Αποχαιρετώντας το 2018, 14 έλληνες συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας προτείνουν στους αναγνώστες της Athens Voice τα μυθιστορήματα ξένης αστυνομικής λογοτεχνίας που ξεχώρισαν τη φετινή χρονιά. Ανάμεσά τους υπάρχει και το βιβλίο «Θρυμματισμένη φρυγανιά» του Κρίτωνα Σαλπιγκτή, ως ελάχιστος φόρος τιμής στον θεσσαλονικιό συγγραφέα που έφυγε φέτος αιφνιδίως από τη ζωή. Τους ευχαριστούμε θερμά.
ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΡΚΑΡΗΣ
«Οι θάλασσες του Νότου» Μανουέλ Βάσκεζ Μονταλμπάν, μτφ. Βέρα Δαμόφλη, εκδ. Μεταίχμιο
Ένα μυθιστόρημα για την πρώτη μεταφρανκική περίοδο, που αφηγείται τις επιπτώσεις της εποχής του Φράνκο. Πέραν του συναρπαστικού μυθιστορήματος αξίζει και η γνωριμία με τον θρυλικό ντετέκτιβ και εξαιρετικό μάγειρα του Μονταλμπάν, τον Πέπε Καρβάλιο.
«Η υπομονή της αράχνης» Αντρέα Καμιλλέρι, μτφ. Φωτεινή Ζερβού, εκδ. Πατάκη
Ένα από τα καλύτερα και πιο πρωτότυπα μυθιστορήματα του Καμιλλέρι. Ο αστυνόμος Μονταλμπάνο προσπαθεί να λύσει μια αστυνομική υπόθεση, η οποία δεν έχει, ωστόσο, ως αφετηρία κάποιο έγκλημα. Οι αναγνώστες δε θα απολαύσουν μόνο την ιστορία, αλλά και τη λατρεία του Μονταλμπάνο για το καλό φαγητό.
«Επτά Μείον Ένα» Άρνε Νταλ, μτφ. Γρηγόρης Κονδύλης, εκδ. Μεταίχμιο
Ένα πρωτότυπο και ευφάνταστο μυθιστόρημα, που πραγματεύεται ένα θέμα πολύ επίκαιρο και χαρακτηριστικό της εποχής μας. Η άλλη πρωτοτυπία του βρίσκεται στη σχέση δίωξης-ενοχής των αστυνομικών, που προσπαθούν να εξιχνιάσουν την υπόθεση.
«Η Τριλογία του Βερολίνου» Φίλιπ Κερ, μτφ. Ντενίζ (Διονυσία) Ρώντα - Αντώνης Καλοκύρης, εκδ. Κέδρος
Το αριστούργημα του Φίλιπ Κερ. Τρία μυθιστορήματα (Οι Βιολέτες του Μάρτη, Ο Χλομός εγκληματίας, Γερμανικό Ρέκβιεμ), με τρεις διαφορετικές ιστορίες, αλλά με κοινό ιστό την ιστορία της Γερμανίας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, στα πρόθυρα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ως την κατάρρευσή της. Κοινός ήρωας είναι ένας πρώην αστυνομικός, ο Μπέρνι Γκούντερ. Το τελευταίο μυθιστόρημα του Πέτρου Μάρκαρη «Σεμινάρια φονικής γραφής» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης, ενώ συμμετέχει στο συλλογικό έργο «Χωρίς μαγνητόφωνο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.
