό 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, που θα πραγματοποιηθεί στις 4-14 Νοεμβρίου. Ο πιο σημαντικός, φυσικά, έχει να κάνει με τις ταινίες που περιμένουμε να ανακαλύψουμε και πάλι στην ιεροτελεστία της αίθουσας. Σας παρουσιάζουμε πέντε από τις πιο δυνατές ταινίες του φετινού και ιδιαίτερα χορταστικού προγράμματος, το οποίο φιλοδοξεί να ξαναφέρει το κοινό στα γνωστά στέκια των Αποθηκών και του Ολύμπιον και να πετύχει να ξαναβάλει τη διοργάνωση σε ρυθμούς κανονικότητας, καθώς αρκετοί είναι εκείνοι που θα επιστρέψουν στο φεστιβάλ μετά από απουσία δύο ετών. Το 60ό φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2019 ήταν το τελευταίο που έγινε σε συνθήκες κανονικότητας, καθώς ο κορωνοϊός εμφανίστηκε λίγους μήνες αργότερα. Οι διοργανωτές βέβαια βρίσκονται σε εγρήγορση και αποφάσισαν το πρόγραμμά τους να δοθεί στη διπλή εκδοχή της παρακολούθησης των ταινιών: δηλαδή τόσο online όσο και στην αίθουσα, τον φυσικό χώρο, δηλαδή, κάθε κινηματογραφικής ταινίας.
Από τα μεγάλα φιλμ που θα παρελάσουν στη φετινή γιορτή παρουσιάζουμε πέντε που αναμένεται όχι απλώς να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του θεατή, αλλά και να προκαλέσουν ζωηρές συζητήσεις στα σινεφίλ στέκια της πόλης.
Στιγμιότυπο από την ταινία «Vortex» του Γκασπάρ Νοέ
Πρώτα από όλα του «Vortex» του Γκασπάρ Νοέ. Ο γεννημένος προβοκάτορας των σοκαριστικών «Μόνος εναντίον όλων» (τι ντεμπούτο!), «Μη αναστρέψιμος» και «Climax» αλλάζει ρότα, στιλ, ύφος και ρυθμό, αλλά παραμένει εξίσου σοκαριστικός, καθώς δεν παραλείπει να μας φέρει για ακόμη μία φορά τετ-α-τετ με τους πιο ανομολόγητους φόβους μας. Το enfant terrible του σύγχρονου γαλλικού σινεμά, που φλέρταρε επικίνδυνα με τον θάνατο μόλις δυο χρόνια νωρίτερα, όταν ένα εγκεφαλικό επεισόδιο παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή, επιστρατεύει τον άρχοντα του ιταλικού τρόμου Ντάριο Αρτζέντο και κοιτάζει μέσα από τον καθρέφτη του θανάτου, ψάχνοντας τη δική του αντανάκλαση. Το «Amour» του Χάνεκε κόβει βόλτες στο παραισθησιογόνο σύμπαν του Νοέ και μας προσκαλεί να ρίξουμε μια κλεφτή ματιά. Η προκλητική ταινία του Νοέ παρουσιάζεται στο τμήμα των Ειδικών Προβολών.
Στιγμιότυπο από την ταινία «Pilgrims» του Laurynas Bareisa.
Το «Pilgrims» του Laurynas Bareisa είναι επίσης μια δυνατή πρόταση. Στα ίχνη μιας άγριας δολοφονίας που τους έχει στοιχειώσει, η Ίντρε και ο Παούλιους ξεκινούν ένα σκοτεινό οδοιπορικό επώδυνης λύτρωσης. Οι δυο τους έχουν να ιδωθούν από την εποχή της μεγάλης τραγωδίας: πριν από τέσσερα χρόνια, ο Μάτας –ο μικρός αδερφός του Παούλιους και το πρώην αγόρι της Ίντρε– έπεσε θύμα απαγωγής, βιασμού και άγριας δολοφονίας. Παλεύοντας με τους δαίμονές τους, επισκέπτονται τόπους και ανθρώπους, καθώς τα τραγικά γεγονότα ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια τους. Ακόμη και οι πιο αμυδρές λεπτομέρειες αποδεικνύονται διαφωτιστικές, καθώς το προσωπικό και συλλογικό τραύμα σκάει σαν ορμητικό κύμα στην επιφάνεια. Η δυνατή δημιουργία του Λιθουανού Laurynas Bareisa είναι υποψήφια για τον Χρυσό Αλέξανδρο.
Στιγμιότυπο από την ταινία «Mother Lode» του Matteo Tortone.
