Ξεκίνησε από τα Μετέωρα και συνέχισε με Κρήτη, Ήπειρο, Δωδεκάνησα και φυσικά τις αγαπημένες του Κυκλάδες. Μέσα σε 3μισι λεπτά ήρθε από την Αθήνα και από εκεί ταξίδεψε ως τη Βιέννη, για να πάρει το «Όσκαρ» καλύτερης τουριστικής ταινίας για το 2018 και να αναδείξει τις «μυστικές» ομορφιές της Ελλάδας σε όλον τον πλανήτη. Ο Αντώνης Θεοχάρης Κιούκας άφησε για λίγο τα ντοκιμαντέρ του και μας μίλησε για τα σχέδιά του, την επιτυχημένη συνεργασία με τον ΕΟΤ και όλα εκείνα που έφεραν την καμπάνια με τίτλο «Greece - A 365 Day Destination» στην κορυφή του «People’s Choice Award World´s Best Tourism Film 2018» της CIFFT (International Committee of Tourism Film Festivals).
Αρχικά, συγχαρητήρια για τη μεγάλη επιτυχία. Πότε προέκυψε η συνεργασία με τον ΕΟΤ;
Με τον ΕΟΤ συνεργάζομαι από το 2011. Έκανα τότε την ταινία για τα «60 χρόνια της Ιστορίας του ΕΟΤ», συνεχίστηκε το 2014 αρχικά με την ταινία «Greece, an eternal journey», μία ποιητική προσέγγιση στις θεμελιώδεις αξίες του ελληνικού τουρισμού, που απέσπασε αρκετά βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ, και έπειτα με το «Gods, myths & heroes», μια προσπάθεια σύνδεσης του ελληνικού τουρισμού με την ελληνική μυθολογία αλλά και τη ματιά των «άλλων», των ξένων δηλαδή, στην Ελλάδα. Μια ταινία εμπνευσμένη από τον Χένρυ Μίλερ και τον «Κολοσσό του Μαρουσιού». Τέταρτη στη σειρά συνεργασία είναι η ταινία «Greece, a 365-day destination» που ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2017. Σε αυτό τον ένα χρόνο που έχει περάσει από τότε, η ταινία απέσπασε αρχικά το Βραβείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού ως η Καλύτερη Ευρωπαϊκη Ταινία για το 2017, ένα βραβείο ιδιαίτερης σημασίας διότι το απένειμε μία επιτροπή που αποτελείτο από τους Προέδρους τον Οργανισμών Τουρισμού των 5 Ηπείρων και τον Πρόεδρο του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού. Στη συνέχεια η ταινία απέσπασε άλλα 7 βραβεία σε Φεστιβάλ Τουριστικών Ταινιών μέχρι το πρόσφατο εξαιρετικά σημαντικό βραβείο.
Είναι μία συνεργασία που κρατάει πολύ καιρό και μάλιστα επιτυχημένη. Πού το αποδίδετε;
Πρέπει να σας πω ότι αυτή η μακρόχρονη συνεργασία έχει χαρακτηριστικά που δεν τα συναντώ συχνά στην επαγγελματική μου ζωή. Ξέρετε, ενώ αν κάποιος έχει να αντιμετωπίσει ένα θέμα υγείας π.χ. ή ένα νομικό θέμα αισθάνεται την ανεπάρκεια του και αναζητά τον ειδικό και μάλιστα τον καλύτερο και παραδίδεται στα χέρια του, εδώ στην Ελλάδα στα θέματα του πολιτισμού και της επικοινωνίας όλοι είναι ειδικοί, όλοι έχουν άποψη κι όλοι ξέρουν ποιο είναι το καλύτερο. Ε, λοιπόν, ο ΕΟΤ δεν είναι έτσι, αποτελεί εξαίρεση. Είναι μια συνεργασία εποικοδομητική, δημιουργική όπου το κάθε μέρος κρατάει τον ρόλο του, χωρίς συγχύσεις, χωρίς να υπάρχει το γνωστό και καταστροφικό «εγώ τα ξέρω όλα» και για αυτό νομίζω έχουν παραχθεί αυτά τα εξαιρετικά αποτελέσματα. Ιδίως στην τελευταία ταινία η συνεργασία μας με την υπουργό, την Έλενα Κουντουρά, παρόλο που δεν ανήκω στον ευρύτερο πολιτικό της χώρο, υπήρξε υποδειγματική και επαγγελματική, πράγμα σπάνιο για τον δημόσιο τομέα στην Ελλάδα, ιδίως στις μέρες μας.