«Σικάγο» Ντέιβιντ Μαμέτ, μτφ. Νίκος Α. Μάντης, εκδ. Μεταίχμιο
Ο δημοσιογράφος Μάικ Χοτζ συνδέεται ερωτικά με την Άνι Γουόλς, κρυφά από τον ανθοπώλη πατέρα της. Δύο πολίτες δολοφονούνται από κάποια συμμορία και ο Χοτζ μαζί με τον συνάδελφό του, τον Πάρλοου, συζητούν για τον πόλεμο, τις εφημερίδες, τη λογοτεχνία, τη θρησκεία, τον έρωτα. Και μετά κάποιος σκοτώνει την Άνι. Ποιος το έκανε και γιατί;
«Το κορίτσι στην ομίχλη» Ντονάτο Καρίζι, μτφ. Μαρία Οικονομίδου, εκδ. Πατάκη
Η εξαφάνιση μιας δεκαεξάχρονης στο χωριό Αβεσό, προκαλεί αντιπαράθεση ανάμεσα στον ψυχίατρο Φλόρες και τον αστυνομικό Φόγκελ εξαιτίας του βασικού υπόπτου, του καθηγητή Μαρτίνι, του οποίου η οικογενειακή ζωή αναστατώνεται. Το μυθιστόρημα στηρίζεται στη δράση του Φόγκελ και του Μαρτίνι. Είναι κι οι δύο γερά μυαλά και πεισματάρηδες. Ποιος θα επικρατήσει;
«Η διαφάνεια του χρόνου» Λεονάρδο Παδούρα, μτφ. Κώστας Αθανασίου, εκδ. Καστανιώτη
Αβάνα, 2014, ο Μάριο Κόντε αναλαμβάνει να βρει το ξύλινο άγαλμα της Παρθένου που εκλάπη από το σπίτι φίλου του. Έτσι αναγκάζεται να καταδυθεί στον υπόκοσμο της Αβάνας: χαμοζωή, απάτες και κλεψιές. Είναι φανερό πως ο συγγραφέας χρησιμοποιεί την αστυνομική ίντριγκα ως πρόσχημα για να μιλήσει για την κατάσταση στην πατρίδα του. Πρόκειται για μυθιστόρημα πολιτικό και κοινωνικό.
«Υπόθεση Λερούζ» Εμίλ Γκαμποριό, μτφ. Ωρίων Αρκομάνης - Τιτίκα Δημητρούλια, εκδ. Gutenberg
Το 1863 φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα Le Pays το μυθιστόρημα του Εμίλ Γκαμποριό (1832-1873) Υπόθεση Λερούζ με θέμα τη δολοφονία μιας χήρας. Την υπόθεση αναλαμβάνουν ο αστυνόμος Λεκόκ κι ο μπάρμπα- Ταμπαρέ, ερασιτέχνης ντετέκτιβ. Αστυνομικό μυθιστόρημα που στηρίζεται στα λαϊκά αισθηματικά μυθιστορήματα με νόθα παιδιά κι ανύπαντρες μητέρες.
«Η έβδομη λειτουργία της γλώσσας» Λοράν Μπινέ, μτφ. Γιώργος Ξενάριος, εκδ. Opera
Τον Φεβρουάριο του 1980, ο Ρολάν Μπαρτ, ύστερα από ένα γεύμα με τον Φρανσουά Μιτεράν, πέφτει θύμα τροχαίου. Ένας αστυνομικός, ο Ζακ Μπαγιάρ, αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τον ύποπτο θάνατο και μ’ έναν καθηγητή με ειδίκευση στη σημειολογία, ξεκινούν για ένα μεγάλο ταξίδι στην Μπολόνια, τη Νέα Υόρκη και τη Βενετία. Πρόκειται για περιδιάβαση στη σημειολογία, τη γλωσσολογία, τη λογοτεχνία και την πολιτική.
«Ποτέ πια μόνος» Καρίλ Φερί, μτφ. Αργυρώ Μακάρωφ, εκδ. Άγρα
Ένα φορτηγό πλοίο εμβολίζει ιστιοφόρο στον Ατλαντικό. Οι επιβάτες του ιστιοφόρου σώζονται, αλλά ο Μάρκο, ο κυβερνήτης του, χάνεται. Ο Μακ Κας, ένας Ιρλανδός, αποφασίζει να ξετρυπώσει τον ένοχο και πηγαίνει στην Ελλάδα, όπου κρύβεται το μυστικό της εξαφάνισης του Μάρκο. Τόποι: Αθήνα, Εξάρχεια, Αστυπάλαια. Θέματα: κυκλώματα διακίνησης μεταναστών και τράφικινγκ γυναικών. Η «Ιστορία της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας» του Φίλιππου Φιλίππου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, ενώ συμμετέχει στη συλλογή διηγημάτων εγκλημάτων, μυστηρίου και αγωνίας «Σκοτεινές υποθέσεις» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα.
