- CITY GUIDE
- PODCAST
-
15°
Διαβάσαμε την «Εκμηδένιση» του Μισέλ Ουελμπέκ
Σαγηνευτικό μυθιστόρημα, όπως τα περισσότερα του γάλλου συγγραφέα
Βιβλιοκριτική για το νέο μυθιστόρημα «Εκμηδένιση» του Μισέλ Ουελμπέκ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εστία.
Στα βιβλιοπωλεία από την Εστία και σε πολύ δυνατή μετάφραση του Γιώργου (θερμά συγχαρητήρια) Καράμπελα. Αστυνομικό θρίλερ: Πρωτοφανείς τρομοκρατικές επιθέσεις ανά τις θάλασσες του πλανήτη κόβουν πλοία στα δύο, άρα ποιοι και γιατί. Πολιτικό δράμα: Ο Πωλ δουλεύει στο υπουργείο Οικονομκών, σύμβουλος παρά τω Μπρυνό, που στις εκλογές του 2027 κατεβαίνει για αντιπρόεδρος. Οικογενειακή σάγκα: ο Πωλ, ο Ορελιάν, η Πρυντάνς, η Ίντυ, ο Ερβέ, η Σεσίλ, η Μαντλέν και ο Εντουάρ είναι σύντροφοι, αδέλφια, νύφες, κουνιάδοι, πατέρες μάνες, κόρες και γιοι, που η απευθείας ή η τεθλασμένη γραμμή του αίματος προσφέρει στον Μισέλ Ουεμπλέκ την ιδανική ευκαιρία για να μιλήσει για ερωτικές, λιωμένες ή τελειωμένες οικογενειακές σχέσεις, καυγάδες, συμβιβασμούς αλλά και από καρδιάς αναγεννήσεις, επανενώνεις και σμιξίματα. Υπαρξιακή περιπλάνηση, θρησκευτικότητα και τα πάντα όλα!
Όμως ορίστε τι διαφοροποιεί την «Εκμηδένιση» από τα προηγούμενα βιβλία του Ουελμπέκ: τολμώ να πω πως αυτό είναι το πιο «ευάλωτο» και φιλο-ανθρώπινο βιβλίο του. Κοντά στις επτακόσιες σελίδες του, ναι, εντάξει, όλα τα παραπάνω παρελαύνουν, αλλά σε περιφερειακό, ας το αποκαλέσω, επίπεδο. Γιατί στο κέντρο της «Εκμηδένισης», όσο την προχωράς από τα κυνικά ουελμπεκικά των πρώτων σελίδων, ο μισανθρωπισμός υποχωρεί και ο κυνισμός της εποχής, η απανθρωπιά και η παρακμή της δίνουν τη θέση τους σε μια προσπάθεια των υποκειμένων, πλην πολωμένων και πωρωμένων εξαιρέσεων, να επουλώσουν τις πληγές τους ή τουλάχιστον να κάνουν μια προσπάθεια να επιστρέψουν σε ένα παρελθόν ανθρωπιάς.
Προ ουελμπεκικής μεταδημοκρατίας, όπως την αντιλαμβάνεται, προ παγκοσμιοποιημένου καταναλωτικού καπιταλισμού, στην «Εκμηδένιση» συμβαίνει κάτι σαν επιστροφή στις πατρογονικές εστίες της παιδικής ηλικίας, του Πωλ. Τότε που προσδοκούσε ένα ευφρόσυνο ανεξερεύνητο μεν αλλά γοητευτικό μέλλον. Η εφηβεία του Πωλ, του κεντρικού ήρωα εν προκειμένω, έτρεξε κάποτε στην επαρχία και σε παιδικά δωμάτια διακοσμημένα με αφίσες των Nirvana και της Κέρι Αν Μος του Matrix, χωρίς τα τεχνολογικά θαυμάσια τρένα που τώρα πιάνουν 340 χιλιόμετρα την ώρα και τον πηγαινοφέρνουν από το Παρίσι στη γενέτειρα, για λόγους ειδικού σκοπού (no spoiler). Πλέον ο ήρωας στοχάζεται για το αν τελικά άξιζε να περιμένει και να ονειρεύεται ένα λουσάτο μέλλον. Το παρόν και το παρελθόν του Πωλ (έντεχνα ο Ουελμπέκ πηγαινοφέρνει τον ψυχισμό του μπρος πίσω, σαν Σισύφειο μαρτύριο που δεν καταλήγει πουθενά), η ενηλικίωση και η αναπόφευκτη φθορά που συνεπάγεται, τον κάνουν συνεχώς να αναθεωρεί κάθε βεβαιότητα.