Σχεδιάζετε κάτι για τη συνέχεια μετά τα διεθνή βραβεία που απέσπασε η ταινία;
Αυτό τον καιρό συνεργάζομαι με το Μουσείο της Ακρόπολης και με το Άγιο Όρος για την παραγωγή ταινιών παρουσίασης και προβολής του έργου τους. Δύο πρότζεκτ που είναι δύσκολα, απαιτητικά αλλά πολύ γοητευτικά. Ελπίζω να τα φέρω εις πέρας με επιτυχία. Έχω όμως ένα όνειρο και προσφέρομαι να το υλοποιήσω. Σύντομα ελπίζω να έχω την ευκαιρία να το παρουσιάσω στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, την υπουργό την κ. Μυρσίνη Ζορμπά, τον υφυπουργό τον κ. Κώστα Στρατή και τη Γενική Γραμματέα του Υπουργείου, την κ. Μαρία Βλαζάκη. Αφορά στη δημιουργία μίας αντίστοιχης ταινίας με το «Greece, a 365-Day destination» με ό,τι σημαντικότερο έχει παράγει αυτός ο τόπος, την πολιτιστική μας κληρονομιά, υλική και άυλη. Με έναν τρόπο εντελώς πρωτότυπο, σύγχρονο, μοντέρνο, που θα απευθύνεται στις μελλοντικές γενιές και που θα κάνει ελπίζω τους νέους όλου του κόσμου να γοητευτούν, να θελήσουν να έρθουν σε επαφή και να αγαπήσουν ό,τι σημαντικότερο έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος στο πέρασμά του σε αυτό τον πλανήτη. Για να κατορθώσουμε να έχουμε ένα εισιτήριο ανά τουρίστα επίσκεψης σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία. Η εικοσάχρονη συνεργασία μου με το Μουσείο των Βασιλικών Τάφων στην Βεργίνα, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο της Αρχαίας Ελεύθερνας, τον αρχαιολογικό χώρο της Δήλου, την Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή και το Μουσείο της Ακρόπολης για την παραγωγή ταινιών και η αγάπη μου για την πολιτιστική κληρονομιά με κάνουν αισιόδοξο ότι τα σχέδιο θα πετύχει. Εξάλλου το περίπτερο που σχεδίασα και υλοποίησα για το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων στην φετινή Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ήταν σε αυτή την κατεύθυνση και βραβεύτηκε.
Πόσες εργατοώρες χρειάστηκαν για να παραχθεί αυτό το αποτέλεσμα και με ποιους συνεργαστήκατε για να κερδίσετε τελικά το «Όσκαρ» για την καλύτερη τουριστική ταινία;
Η ταινία ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2016 και ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2017. Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, φίλος κινηματογραφιστής, ήταν ο βασικός μου συνεργάτης στην κάμερα και στο μοντάζ. Ο Don Morgan Nielsen στο αγγλικό σενάριο και στο σπικάζ, ο γάλλος συνθέτης Rebe Aubry προσέφερε με χαρά μία σύνθεση του για να ντύσει μουσικά την ταινία, και δεκάδες κινηματογραφιστές και οπερατέρ ακόμα και ερασιτέχνες πρόσφεραν υλικό που είχαν τραβήξει στους τόπους τους, για να συμπεριληφθεί στην ταινία. Αυτό ίσως ήταν και το πιο δύσκολο κομμάτι της αυτής της δουλειάς μας, η έρευνα σε όλη της Ελλάδα για τον εντοπισμό αυτών των ανθρώπων και οι ατελείωτες ώρες viewing στα αρχεία τους. Toυς ευχαριστώ όλους.