ΜΙΝΩΣ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ
«Με τα μάτια κλειστά» Τζιανρίκο Καροφίλιο, μτφ. Άννα Παπασταύρου, εκδ. Gutenberg
Η βαθιά ανθρώπινη αρρώστια κάνει παρέα με τα φαντάσματα του έρωτα. Ταυτόχρονα μια ακτινογραφία της σύγχρονης ιταλικής (ή μήπως δυτικής;) κοινωνίας.
«Φοβού τους Δαναούς» Φίλιπ Κερ, μτφ. Γιώργος Μαραγκός, εκδ. Κέδρος
Η μνήμη ως μοναδικό (;) αντίδοτο απέναντι στο Κακό. Από έναν συγγραφέα που ποτέ δεν καταδέχτηκε πλαστικούς εντυπωσιασμούς και ανέξοδες λύσεις. Το τελευταίο μυθιστόρημα του Μίνου Ευσταθιάδη με τον τίτλο «Ο δύτης» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΚΟΛΤΣΟΣ
«Σικάγο» Ντέιβιντ Μαμέτ, μτφ. Νίκος Α. Μάντης, εκδ. Μεταίχμιο
Το «Σικάγο» είναι η αναπαράσταση της πόλης στη μελανότερη περίοδό της, αυτήν της ποτοαπαγόρευσης, του εμφυλίου των συμμοριών για τον έλεγχο της πορνείας, των ναρκωτικών, της διακίνησης αλκοολούχων ποτών. Το «Σικάγο» δεν υπακούει στη συνταγή «φόνος-έρευνα-κάθαρση», αφού η δράση αναπτύσσεται στη μονολεκτική εκδοχή της και η έμφαση είναι στον –χαρισματικό– διάλογο. Και όπου το «ιδίωμα Μάμετ» υποδεικνύει ότι παραλήπτης του κειμένου θα έπρεπε να είναι ο θεατρικός σκηνοθέτης, όχι ο τυπογράφος. Και η μετάφραση ενός εξαιρετικά δύσκολου κειμένου, από τον Νίκο Μάντη, που αναδεικνύει το εκκεντρικά ενδιαφέρον κείμενο.
«Οι αρραβώνες του κυρίου Ιρ» Ζωρζ Σιμενόν, μτφ. Αργυρώ Μακάρωφ, εκδ. Άγρα
Όχι το καλύτερο roman dur του Σιμενόν, ίσως όχι του επιπέδου των «Κόκκινων φώτων», του «Ανθρωπάκου από το Αρχαγγέλσκ», ή του «Μπλε δωματίου». Αλλά είναι αυτή η καταραμένη, αργόσυρτη, η σε βαθμό υποβολής ατμόσφαιρα του Βέλγου, που σου απαγορεύει να αφήσεις το βιβλίο. Το διάβασα στο πρωτότυπο, οπότε δεν έχω άποψη για τη μετάφραση· και γιατί θα πρέπει ο «κύριος Ιρ» να διαφέρει από τις ανεξαίρετα θαυμάσιες επιδόσεις της Αργυρώς Μακάρωφ;
«Ο ταχυδρόμος χτυπά πάντα δυο φορές» Τζέιμς Κέιν, μτφ. Ιωάννα Καρατζαφέρη, εκδ. Μεταίχμιο
Το δεύτερο χτύπημα του ταχυδρόμου, προάγγελος κακών ειδήσεων. Ένας τίτλος που δεν νομιμοποιεί την παρουσία του όποιου ταχυδρόμου, αλλά που εισάγει τον αναγνώστη στο νουάρ περιβάλλον, από το εξώφυλλο, ήδη… Δωρική γραφή, γλώσσα-πρόκληση στη λογοκρισία και ένα ζευγάρι που ο Κέιν θα αναδείξει σε ορισμό του πόθου και της αυτοκαταστροφής. Και όλα σε λιγότερες των 180 σελίδων ή η απόλυτη απαξίωση των σκανδιναβικών (και άλλων) «τούβλων»…
«Η πρηνής θέση του σκοπευτή» Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ, μτφ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Άγρα
Η παγίδα αυτού του βιβλίου ελλοχεύει στην πρώτη παράγραφο. Έχω πέσει σε αυτήν κατ’ επανάληψη. Για να διαβάσω το βιβλίο άπειρες φορές· την τελευταία, εφέτος. Ο Martin Terrier και το προφίλ του επαγγελματία εκτελεστή, κατά Μανσέτ, που, o ίδιος, μπορεί να κατακρίνει τον λογιοτατισμό στην αστυνομική λογοτεχνία, όμως καταφέρνει να κάνει λογοτεχνία με ένα λεξιλόγιο 500 λέξεων… «Ο Σκοπευτής» και το Néo-polar στην κορύφωσή του, μαζί με τα άλλα του Manchette και του συντρόφου του Φαζαρντί – και φροντίστε να μη σας γητέψουν πολιτικά, γιατί προβλέπω να σας αποκληρώνει ο ζάπλουτος θείος σας.
