Η αφροαμερικανίδα ποιήτρια Amanda Gorman είχε απαγγείλει το The Hill We Climb στην τελετή ορκωμοσίας του Τζο Μπάιντεν - Tι συνέβη με την ολλανδική μετάφραση
Το ποίημα της Αmanda Gorman, The Hill We Climb, το οποίο είχε απαγγείλει στην τελετή ορκωμοσίας του Τζο Μπάιντεν, δεν θα μεταφραστεί τελικά στα ολλανδικά από τον λευκό non binary συγγραφέα Marieke Lucas Rijneveld, σε μία υπόθεση που έχει προκαλέσει ευρύτερο ενδιαφέρον και συζήτηση στην Ολλανδία.
Το χρονικό
Ο/η Marieke Lucas Rijneveld είναι συγγραφέας, κάτοχος μάλιστα του βραβείου Ιnternationl Booker και αυτοπροσδιορίζεται και με τα δύο φύλα. Επελέγη από τον εκδοτικό Meulenhoff γιατί, σύμφωνα με τον ίδιο τον εκδοτικό οίκο, «και οι δύο συγγραφείς (Gorman/Rijneveld) είναι νέοι, επιτυχημένοι και δεν φοβήθηκαν να πάρουν θέση».
Όμως η επιλογή προκάλεσε αντίδραση και κριτική από μερίδα του κοινού και των κριτικών, Πρώτα η μαύρη δημοσιογράφος και ακτιβίστρια Janice Deul, με ένα κομμάτι στο Volkskrant, αναρωτήθηκε γιατί δεν επελέγη για τα ποιήματα της Γκόρμαν μια γυναίκα μαύρη και νέα, όπως η ποιήτρια.
«Πρόκειται για μια ακατανόητη επιλογή, κατά την άποψή μου και πολλών άλλων που εξέφρασαν τον πόνο, την απογοήτευσή τους, τον θυμό και την απογοήτευσή τους μέσω των κοινωνικών μέσων», έγραψε ο Deul που θεωρεί ότι η πρόσληψη του/της Marieke Lucas Rijneveld θα ήταν μια «χαμένη ευκαιρία» εξηγώντας ότι ένα λευκό άτομο θα μετέφραζε χωρίς εμπειρία και βιώματα όπως αυτά των μαύρων.
Άλλοι εστίασαν στην απειρία του/της συγγραφέα στη μετάφραση. Τέτοια ήταν η προσέγγιση του καθηγητή σύγχρονης ολλανδικής λογοτεχνίας Τόμας Βέσενς που ανέφερε πως το ζήτημα δεν ήταν μη τριβή Rijneveld με τις εμπειρίες της μαύρης κοινότητας όσο το ότι η μετάφραση είναι μία άλλη διαδικασία από τη συγγραφή. Ο/η Rijneveld άλλωστε παραδέχεται πως τα αγγλικά του «δεν είναι καλά»
Ο/η Rijneveld The έγραψε στο Twiiter πως «νιώθω σοκ από τη φασaρία που προκλήθηκε στην εμπλοκή μου για τη διάδοση του μηνύματος της Amanda Gorman. Καταλαβαίνω τον πόνο που προκλήθηκε από την επιλογή του Meulenhoff να ζητήσει από εμένα τη μετάφραση. Θα μου προκαλούσε μεγάλη χαρά να μετέφραζα το ποιήμα και θα έβαζα όλη μου την προσπάθεια να διατηρήσω τη δύναμη, τον ρυθμό και το ύφος του» . Ο/η Rijnefeld μάλιστα αναφέρει πως έχει ακόμα την «υποσtήριξη της ομάδας της Αμάντα»
Ο Meulenhoff, γενικός διευθυντής του εκδοτικού οίκου Maaike le Noble, είπε: «Θα αναζητήσουμε μια ομάδα για να συνεργαστούμε για να μεταφέρουμε τα λόγια και το μήνυμα ελπίδας και έμπνευσης της Amanda με μια μετάφραση όσο το δυνατόν πιο κοντά στο πνεύμα της», ενώ η Deul ευχαρίστησε τον εκδοτικό οίκο για την απόφαση του.
Ο Παναγιώτης Σκληρός μας ταξιδεύει στη Λευκάδατων δεκαετιών του ’50, του ’60 και του ’70 μέσα από τα βιβλία «Μικρές λευκαδίτικες ιστορίες» και «Η Αλτάνη και άλλες Λευκαδίτικες ιστορίες»
Ρωτήσαμε 10 προσωπικότητες από τους χώρους των τεχνών, των βιβλίων, της πολιτικής και της ακαδημαϊκής ζωής να μας μιλήσουν για τα τρία βιβλία που διάβασαν και αγάπησαν περισσότερο μέσα στο 2024. (Έχουμε κι ένα έξτρα. Κι είναι, φυσικά, ποίηση.)
«Προσπάθησα να γράψω ένα ποίημα που δεν παραιτείται, δεν παραδίδεται, δεν σηκώνει αμαχητί τα χέρια ψηλά, δεν το βάζει στα πόδια μπροστά στην αγριάδα και τη σκληρότητα της ζωής και της εποχής»
10°
