Ο Κωνσταντίνος Καϊμάκης γράφει την κριτική του για την ταινία «Spider-Man: Μακριά από τον τόπο του» του Τζο Γουάτς.
Αν και τα σχέδια του Πίτερ είναι να αφήσει για λίγο πίσω του τις υπέρ-ηρωικές του ενασχολήσεις προκειμένου να απολαύσει με τους συμμαθητές του ξέγνοιαστες διακοπές στην Ευρώπη, τα πάντα θα ανατραπούν όταν εμφανιστεί απροειδοποίητα μπροστά του ο Νικ Φιούρι. Ο αρχηγός της ΑΣΠΙΔΑΣ θα του ζητήσει να ξεσκεπάσει το μυστήριο επιθέσεων περίεργων πλασμάτων που προκαλούν το χάος στη Γηραιά ήπειρο.
Πριν από δύο χρόνια γράφαμε από αυτήν εδώ τη στήλη για την επανεκκίνηση του Spider-Man ότι είναι ένα αυθεντικό χρονικό ενηλικίωσης και εσωτερικής αναζήτησης που δείχνει όχι μόνο τον δρόμο αλλά και τον τρόπο που πρέπει να κινηθεί πλέον το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel. Η συνέχεια εκείνης της ταινίας ευτυχώς δεν παρεκκλίνει της θετικής πορείας καθώς ο σκηνοθέτης Τζο Γουάτς διατηρείται στη θέση του, ενορχηστρώνοντας με στιλ και δεξιοτεχνία και τη νέα περιπέτεια του Πίτερ. Όμως ο 16χρονος ήρωας, παρότι έρχεται όλο και πιο κοντά στο πεπρωμένο του, δείχνει να... κλωτσά. Ο Πίτερ πριν και πάνω από όλα είναι ένας έφηβος. Ένα ανασφαλές αγόρι με όλες τις αμφιβολίες, τις αδυναμίες και την ελαφρότητα της ηλικίας του που περισσότερο τον ενδιαφέρει να περάσει καλά στη σχολική εκδρομή με τους φίλους του και να βρει το θάρρος να πει επιτέλους στο κορίτσι που ερωτεύτηκε αυτό που νιώθει. Φυσικά, η στάση αυτή έχει σοβαρό αντίκτυπο στην πλοκή της ιστορίας με αποκορύφωμα το απογοητευτικό επεισόδιο στην Πράγα που ο Σπάιντερ «μεταμορφώνεται» σε... νυχτερινή μαϊμού που γίνεται στόχος των ΜΜΕ και φτάνει ένα βήμα πριν από το να τα παρατήσει όλα. Δεν είναι τυχαίο πως σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του έργου ο Νικ Φιούρι τον κοιτάει με... μισό μάτι (!), διατηρώντας σοβαρές ενστάσεις αν είναι όντως ικανός να διαδεχτεί τον Σταρκ στις ηγετικές θέσεις των Εκδικητών. Μάλιστα ο κυνικός Φιούρι δείχνει να εμπιστεύεται περισσότερο τον αινιγματικό αλλά έμπειρο Mysterio (ο Τζέικ Τζίλενχαλ στον ρόλο) που συνδράμει στις προσπάθειές τους για να σταματήσουν την επέλαση των εξωγήινων απειλών. Αν στο «Επιστροφή στον τόπο του» το ζητούμενο ήταν να μάθουμε τα βασικά από την προσωπική ζωή του Πάρκερ –και της σέξι θείας του–, εδώ η πλοκή του «Μακριά από τον τόπο του» –με αποκορύφωμα τη θαυμάσια σεκάνς στο Λονδίνο– παρουσιάζει το χτίσιμο του χαρακτήρα (που γίνεται ταυτόχρονα με το φτιάξιμο μιας εντυπωσιακής νέας στολής) εν όψει της επόμενης μέρας. Παράλληλα το ειρωνικό σχόλιο του σκηνοθέτη για τη διάλυση των ψευδαισθήσεων –αυτά τα εφετζίδικα drones που προκαλούν έφεση στην αλαζονεία και την «τρέλα του μεγαλείου» για κάποιους σούπερ ήρωες– είναι από τα βασικά στοιχεία του σεναρίου σε συνδυασμό με μια ελαφριά ειρωνεία για κάποιους ανερχόμενους και αλαζόνες σταρ (ο Mysterio είναι ο ψωνισμένος σταρ της διπλανής πόρτας) που παθαίνουν ίλιγγο μόλις «ψηλώσουν» λίγο.
9°