Επίσης, μαντέψτε! Στην «Εκμηδένιση» δεν υπάρχουν πορνοδιαστροφικές σεκάνς ή φουλ αντιμουσουλμανισμός, αν και εντάξει, πάλι ο Μισέλ καταφεύγει σε σκηνές περιγραφικού σεξ με τις γνωστές ουελμπεκικές αθυροστομίες (πίπα, μουνάκιας, κάβλα, κώλος ποθητός και πήδημα μέχρι θανάτου). Όμως αυτά νομίζω πλέον πως τα γράφει για να τα γράφει! Υποσκάπτει και αυτοτρολάρει τα παλιά εγώ των περασμένων ηρώων του, τότε που έλεγες Ουελμπέκ και ήξερες πως θα σκάσει στις σελίδες μια πορνογραφία ολκής κι ένας σεξοσαδισμός αλά Ντε Σαντ χωρίς όρια. Αυτό δεν συμβαίνει στην «Εκμηδένιση». Επίσης, στο μυθιστόρημα το αντιμουσουλμανικό του μένος σχεδόν είναι ανύπαρκτο· ρίχνει κάνα δυο μπαταριές, μα ως εκεί.
Βέβαια, οι φανατικοί αντι-ουελμπεκικοί θα σταθούν πάλι στο φλερτ του συγγραφέα με τους ταυτοτικούς, τη Λεπέν, τον Τραμπ και τον θαυμασμό του για την παλιά γαλλική μοναρχία ή τον ντούρο αντιευρωπαϊσμό του. Στην «Εκμηδένιση», ο εθνοταυτοτισμός ορίζει την εξέλιξη της υπόθεσης αλλά και πολλούς ψυχισμούς κάποιων από τους πρωταγωνιστές, αλλά δε συνθέτει τη βασική ωδή, δεν επισκιάζει το βασικό μήνυμα (ή αυτό που νομίζω πως θέλει να περάσει ο συγγραφέας): πως, δηλαδή, το αίμα τελικά, που ορίζει σε πολλαπλά επίπεδα την εξέλιξη του άτομου, είναι κάτι πολύ ισχυρό για να του αντισταθείς. Γι’ αυτό και θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος, αν καταφέρεις να συμφιλιωθείς με τον περίγυρό σου προσπαθώντας να φτιάξεις τα χαλασμένα οικογενειακά, κι ας μέχρι τούδε αδιαφορούσες ή το θεωρούσες μάταιο να προσπαθήσεις.
Ναι, στιγμές-στιγμές, στην «Εκμηδένιση» ο Ουελμπέκ στάζει στοργή(!), αληθινή φιλία(!) και ρομαντικό(!) έρωτα. Τελειώνεις το βιβλίο και, παρά τα κλασικά ουελμπεκικά περί φθοράς, παρακμής και αφανισμού που επιφυλάσσει το μέλλον στον δυτικό άνθρωπο (no spoiler), στο τέλος μια ακτίνα παλεύει να φωτίσει τα σκοτάδια αυτού του βιβλίου. Αναμφίβολα, η «Εκμηδένιση» θα ενθουσιάσει τους ουελμπεκικούς και θα κάνει τους φανατικούς εχθρούς του να αναρωτηθούν τι έπαθε ο τύπος. Τολμώ να σλογκανάρω: Ανθρωπιά, αυτό μου δείχνει ότι έπαθε.