«Ζωή στο σκοτάδι» Βιογραφία της Πατρίσια Χάισμιθ, Άντριου Γουίλσον, μτφ. Ραλλού Θεοδωρίδου, εκδ. Νεφέλη
Για να γράψεις μία κακή βιογραφία κάποιου όπως η Χάισμιθ, θα πρέπει να είσαι πολύ κακός συγγραφέας. Που ο Wilson, δεν είναι. Εδώ έχουμε μία βιογραφία-τομογραφία· τα ευρήματα είναι εντυπωσιακά. Αν το «Πάπισσα του ψυχογραφήματος» ακούγεται μεγαλόστομο, δείξτε μου εσείς κάποιον που μπορεί να γράψει έναν δεύτερο, παράλληλο μύθο, ανάμεσα στις γραμμές και που ακυρώνει το στοιχείο της Δίωξης, ως μη απαραίτητο. Και που έχει το θράσος να προσηλυτίζει στο «Βρίσκω το δημόσιο αίσθημα περί δικαιοσύνης αρκετά βαρετό και τεχνητό, γιατί ούτε η ζωή ούτε η φύση ενδιαφέρονται, αν θα απονεμηθεί δικαιοσύνη ή όχι»... Το μυθιστόρημα του Αντώνη Γκόλτσου με τίτλο «Η αφιέρωση» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, ενώ συμμετέχει στη συλλογή διηγημάτων εγκλημάτων, μυστηρίου και αγωνίας «Σκοτεινές υποθέσεις» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα.
ΧΙΛΝΤΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Πέντε βιβλία που συστήνω ανεπιφύλακτα
«Η καταδίκη του αίματος - Μια υπόθεση για τον επιθεωρητή Ριτσιάρντι» Μαουρίτσιο ντε Τζοβάννι, μτφ. Φωτεινή Ζερβού, εκδ. Πατάκη
«Μια ηλικιωμένη γυναίκα βρίσκεται χτυπημένη θανάσιμα σε διαμέρισμα στην εργατική Σανιτά, της Νάπολης. Ο αστυνόμος Ριτισιάρντι ανακαλύπτει ότι η γυναίκα ήταν γνωστή χαρτορίχτρα και τοκογλύφος, με πελάτες τους πλούσιους και ισχυρούς της πόλης. Ο Ριτσιάρντι, που διαθέτει το χάρισμα να “βλέπει” τις τελευταίες στιγμές ανθρώπων που πεθαίνουν με βίαιο τρόπο, έχει δύσκολο έργο μπροστά του…» Ο συγγραφέας, γνωστός μας από την «Αίσθηση του Πόνου», συνδυάζει την αισθητική του Φελίνι με το πικρό χιούμορ του Τσάντλερ σ’ αυτή την τοιχογραφία της Νάπολης της δεκαετίας του ’30.
«Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές» Άγκαθα Κρίστι, μτφ. Χρήστος Καψάλης, εκδ. Ψυχογιός
Ο φόνος ενός εκατομμυριούχου στο παγιδευμένο από τη χιονοθύελλα Οριάν Εξπρές αποτελεί αφορμή για να ξεδιπλώσει η Άγκαθα Κρίστι τη συγγραφική της μαεστρία. Από τα σπουδαιότερα αστυνομικά μυθιστορήματα της λαίδης αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μεταφέρθηκε επανειλημμένα στον κινηματογράφο. Το βιβλίο ανοίγει ένας πρόλογος του Φίλιππου Φιλίππου, μελετητή και ρέκτη της αστυνομικής μυθοπλασίας.
