Ένα αφιέρωμα της Ταινιοθήκης της Θεσσαλονίκης σε εκείνον που δεν αναπληρώθηκε ποτέ, μας δίνει την ευκαιρία για μια υπενθύμιση του πολλάκις λεχθέντως: αιώνιος.
Έπαιζε με το σώμα και το βλέμμα. Η λέξη- ατάκα, λίγα δεύτερα πριν ειπωθεί και μερικά ακόμα δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση, απλώς υποδαύλιζε, ενίσχυε και έκανε τούρμπο την αφήγηση. Ναι, ο Μάρλον ήταν η «Μέθοδος». Ήταν φιγούρα και σωματότυπος, είτε στα κομψά του είτε στα υπέρβαρα, αλλά πάνω από όλα ήταν η συνεχής υπενθύμιση προς άπαντα τα έθνη πως η υποκριτική είναι κάτι περισσότερο από αποστήθιση, που σερβιρισμένη υπό σωστή γωνία κάμερας, ενίσχυσης με μουσική και κουκλεντέ λουκ, που κι αν δεν το είχε ο άτιμος στα νιάτα του, μπορούν να σε κάνουν σταρ. Βλέπεις, ειδικά στις μέρες μας, το καινούργιο Χόλιγουντ και όλη αυτή τη φουρνιά των ηθοποιών που παλεύει να τον κοπιάρει, και θέλεις να τους φωνάξεις πως η υποκριτική δεν είναι μόνο ένα άσπρο τισέρτ, μωρό μου!
Ο Μάρλον: εκεί που διέπρεπε ήταν οι ταινίες «κλειστού κώδικα». Στα φιλμ δηλαδή όπου ερμήνευε ρόλους ανθρώπων έγκλειστων και περιχαρακωμένων σε άρρωστα, καταθλιπτικά και στενά περιβάλλοντα. Είτε σαν περφέκτο αρχηγός συμμορίας νεαρών παραβατικών αποκλήρων, είτε σαν πάτερ φαμίλιας μαφιόζικων πυρήνων που «θεμελίωσαν» το όνειρο του αμερικάνικου καπιταλισμού, είτε στο Παρίσι είτε στο Βιετνάμ, είτε με διεστραμμένα τανγκό είτε με βόμβες ναπάλμ, ο Μπράντο έπαιζε πρώτα με το σώμα και το βλέμμα και μετά με τη λέξη ή, καλύτερα, με την προφορά της λέξης. Γιατί ήταν ο συλλαβισμός και ο χαμηλόφωνος τόνος, ήταν τα μασημένα σύμφωνα ή φωνήεντα αναλόγως του νοήματος που ήθελε να υπερτονίσει ή να καταλαγιάσει, που με όμοιο ή έστω παρόμοιο τρόπο κανένας δεν κατάφερε να πιάσει. Όχι να ξεπεράσει, αδύνατον, ούτε φυσικά να αντιγράψει - όσοι τόλμησαν χρεώθηκαν ήττα και μπαλαφάρα. Αυτόν τον Μπράντο ή, καλύτερα, κάποιες από αυτές τις αξεπέραστες στιγμές του Μάρλον, θα δούμε τις προσεχείς μέρες στο αφιέρωμα που του ετοιμάζει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Εκπαίδευση αν είσαι νέος ηθοποιός, πούρα - απόλαυση αν είσαι σινεφίλ, σαν εκείνον κανένας, όσες ταινίες κι αν έρθουν, όσοι «όμορφοι» και να περάσουν.
Το αφιέρωμα, με τίτλο «Marlon Brando: Reflection in a wild eye», πραγματοποιείται από τις 24 έως τις 27 Νοεμβρίου 2016 στην Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης, στην αίθουσα Σταύρος Τορνές, στην Αποθήκη 1 στο Λιμάνι.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
14°