Τι ήταν αυτό που έκανε την καμπάνια να ξεχωρίσει;
1. Το γοητευτικό σκηνικό που λέγεται Ελλάδα. 2. η σύνθεση μιας απλής, προσιτής αλλά και ποιητικής αφήγησης που μιλάει τόσο στην καρδιά όσο και στο μυαλό. 3. Το ξάφνιασμα από την εικόνα μιας παντελώς άγνωστης Ελλάδας, ντυμένης με τα χρώματα του φθινοπώρου ή σκεπασμένης με χιόνι.
Στην ταινία προβάλλονται ελκυστικά στιγμιότυπα από σχεδόν ολόκληρη την ελληνική ύπαιθρο και όχι μόνο. Μάθατε εσείς ο ίδιος κάτι καινούργιο που σας εντυπωσίασε;
Η ταινία περιδιαβαίνει την Ελλάδα από τη Θράκη έως την Κρήτη και από την Ήπειρο έως τα Δωδεκάνησα. Σε αυτό το ταξίδι γνώρισα κι εγώ και έμαθα και αγάπησα, έναν άγνωστο σε μένα, μέχρι εκείνη την στιγμή τόπο: την Ήπειρο. Και από τότε ζω μαγεμένος από αυτήν και τους ανθρώπους της. Και συνεχώς θέλω να γυρνάω εκεί ξανά και ξανά, εγώ ένας Μυκονιάτης, αδιαφορώντας για όσους παραξενεμένοι ρωτούν «τι γυρεύω στην Λάρισα, εγώ ένας Υδραίος».
Ποιο στοιχείο της καμπάνιας αγαπήθηκε περισσότερο στο εξωτερικό;
Νομίζω ότι 2 είναι τα στοιχεία, η γοητεία του τόπου και η συμπεριφορά των ανθρώπων. Η γοητεία προκλήθηκε από την αποκάλυψη μιας «μυστικής» Ελλάδας. Σημειολογικά, αν θέλετε, η ταινία ξεκινάει με ένα πλάνο στα Μετέωρα όπου «ανοίγουν οι ουρανοί». Και ακολουθεί η «αποκάλυψη» του άγνωστου, του μυστικού. Και το δεύτερο στοιχείο που προβάλλεται είναι η αρχαιότερη ελληνική τέχνη, η τέχνη της φιλοξενίας. Μόνο εδώ, σε αυτό τον τόπο, ο πατέρας των Θεών (και των ανθρώπων) είναι Ξένιος και μόνο εδώ, όπως λέει ο Όμηρος, «οι θεοί μας επισκέφθηκαν μεταμφιεσμένοι σε ξένους». Αυτό είναι το ακαταμάχητο μυστικό μας, σε κάθε γωνιά σε περιμένει ένα «Γεια σου, φίλε».
Είναι τελικά η χώρα μας ένας προορισμός 365 ημερών;
Kαι παραπάνω, μπορώ να σας πω. Πολύ παραπάνω. Αν φυσικά δεν βάλουμε τα χέρια μας να βγάλουμε τα μάτια μας, για ακόμα μία φορά, όπως ευφυώς κάνουμε χιλιάδες χρόνια τώρα.
Έστω ότι γίνεστε για μια ημέρα υπουργός Τουρισμού. Ποιες θα ήταν οι 3 πρώτες σκέψεις σας;
Σκέψεις χιλιάδες. Πράξη μία. Θα καλούσα τους ειδικούς, τους εγνωσμένα επιτυχημένους, και θα τους έδινα μία οδηγία: Κάντε αυτό τον πανέμορφο τόπο μαζί με ό,τι δημιούργησαν οι άνθρωποι που κατοίκησαν εδώ χιλιάδες χρόνια, γνωστό και ελκυστικό στα πέρατα του κόσμου, σε κάθε άνθρωπο που κατοικεί πάνω στη γη. Κάντε τους να ονειρεύονται να έρθουν όλοι εδώ. Προστατεύοντας, όμως, ταυτόχρονα αυτό το αναντικατάστατο κεφάλαιο ως κόρη οφθαλμού.
9°