«Εφιάλτης στην Αριζόνα» Χαίλεν Μπεκ, μτφ. Βάσια Τζανακάρη, εκδ. Μεταίχμιο
Μια γυναίκα κακοποιημένη το σκάει μαζί με τα μικρά παιδιά της από τον βίαιο σύζυγό της και διασχίζει τις ΗΠΑ μ’ ένα παλιό αυτοκίνητο, με προορισμό το Σαν Ντιέγκο. Έξω από ένα χωριουδάκι της Αριζόνας, την περιμένει ο εφιάλτης υπό τη μορφή του τοπικού σερίφη, ο οποίος τη συλλαμβάνει για κατοχή ναρκωτικών μαριχουάνας και της παίρνει «προσωρινά» τα παιδιά της. Αργότερα, ο ίδιος σερίφης ισχυρίζεται ότι στο αυτοκίνητο ήταν μόνη της. Κανείς δεν την πιστεύει, όταν φωνάζει ότι της έκλεψαν τα παιδιά, ούτε καν οι πράκτορες του FBI. Συναρπαστικό ψυχολογικό θρίλερ, γραμμένο από τον Ιρλανδό Στιούαρτ Νέβιλ – με ψευδώνυμο.
«Ποτέ πια μόνος» Καρίλ Φερί, μτφ. Αργυρώ Μακάρωφ, εκδ. Άγρα
Με αφορμή το ναυάγιο ενός πλοίου γεμάτου πρόσφυγες, ο καταθλιπτικός μονόφθαλμος πρώην μπάτσος Μακ Κορς τριγυρίζει στα Εξάρχεια και τα πίνει στον γνωστό μας Ρινόκερω, προσπαθώντας να εξιχνιάσει το θάνατο ενός παλιού του φίλου. Από τη Βρέστη στην Αθήνα της κρίσης κι από κει στην Αστυπάλαια, ο Μακ Κορς θέτει το δάχτυλο στον τύπο των ήλων και σκαλίζει τα μυστικά των εφοπλιστών, το ξεπούλημα του λιμανιού του Πειραιά κι άλλες ανεπούλωτες πληγές στη σημερινή Ελλάδα.
«Ο άνθρωπος κιμωλία» Σι Τζέι Τιούντορ, μτφ. Παλμύρα Ισμυρίδου, εκδ. Κλειδάριθμος
Μια παιδική παρέα, το 1986, διασκεδάζει όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας και της εποχής, σε μια μικρή πόλη στις νότιες ακτές της Αγγλίας. Τα παιχνίδια και οι κώδικές τους με χρωματιστές κιμωλίες μετατρέπονται σε εφιάλτη, όταν ανακαλύπτουν το ακέφαλο πτώμα μιας νεαρής κοπέλας. Η υπόθεση παρέμεινε ανεξιχνίαστη μέχρι το 2016, όταν ένα μέλος της παιδικής παρέας, δάσκαλος πια και με πρόβλημα αλκοολισμού, αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο για την ιστορία αυτή. Τότε όμως τα στοιχεία δείχνουν ότι ο δολοφόνος ζει ακόμα στην ίδια πόλη και ετοιμάζεται για δεύτερο γύρο φόνων. και Ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο από μια νεαρή Αγγλίδα, που είναι φανερά επηρεασμένη από την καλύτερη περίοδο του Στίβεν Κινγκ. Το τελευταίο μυθιστόρημα της Χίλντας Παπαδημητρίου με τον τίτλο «Η συχνότητα του θανάτου» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, ενώ συμμετέχει στο συλλογικό αστυνομικό μυθιστόρημα «Αποκάλυψη» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.
ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ ΚΟΥΤΣΑΚΗΣ
«Κινούμενος στόχος» και «Γαλάζια φλέβα» Ρος Μακντόναλντ, μτφ. Χίλντα Παπαδημητρίου, εκδ. Μεταίχμιο
Μέσα στα τόσα αστυνομικά μυθιστορήματα που εκδίδονται σε αυτή τη μεγάλη άνθηση της αστυνομικής λογοτεχνίας μπορεί να μοιάζει δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποια βιβλία και να μιλήσεις γι’ αυτά. Για μένα δεν είναι, αφού μέσα στο 2018 κυκλοφόρησαν (από τις εκδόσεις Μεταίχμιο) τα μυθιστορήματα «Κινούμενος στόχος» και «Γαλάζια φλέβα». Πρόκειται για το πρώτο και το τελευταίο, αντίστοιχα, μυθιστόρημα του Ρος Μακντόναλντ, ενός από τους 4 μεγάλους της αμερικάνικης αστυνομικής λογοτεχνίας, με ήρωα τον ιδιωτικό ντετέκτιβ ΛιουΆρτσερ (συνολικά ο Μακντόναλντ έγραψε 18 βιβλία με ήρωα τον Άρτσερ). Το βάθος στο οποίο ο Μακντόναλντ αναλύει τις ανθρώπινες σχέσεις και πώς αυτές οδηγούν στο έγκλημα είναι μοναδικό, και όπως έγραψε γι’ αυτόν ένας άλλος από τους 4 μεγάλους, ο Ρόμπερτ Μπ. Πάρκερ: «Δεν είναι μόνο ότι ο Ρος Μακντόναλντ μας έμαθε πώς να γράφουμε. Έκανε κάτι πολύ περισσότερο, μας έμαθε πώς να διαβάζουμε, πώς να σκεφτόμαστε για τη ζωή και ίσως, σε έναν μικρό αλλά σημαντικό βαθμό, πώς να ζούμε». Το πιο πρόσφατο αστυνομικό μυθιστόρημα του Πολυχρόνη Κουτσάκη έχει τίτλο «Baby Blue» και κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Πατάκη, και σε ΗΠΑ, Αγγλία και Αυστραλία από τις εκδόσεις Bitter Lemon Press. Από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορεί και το τελευταίο του βιβλίο «Ακροβάτες του χρόνου».
ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΚΑΛΦΟΠΟΥΛΟΣ
«Ο Ηρακλής Πουαρό και η Έπαυλη του Γκρίνσορ» Αγκάθα Κρίστι, μτφ. Αύγουστος Κορτώ, εκδ. Πατάκη
Ειδυλλιακή αγγλική εξοχή και ατμόσφαιρα μυστηρίου parexcellence από την ανυπέρβλητη «Βασίλισσα του Εγκλήματος», με πρωταγωνιστή τον –Βέλγο! Όχι Γάλλο!– Ηρακλή Πουαρώ, που, προς χάριν μιας παλιάς γνωριμίας και της ευρηματικής μυθοπλασίας, θα επισκεφτεί την (υπαρκτή) θερινή έπαυλη της Ά. Κρίστι για να προλάβει ένα έγκλημα. Το «Κυνήγι του Δολοφόνου» θα αποδειχτεί πιο επικίνδυνο από ένα αθώο κοινωνικό παιγνίδι ανάμεσα στην οικοδέσποινα, την «αργόσχολη τάξη» και τον υψηλό φιλοξενούμενό της.
«Με κομμένη την ανάσα» Φρεντερίκ Α. Φαζαρντί, μτφ. Γιάννη Καυκιά, Εκδόσεις των Συναδέλφων
Αν και η ελληνική απόδοση του τίτλου μπερδεύει τον αναγνώστη, καθώς συγχέεται με την ταινία του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ (Α bout de souffle), το «νέο-πολάρ» του Φαζαρντί, τρίτο κατά σειρά με πρωταγωνιστή τον «μπάτσο» (επιθεωρητή) Παντοβανί, εκτοξεύει τη δράση και την ένταση, όπως εκτοξεύεται το αίμα από το θανατηφόρο χτύπημα. Ένας φόνος δισεκατομμυριούχου, ένα τσιγκέλι και στο βάθος οι διαβοήτοι «Ουστάσι», με τον αφηγηματικό ρυθμό και την πολιτική γραφή του Φαζαρντί.