Σας προτρέπω να τον διαβάσετε, ο τύπος παραμένει (ως προς τη δομή, τον άξονα, την κατασκευή, τη γλώσσα, τη σύνταξη και τα κόλπα στην πλοκή) ένας σκοτεινός Ντοστογιέφσκι κι ένας ξεσάλος (ώρες-ώρες) Σελίν, που όμως στο παρόν τεμάχιο σαν να το γυρίζει κάπου αλλού. Αν και με τον Ουελμπέκ ποτέ δεν ξέρεις. Στο κάτω-κάτω, ο Πωλ δεν είναι παρά ένας μυθιστορηματικός ήρωας κι όχι μια αποτύπωση της τωρινής κατάστασης του Ουελμπέκ, που στο βάθος της ψυχής του παραμονεύει πάντα ένα μαύρο πιο σκούρο και από τους ουρανούς πάνω από το Παρίσι, όταν πετούν κοράκια και κουρούνες κρώζοντας πως έρχεται κακή καταιγίδα.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ένα βιβλίο για αγόρια που δεν συμβιβάζονται, αλλά αγαπούν τα μπαρ, τα ποτά και τα ξενύχτια. Αντίστοιχα κορίτσια θα το εκτιμήσουν επίσης…
Όψεις της πόλης, αναμνήσεις, πράγματα που συνέβησαν παλιά, και πράγματα που συμβαίνουν σήμερα γύρω μας
Όλες οι πληροφορίες για την εκδήλωση που θα συντονίσει η Athens Voice
Το τρίτο μέρος της τετραλογίας είναι ένας ύμνος στον έρωτα και μια ωδή στη γυναικεία φύση
Το (δυστοπικό) αύριο μέσα από τα μάτια του διασήμου ιστορικού
Ήταν ένας ποιητής κάθε στιγμή που σκεφτόταν, κάθε στιγμή που εργαζόταν, κάθε στιγμή που ανέπνεε.
Είχε διατελέσει μεταξύ άλλων πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και σταθερός υποστηρικτής της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας
Ο βασικός μεταφραστής του Φρόυντ και του Αντόρνο στα ελληνικά
Το βιβλίο «Το όνομά μου είναι Γιώργος Χρονάς» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οδός Πανός
Κάθε τελευταία Τετάρτη του μήνα, στις 7 μ.μ., το Ζάτοπεκ γεμίζει από χρώμα: κόκκινο, μπλε και λευκό ― της αγάπης, της θάλασσας και του χιονιού
Το χειρόγραφο «μόνο με την καρδιά μπορεί κανείς να δει σωστά» που το κάνει μοναδικό
Ζωγραφικά έργα, γλυπτά, σχέδια για ταινίες και θρυλικά εξώφυλλα δίσκων
Ο στρατιωτικός βίος και η επικά γενναία πολιτεία του Χαράλαμπου Σειραδάκη
Γιατί τα βιβλία, οι διαμορφωτές της προσωπικής μας ταυτότητας, ήταν, και θα παραμείνουν, μοναδικά
Μια συζήτηση με αφορμή το βιβλίο του «Παράδοξη χώρα»
Το βιβλίο της Ελένης Γεωργακοπούλου (Katt Sway) για το πιο διάσημο κουτάβι στο ελληνικό TikTok
Με ποια κριτήρια αποφασίζουν να εκδώσουν ένα νέο βιβλίο οι εκδοτικοί οίκοι;
Ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής Αθηνών μιλάει με αφορμή το βιβλίο του «Πολιτική ορθότητα: Η σύγχρονη λογοκρισία;»
«Ο ΙΑΝΟS ήταν και παραμένει ένας αιρετικός τόπος που αναπτύσσει και καλλιεργεί τον διάλογο επί παντός του επιστητού».
Ψάχνουμε απαντήσεις στη νέα συλλογή διηγημάτων της Αναστασίας Αλεβίζου, «Ιστορίες Μόδας και Εγκλημάτων» από τις εκδόσεις 24 γράμματα
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.