Ζαν-Λυκ Γκοντάρ: Ο σκηνοθέτης και πρωτοπόρος του γαλλικού Νέου Κύματος αποκάλυψε ότι η καριέρα του στον κινηματογράφο τελειώνει μετά από περίπου 7 δεκαετίες
Υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους του γαλλικού Νέου Κύματος(Nouvelle Vague) που άρχισε το 1959 και αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή κινήματα στην παγκόσμια ιστορία του κινηματογράφου. Έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 100 ταινίες, ανάμεσά τους διαμάντια της έβδομης τέχνης όπως τα: «Με Κομμένη την Ανάσα» («Breathless», 1960), «Η Περιφρόνηση» («Le mépris», 1963), «Ο Τρελός Πιερό» («Pierrot le Fou», 1965), «Η Κινέζα» («La chinoise», 1967).
Μετά από περίπου επτά δεκαετίες στο σινεμά, ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ επιβεβαίωσε τα σχέδια απόσυρσης από τη σκηνοθεσία σε πρόσφατη συνέντευξή του κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κεράλα στην Ινδία. Ο 90χρονος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και κριτικός κινηματογράφου με καταγωγή από τη Γαλλία και την Ελβετία τιμήθηκε με βραβείο για την προσφορά του στον κινηματογράφο και δήλωσε ότι αυτό το χρονικό διάστημα έχει δυο σενάρια τα οποία βρίσκονται σε διαφορά στάδια ανάπτυξης: το ένα πρόκειται για συνεργασία με το ευρωπαϊκό κανάλι Arte και το άλλο έχει τον τίτλο, «Funny Wars». Μετά την ολοκλήρωσή τους, δεν θα συνεχίσει την καριέρα του σκηνοθέτη.
«Τελειώνω την κινηματογραφική μου ζωή, τη ζωή ως σκηνοθέτης, δημιουργώντας δύο σενάρια», είπε –μεταξύ άλλων –ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ. «Μετά θα πω: Αντίο σινεμά».
Στα πρώτα βήματα του Νέου Κύματος το 1960, έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με την ταινία «Με Κομμένη την Ανάσα», καθώς μέχρι τότε δημιουργούσε ντοκιμαντέρ και ταινίες μυθοπλασίας μικρού μήκους από την «Operation Concrete» (1955) διάρκειας 20 λεπτών μέχρι τις «Charlotte and Her Boyfriend» (1958) και «Charlotte and Véronique, or: All Boys Are Called Patrick» (1959). To 2002, έλαβε την τρίτη θέση στη λίστα με τους δέκα καλύτερους σκηνοθέτες όλων των εποχών που προέκυψε από ψηφοφορία κριτικών κινηματογράφου του περιοδικού Sight & Sound. Δέκα χρόνια μετά, το ίδιο περιοδικό κατέταξε το «Με Κομμένη την Ανάσα» ως την 13η καλύτερη ταινία όλων των εποχών. Το έργο του είναι αναμφισβήτητα διαχρονικό, έχει αποτελέσει αντικείμενο ανάλυσης κινηματογραφιστών και έχει εμπνεύσει πολλούς σκηνοθέτες όπως οι Μάρτιν Σκορτσέζε, Πιέρ Πάολο Παζολίνι και Κουέντιν Ταραντίνο.
Το πιο πρόσφατο φιλμ του είναι το «Βιβλίο της Εικόνας» («The Image Book») από το 2018 το οποίο έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών εκείνης της χρονιάς και βραβεύτηκε με έναν Ειδικό Χρυσό Φοίνικα, διάκριση που είδαμε για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού. Το 2014, το έργο του «Αποχαιρετισμός στη Γλώσσα» («Goodbye to Language») που κυκλοφόρησε και σε μορφή 3D, κέρδισε το Βραβείο Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών και τιμήθηκε με το βραβείο Καλύτερης Ταινίας στα National Society of Film Critics Awards.
Άλλα βραβεία που έχει κερδίσει στην καριέρα του είναι: ένα τιμητικό βραβείο από την Ακαδημία Κινηματογράφου, ένα τιμητικό βραβείο Σεζάρ, ένα βραβείο Χρυσή Αρκούδα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου – Μπερλινάλε για την ταινία «Alphaville» και έναν Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας για την ταινία «First Name: Carmen».
Το καλοκαίρι του 2020 κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ εμφανίστηκε σε ένα εικονικό masterclass με τον επικεφαλής του τμήματος κινηματογράφου του Πανεπιστημίου Τέχνης και Design- ECAL στη Λωζάνη, Λάιονελ Μπάιερ. Εκείνη την περίοδο, ο σκηνοθέτης έδωσε μερικές πληροφορίες για τις νέες του δουλειές και είπε ότι η πανδημία θα είχε μια έμμεση επιρροή στα καινούργια πρότζεκτ. «Θα επηρεάσει, αλλά όχι άμεσα. Ο κορωνοϊός θα πρέπει οπωσδήποτε να συζητηθεί μια ή δύο φορές. Με όλα αυτά που έρχονται μαζί του, ο ιός είναι μια μορφή επικοινωνίας. Δεν σημαίνει ότι θα πεθάνουμε από αυτόν, αλλά ίσως ούτε και να μην ζήσουμε πολύ καλά μαζί του».
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
18°