«Η κριτική των όπλων» Χοσέ Πάμπλο Φέινμαν, μτφ. Κρίτων Ηλιόπουλος, εκδ. Αλεξάνδρεια
Ψυχολογικό, «σκληρό μυθιστόρημα» (δεν έγραφε μόνο ο Σιμενόν τέτοια), «αστυνομικό» και πολιτικό, από τη χώρα του Μπόρχες. Ο τίτλος, διόλου τυχαία, «παίζει» με το σχετικό μαρξιστικό απόσπασμα περί κριτικής και όπλου, κι ο συγγραφέας παίζει επιδέξια με τη μοίρα του αφηγητή, που επιχειρεί ένα οριστικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τη μητέρα του προσωπικά, αλλά και με τη «μητριά πατρίδα», από τα χρόνια της δικτατορίας Βιντέλα μέχρι και την πρόσφατη οικονομική κρίση.
«Ρέκβιεμ για έναν γκάγκστερ» Πολ Κέιν, απόδοση Τζίμμυ Κορίνης, Public Βιβλιοθήκη
Συνεπώνυμος του Τζαίημς Μ. Καίην (Διπλή αποζημίωση, Φονικό κοκτέηλ κ.ά.), που έζησε στη σκιά του, ο συγγραφέας δίνει με υποδειγματικό αφηγηματικό τρόπο ένα «σκληροτράχηλο αστυνομικό μυθιστόρημα» της pulp λογοτεχνίας, σ’ ένα ξεχασμένο, αλλά κλασικό έργο αμερικανικού «νουάρ» την εποχή της Depression. Πρωταγωνιστές, η Πόλη των Αγγέλων, ένας γκάγκστερ, μία femme fatale, ένας δημοσιογράφος και ο υπόκοσμος που έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με τον ήρωα. Καταιγιστική δράση, εκρηκτική βία, μοιραία πάθη.
«Η καταδίκη του αίματος - Μια υπόθεση για τον επιθεωρητή Ριτσιάρντι» Μαουρίτσιο ντε Τζοβάννι, μτφ. Φωτεινή Ζερβού, εκδ. Πατάκη
Νάπολη, δεκαετία του ’30: φασισμός αλά ιταλικά και giallo napolitano από έναν ενδιαφέροντα επίγονο του Σάσσα και του Καμιλλέρι. Ο «κομισάριο» Λουίτζι Αλφρέντο Ριτσιάρντι έχει ένα άχαρο επάγγελμα, αλλά κι ένα «χάρισμα», να φέρνει στο νου του την προθανάτια εικόνα ενός ανθρώπου. Περίεργες δοσοληψίες σε υπαινικτικά βεβαρημένο πολιτικό κλίμα, φόνος με αρκετούς υπόπτους, περιπλάνησηστον ναπολιτάνικο λαβύρινθο και σκοτεινές υποθέσεις σ’ ένα whodunitμε ιταλική φινέτσα και σκληρές περιγραφές. Το τελευταίο μυθιστόρημα του Κώστα Θ. Καλφόπουλου «Φλίππερ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gramma, ενώ συμμετέχει στο συλλογικό έργο «Οι απείθαρχοι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οκτώ.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΑΝΕΛΛΗΣ
«Gravesend» Γουίλιαμ Μπόυλ, μτφ. Άλκηστις Τριμπέρη, εκδ. Πόλις
Το Gravesend είναι μια μελέτη τραγικών χαρακτήρων, μια θλιμμένη μπαλάντα για μια σκοτεινή γειτονιά του Μπρούκλιν, λίγα μόλις μέτρα από τη χλιδή και τα φώτα της Νέας Υόρκης. Ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα, το οποίο παρόλο που η πλοκή του έχει ως άξονα το έγκλημα και την παραβατικότητα, δεν είναι μόνο αστυνομικό.
«Το στιλέτο» Μπογκντάν Τεοντορέσκου, μτφ. Μιχάλης Μητσός, εκδ. Πόλις
Το «Στιλέτο» του Μπογκντάν Τεοντορέσκου είναι ίσως το πιο «αδικημένο» αστυνομικό της χρονιάς. Πέρασε σχεδόν απαρατήρητο, πιθανόν επειδή είναι γραμμένο από έναν Ρουμάνο κι όχι από κάποιον Σκανδιναβό. Όποιος το διαβάσει, όμως, θα μαγευτεί από τη δύναμη της γραφής του και τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο αξιοποιεί την αστυνομική πλοκή για να γράψει ένα βαθιά πολιτικό μυθιστόρημα.
