Συνέντευξη με τον Chris Jaymes, δημιουργό του κόμικ «1821 - Sons of Chaos»
1821 - Οι γιοι του χάους! Θυμίζει «Sons of Anarchy», σκέφτομαι καθώς κρατώ στα χέρια μου το κόμιξ των Chris Jaymes (σενάριο, ιδέα, σύλληψη, δημιουργία) και Ale Aragon (εικονογράφηση). Το «Son of Chaos» για τον ανύποπτο θυμίζει επίσης και όλη αυτή τη σειρά των επικών εκδόσεων με σούπερ ήρωες που πολεμούν, νικούν, χάνουν, εξαφανίζονται αλλά και επιστρέφουν ξανά κραταιοί για να δώσουν την τελική μάχη: Epic! Με σκληρό εξώφυλλο, σκέτη πρίζα, μαχητής καβάλα πάνω στο άλογο, σπαθί που εφορμά μαχαιρώνοντας τον αέρα πριν βρει κεφάλι. Ανάμεσα στο «Game of Thrones» και τη Σπάρτη των «300» του Φρανκ Μίλερ. Μόνο που μπαίνοντας στο περιεχόμενο, λίγο πριν το ξεκίνημα, ένας χάρτης της Μεσογείου εκείνης ακριβώς της χρονιάς δικαιώνει ευθέως κάθε συνειρμό που σου προκαλεί η ημερομηνία ορόσημο για την ελληνική επανάσταση. Μπίνγκο: an epic visual telling of the road to revolution, exposes the quiet agenda of the Ottomans Empire most brutal dictator, and his fascination with a young Greek boy that led to a war that define the western world.
Κι έπειτα αρχίζω να διαβάζω και να βλέπω περισσότερα άλογα, φουστανέλες, φέσια, Γιάννενα, Μονεμβασιά, γιαταγάνια και φυσεκλίκια, Γραβιά και Ύδρα, οπλαρχηγοί, This epic drama of a people fighting for their independence brings into focus a widely unknown portion of world history for modern readers. Που αναπόφευκτα στην Ελλάδα θα συγκινήσει και θα συζητηθεί ένεκα του θέματός του: The Greek leader Marcos Botsaris, ten years after he was taken in prison as a child, he heads back to Greece intent of leading his people in revolution!
Επίκαιρο, σκέφτομαι, που άρχισε η συζήτηση για τα διακόσια χρόνια από την Επανάσταση του 1821 και συνεχίζω να χάνομαι στις σελίδες του: «This conflict that was the pinnacle of what we know as the Romantic period and yet, it's a war that few know ever existed outside of the Greek and Turkish cultures; a war that stimulated the fall of the Ottoman Empire and shaped what we know as the Western world». Τριπάκι εξαίσιο, σενάριο και εικόνα μαγικά, ένα graphic novel συναρπαστικό και με ήρωες τον Μάρκο Μπότσαρη και τον Αλή Πασά!
Ο Κρις Τζέιμς, σεναριογράφος του, βρέθηκε το Σαββατοκύριακο στην Αθήνα ως σπέσιαλ γκεστ στο AthensCon. Μίλησε και παρουσιάζει την έκδοση, κάτι που τρέχει και σε διάφορα σημεία της Γης, μιας και το «1821 - Sons of Chaos» περιοδεύει παγκόσμια. «Η ιστορία είναι φανταστική, αλλά τα γεγονότα στα οποία βασίζεται, το ιστορικό πλαίσιο, ολότελα αληθινά» μου λέει όταν ανταμώνουμε από κοντά κι ενθουσιασμένος του δίνω 1821 κιλά ρισπέκτ.
Αλλά πώς διάολο ένα Αμερικανόπαιδο τριπάρει με το 1821; Τον ρωτάω. Απαντά: «Ένας Έλληνας φίλος μου στο Λος Άντζελες, ο Νικ, επέμενε πως πρέπει να μάθω για την ελληνική επανάσταση». Και ο Κρις το έκανε. «Κι εντυπωσιάστηκα που έως τότε, ενώ γνώριζα από το σχολείο τα σχετικά με τη Γαλλική Επανάσταση, εντούτοις για τη δικιά σας, που τόσο καθόρισε την πορεία της Ευρώπης, δεν είχα ακούσει ποτέ. Σκέφτηκα πως αυτή ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να έρθω στην Ελλάδα, να ψάξω, να ζήσω και να βρω το υλικό για την επόμενη δουλειά μου».
Οπότε μάλλον ήρθε και η στιγμή για να γνωρίσετε λίγο καλύτερα τον Κρις Τζέιμς. Γεννημένος στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνια σκεϊτάρει ως τα 17 και στα 19 του, «με αυτοκίνητο δικό μου πλέον» τουράρει σαν πιανίστας της θεάς Γουάντα Τζάκσον, της ροκαμπίλι βασίλισσας όνομα και πράμα! «Μια νύχτα μου πέρασε στο χέρι το δαχτυλίδι που της είχε χαρίσει ο Έλβις», και εγώ μένω νά σέκος, «εγώ να δεις, που άκουγα τη Γουάντα στο ραδιόφωνο, μετά ήμουν χαρούμενος που μπήκα στην μπάντα της ως ο πιο μικρός μουσικός που έπαιξε μαζί της ποτέ και μια νύχτα, τότε που μου χάρισε το δαχτυλίδι του Έλβις, την ένιωσα σαν φύλακα άγγελό μου όταν μου είπε πως πάντα θα με έχει στο μάτι της και θα με επιτηρεί».