Το «Mother Lode» του Ιταλού Matteo Tortone είναι ένα απίστευτο ντοκιμαντέρ. Ως γνωστόν, το μεγαλύτερο κόλπο του Διαβόλου είναι ότι έπεισε τους ανθρώπους ότι δεν υπάρχει, όπως είχαμε μάθει και από τους «Συνήθεις υπόπτους» του Μπράιαν Σίνγκερ. Ο Χόρχε αφήνει την επιχείρηση και την οικογένειά του και φεύγει από τα προάστια της Λίμα για να αναζητήσει την τύχη του ως χρυσοθήρας, στο υψηλότερο και πιο επικίνδυνο χρυσωρυχείο των Άνδεων, στο Περού. Κρυμμένη κάτω από τους παγετώνες των βουνών, η Ρινκονάδα είναι «η πιο κοντινή πόλη στον ουρανό» και προσελκύει χιλιάδες εποχιακούς εργαζόμενους, όπως ο Χόρχε, που κυνηγούν μια καλύτερη ζωή. Εδώ ξεκινά ένα ταξίδι γεμάτο χρησμούς, όπου η πραγματικότητα διαπλέκεται με τη μαγεία και η υπόσχεση του πλούτου απαιτεί (κυριολεκτικές) θυσίες: κάθε τρεις και λίγο, χρυσοθήρες εξαφανίζονται μυστηριωδώς. Από τη στιγμή που ο χρυσός ανήκει στον Διάβολο, το σατανικό πνεύμα του Tiodela Mina (o Θείος του Ορυχείου) ζητά να πληρωθεί με ανθρώπινο αίμα. Ένα υποβλητικό ασπρόμαυρο ντοκιμαντέρ, ιταλογαλλοελβετικής συμπαραγωγής, που συμμετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό.
Στιγμιότυπο από την ταινία «Death of a Virgin and the Sin of Not Living» του George Peter Barbari
Το «Death of a Virgin and the Sin of Not Living» του George Peter Barbari δεν γεμίζει το μάτι με την πρώτη, αλλά οι εκπλήξεις έρχονται με καταιγιστικό ρυθμό όσο προχωρά η πλοκή. Πρωταγωνιστές είναι τρεις μπερδεμένοι έφηβοι, που προσπαθούν να χάσουν την παρθενιά τους και να κερδίσουν το δικαίωμα να αποκαλούνται άνδρες, σε μια ιστορία επώδυνης ενηλικίωσης και απώλειας της αθωότητας. Ο Ετιέν ήξερε από τη στιγμή που ξύπνησε ότι η σημερινή ημέρα θα ήταν ξεχωριστή. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν μπορούσε να διανοηθεί πως αυτή θα ήταν η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής του. Ο Αντνάν, ο καλύτερος του φίλος, φέρνει ολόκληρη την παρέα σε ένα πορνείο. Εκεί, μια σειρά από απρόσμενα περιστατικά οδηγούν τον Ετιέν σε ένα βαθύ εσωτερικό ταξίδι. Ο Ετιέν θα μπει σε έναν νέο κόσμο και θα κλείσει πίσω του την πόρτα μια και καλή. Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Λιβανέζου σκηνοθέτη έκανε αίσθηση στο Panorama του Φεστιβάλ Βερολίνου, όπου έκανε παγκόσμια πρεμιέρα τον περασμένο Ιούνιο. Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης παρουσιάζεται στο τμήμα «Meet the Neighbors».
Στιγμιότυπο από την ταινία «The Hole in the Fence» του Joaquin del Paso
Το «The Hole in the Fence» του Joaquin del Paso δίνει άλλη μια τρομακτική εικόνα του σύγχρονου Μεξικού. Εδώ τα αγόρια της ελίτ μαθαίνουν από νωρίς πώς θα γίνουν οι καταπιεστές του αύριο. Σε μια απομονωμένη καλοκαιρινή κατασκήνωση, στο άγριο τοπίο της μεξικανικής υπαίθρου και υπό το άγρυπνο βλέμμα των ενηλίκων κηδεμόνων τους, τα αγόρια ενός καθώς πρέπει ιδιωτικού σχολείου λαμβάνουν τη δέουσα σωματική, ηθική και θρησκευτική εκπαίδευση. Όλα κυλούν ομαλά και σύμφωνα με το πρόγραμμα, ωσότου η ανακάλυψη μιας τρύπας στον περιμετρικό φράχτη της κατασκήνωσης πυροδοτεί μια αλυσίδα από ανησυχητικά γεγονότα. Η υστερία δεν θα αργήσει να εξαπλωθεί, η κατάρρευση είναι προ των πυλών. Η ταινία που απέσπασε εκτός από διθυραμβικές κριτικές και το βραβείο Φωτογραφίας στο πρόσφατο Φεστιβάλ της Βενετίας προβάλλεται εκτός διαγωνισμού.
10°
