Με θέα τον Παρθενώνα, οι παραγκουπόλεις του Ταύρου είναι το crash test στο μύθο μιας δυτικής μητρόπολης. Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης της «Πρώτης ύλης» μιλάει στην A.V. για το κινηματογραφικό ταξίδι-ντοκιμαντέρ του σε φεστιβάλ της Ευρώπης.
2004. Οι Ολυμπιακοί αγώνες στην Αθήνα. Η Ελλάδα ζει το παραμύθι της ανάπτυξης και της καταξίωσής της στο παγκόσμιο σκηνικό. Τα φώτα πέφτουν πάνω στα μεγάλα έργα, στην εφήμερα καθαρή πόλη, στα μνημεία της κλασικής αρχαιότητας. Την ίδια εποχή αρχίζω την έρευνα για την ταινία μου «Πρώτη ύλη». Την ώρα που γέφυρες, στάδια και σταθμοί του Μετρό θεμελιώνονται πάνω σε αμέτρητους τόνους χάλυβα, αποστρέφω τα μάτια μου από το show και αναζητώ την προέλευση αυτών των υλικών, αλλά και της αλήθειας μας στα σκουπίδια των γειτονιών της Αθήνας. Εκεί, από αυτά τα ορυχεία του καταναλωτισμού, ξεκινώ ένα ταξίδι ακολουθώντας τα μεταλλικά απόβλητα των πεζοδρομίων και μαζί τα ανθρώπινα απόβλητα της κοινωνίας μας.
Στην καρδιά του ιστορικού κέντρου, με θέα τον Παρθενώνα, μία κοινότητα Roma από την Αλβανία με μυεί στο σκοτεινό τοπίο της μαύρης οικονομίας που κρύβεται πίσω από την “πράσινη” ανακύκλωση. Οι εξαθλιωμένοι αυτοί τρωγλοδύτες με οδηγούν σταδιακά στην αποκάλυψη μιας ολόκληρης στρατιάς μεταναστών-σκλάβων κάθε εθνικότητας, που εξαγοράζουν το δυτικό όνειρο ανακυκλώνοντας παλιοσίδερα για ένα κομμάτι ψωμί.
Θέμα της «Πρώτης ύλης» δεν είναι μόνο η δικιά τους κατεστραμμένη ζωή. Είναι κυρίως η δικιά μας. Είναι η φρενήρης κατανάλωση. Η πολιτική υποκρισία που προπαγανδίζει την ανακύκλωση, χωρίς να ελέγχει το ποιοι και με ποιον τρόπο τη διαχειρίζονται. Είναι οι μεσάζοντες που κερδοφορούν ασύστολα σε βάρος του λούμπεν προλεταριάτου των σκουπιδιών. Είναι οι βιομήχανοι που οικειοποιούνται τα κέρδη μιας τεράστιας και σχεδόν δωρεάν προσφερόμενης πρώτης ύλης. Είναι, τελικά, το διεφθαρμένο πολιτικό και κοινωνικό μοντέλο που δρομολόγησε την άνοδο και την πτώση.
Η ταινία ολοκληρώθηκε το 2011. Στο μεταξύ οι πλάνες έχουν τελειώσει για όλους μας βίαια. Η νομοτέλεια της κατάρρευσης που προφητεύει η «Πρώτη ύλη» έχει ήδη κλείσει τον κύκλο της. Ο προαναγγελθείς θάνατος μιας ασύδοτης οικονομίας, μιας αναποτελεσματικής πολιτείας και μιας κοινωνίας ναρκωμένης από τη δίψα για αγαθά είναι πλέον βεβαιωμένος. Η ταινία έχει μια σοκαριστική επικαιρότητα. Είναι μια καταγγελία με καλλιτεχνικούς όρους. Είναι το παρελθόν που έγινε παρόν και που απ’ ό,τι φαίνεται μπορεί να είναι και μέλλον.
Το ντοκιμαντέρ «Πρώτη ύλη - Raw Material» θα προβάλλεται από 15/3 στις κινηματογραφικές αίθουσες Μικρόκοσμος (Λ. Συγγρού 106, Φιξ) και Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48, Κεραμεικός) με χορηγό επικοινωνίας την ATHENS VOICE. Παραγωγή: cl Productions - Faliro House Productions. Παραγωγοί: Κώστας Λαμπρόπουλος - Χρήστος Β. Κωνσταντακόπουλος. Αssociate Producer: Ζωή Λισγάρα. Σκηνοθεσία: Χρήστος Καρακέπελης. Σενάριο: Νατάσα Σέγκου - Χρήστος Καρακέπελης. Διεύθυνση φωτογραφίας: Διονύσης Ευθυμιόπουλος. Διεύθυνση παραγωγής: Δημήτρης Χατζηβογιατζής. Ήχος: Ορέστης Καμπερίδης. Μοντάζ: Γιάννης Χαλκιαδάκης. Μιξάζ - Sound Design: Kώστας Φυλακτίδης
Μια συνταξιούχος δασκάλα από τη Γεωργία παίρνει την απόφαση να ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να εντοπίσει τα χαμένα ίχνη της τρανς ανιψιάς της.
Εκτός από την κριτική στην επιφανειακή showbiz και στα… τέρατά της, το βραβευμένο στις Κάννες σενάριο μετατρέπεται σε έναν κόλαφο για τη χωρίς νόημα ζωή
16°