Τεράστια κληρονομία για ένα αγόρι που ξεκινά να ονειρεύεται μια μουσική καριέρα, αλλά το ένα σε βγάζει στο άλλο, αυτή είναι η Αμερική: μουσικός, ηθοποιός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, παραγωγός, ο Τζέιμς έκανε και κάνει... πραγματάκια. Από το «Lost», όπου έπαιξε, έως τους Beastie Boys και από τη «Μαύρη Ντάλια» ως και τον Μπιλ Κρίσταλ και τον Ρόμπιν Γουίλιαμς, το παιδί έχει φάει το σταρ σίστεμ με το κουτάλι. Και ίσως γι' αυτό το «1821 - Sons of Chaos» ευτύχησε να πάρει παγκόσμια διανομή, κυκλοφορώντας από την IDW και την Penguin Random House. Άκρες δεν έχει ή επαφές και γνωριμίες; Χαμογελαστός κι έξω καρδιά, πανευτυχής που «τι ωραία που καπνίζουμε έστω και στο αίθριο, γιατί ξέρεις στην Αμερική είμαστε πια υπό διωγμό», αναπόφευκτα μετά τις κουβέντες για το βιβλίο, κι ένεκα της τρέλας του με τη μουσική, ανακαλύπτω πως ο φιλαράκος είναι μέγας θαυμαστής του Τζόναθαν Ρίτσμαν και των Modern Lovers. Όπως και κάθε μουσικής ροκενρόλ που ανήκει στην κατηγορία «συναισθηματικές μελωδίες για ανθρώπους που πονούν».
Επιστρέφουμε στο δίπολο Μπότσαρη και Αλή Πασά, καθώς τον ρωτάω αν βρίσκει αντιστοιχίες ή ακόμα κι αν επί τούτου επιδίωξε στην αφήγηση να παίξει με κώδικες vice versa Μπάτμαν και Ρόμπιν. Γελάει, «ναι, μπορείς να το πεις ή να το δεις κι έτσι, μιας και σε κάθε τέτοια ιστορία graphic novel πρέπει να λειτουργεί αυτό το δίπολο, όπως λες».
Η έκδοση είναι 192 σελίδες. Πριν τη στάση του στην Αθήνα ο Κρις βρέθηκε από την Πράγα ως την Ιαπωνία, και από τη γενέτειρά του, το Λος Άντζελες, νά που ήρθε και στην Αθήνα της... Γιάννας Δασκαλάκη-Αγγελοπούλου! Μιας και ήδη έχει ξεκινήσει η συζήτηση-προεόρτιο των εκδηλώσεων για την αποτίμηση του 1821 αλλά και το διακόσια χρόνια-ριστάρτ μετά από αυτό, ορίστε και μια «αμερικάνικη» κατάθεση. Αναζητήστε το. Και τσεκάρετε το σάιτ του «Son of Chaos» για να πάρετε μια γερή γεύση από την ιστορία που θα διαβάσετε αλλά και την ιστορία του Jaymes, όπως και τα δέκα χρόνια έρευνα που έκανε επισκεπτόμενος απανωτά τη χώρα μας για να μπει στο πετσί και των αιώνων αλλά και των ηρώων του. «Ο Τραμπ χτίζει νέα τείχη, οι απομονωτιστές ονειρεύονται έναν κόσμο με τις διαχωριστικές γραμμές να τον τεμαχίζουν και πάλι, αλλά, εμένα πες με και αφελή ή ονειροπόλο, πιστεύω ακόμα στην ένωση. Ερχόμενος στην Ελλάδα, ζώντας και ταξιδεύοντας σε όλα αυτά τα μέρη της ιστορίας του βιβλίου, ένιωσα πως έπρεπε να διηγηθώ κάτι που οι επιπτώσεις του καθόρισαν την Ευρώπη και την ένωσαν».
Αποχαιρετιόμαστε εγκάρδια, τελευταία μου ερώτηση: «Τι ακολουθεί μετά;». «Μερικές συζητήσεις» μου απαντά καθώς το Χόλιγουντ και η Village Roadshow ψάχνουν σε τι από τα δύο είναι καλύτερο να «μεταμορφωθεί» το έπος του «1821 - Sons of Chaos» - ταινία ή σειρά; Και όλως τυχαίως, καρμικό, μεταφυσικό, πείτε το όπως θέλετε, αλλά αναχωρώντας από το ξενοδοχείο Μάριοτ, όπου ανταμώσαμε με τον Κρις, λίγο πιο ψηλά επί της Συγγρού έπεσα πάνω σε ένα μηχανοκίνητο κοπάδι από Άγγελους της Κόλασης. Sons of Anarchy από τη Νορβηγία, τη Βοημία, τη Σλοβενία και την Πορτογαλία, που βρέθηκαν στην Αθήνα για να πουν τα «κλαδικά» τους. Είπαμε! Χάος όπως και στο βιβλίο του Τζέιμς, που αξίζει να το ανακαλύψετε.
Ο Παναγιώτης Σκληρός μας ταξιδεύει στη Λευκάδατων δεκαετιών του ’50, του ’60 και του ’70 μέσα από τα βιβλία «Μικρές λευκαδίτικες ιστορίες» και «Η Αλτάνη και άλλες Λευκαδίτικες ιστορίες»
Ρωτήσαμε 10 προσωπικότητες από τους χώρους των τεχνών, των βιβλίων, της πολιτικής και της ακαδημαϊκής ζωής να μας μιλήσουν για τα τρία βιβλία που διάβασαν και αγάπησαν περισσότερο μέσα στο 2024. (Έχουμε κι ένα έξτρα. Κι είναι, φυσικά, ποίηση.)
«Προσπάθησα να γράψω ένα ποίημα που δεν παραιτείται, δεν παραδίδεται, δεν σηκώνει αμαχητί τα χέρια ψηλά, δεν το βάζει στα πόδια μπροστά στην αγριάδα και τη σκληρότητα της ζωής και της εποχής»
9°