«Ο φόνος της ερωμένης» και «Ο φόνος της συζύγου» Χένρι Κάτνερ, μτφ. Βικτωρία Λέκκα, εκδ. Αλεξάνδρεια
Ο Χένρι Κάτνερ, συγγραφέας κυρίως ιστοριών τρόμου και επιστημονικής φαντασίας, στα τελευταία χρόνια της ζωής του έγραψε τέσσερα αστυνομικά μυθιστορήματα, επηρεασμένος σημαντικά από τις ιδέες του Φρόυντ και την ανάπτυξη της επιστήμης της ψυχολογίας. «Ο φόνος της ερωμένης» και «Ο φόνος της συζύγου» είναι τα πρώτα που μεταφράστηκαν στα ελληνικά κι αποτελούν μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς.
«Με τα μάτια κλειστά», Τζιανρίκο Καροφίλιο, μτφ. Άννα Παπασταύρου, εκδ. Gutenberg
Το «Με τα μάτια κλειστά» είναι ένα δικαστικό δράμα. Ο Καροφίλιο «πατάει» στην παράδοση του Λεονάρντο Σάσα και την εμπειρία του ως εισαγγελέας, ειδικευμένος στο οργανωμένο έγκλημα, και γράφει για τη διαφθορά του δικαστικού συστήματος στην Ιταλία, τη διαπλοκή των κέντρων εξουσίας και ταυτόχρονα ένα εκπληκτικό υπαρξιακό μυθιστόρημα με ευαισθησία και πικρό χιούμορ.
«Θρυμματισμένη φρυγανιά» Κρίτων Σαλπιγκτής, εκδ. Ίκαρος
Η «Θρυμματισμένη φρυγανιά» είναι το «κύκνειο άσμα» του Κρίτωνα Σαλπιγκτή, ενός σπουδαίου αστυνομικού συγγραφέα, ο οποίος «έφυγε» τον περασμένο μήνα. Το τελευταίο του μυθιστόρημα –και πιθανόν το καλύτερό του– είναι ένα δυνατό και πολυεπίπεδο νουάρ με φόντο τη Θεσσαλονίκη, το οποίο παντρεύει μοναδικά την ποίηση, τα μαθηματικά και την ιστορία. Το τελευταίο μυθιστόρημα του Βασίλη Δανέλλη με τον τίτλο «Νεκρές ώρες» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη, ενώ συμμετέχει και στο συλλογικό έργο «Balka Noir» που κυκλοφορεί επίσης από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΙΣΗΣ
«Ο άνθρωπος κιμωλία» Σι Τζέι Τιούντορ, μτφ. Παλμύρα Ισμυρίδου, εκδ. Κλειδάριθμος
Ο «Άνθρωπος Κιμωλία» της Σι Τζέι Τιούντορ ήταν ένα από τα πιο απολαυστικά μυθιστορήματα που διάβασα φέτος. Με αέρα Στίβεν Κινγκ, η Τιούντορ πλέκει μία ιστορία σε δύο χρονικά επίπεδα, ένα στο 1986 κι ένα στο παρόν, με φόντο την αγγλική ύπαιθρο, δημιουργώντας ένα άρτιο αστυνομικό μυθιστόρημα. Το τελευταίο μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση με τον τίτλο «Η σκιά» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, ενώ συμμετέχει στο συλλογικό αστυνομικό μυθιστόρημα «Αποκάλυψη» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.
ΣΕΡΓΙΟΣ ΓΚΑΚΑΣ
«Η λεωφόρος» Τρεβανιάν, μτφ. Κλαίρη Παπαμιχαήλ, εκδ. Πόλις
Υπόδειγμα συνδυασμού κοινωνικού και νουάρ μυθιστορήματος. Χαρακτήρες που εξελίσσονται μέσα από τις συνθήκες και τις σχέσεις τους σε έναν αβίωτο κόσμο. Φτωχοί και περιθωριακοί, πολλών εθνοτήτων, σε ένα παγωμένο Μόντρεαλ, που «εκσυγχρονίζεται». Ένας ήρωας, μοναχικός και σπαρακτικός, που διαβάζει μόνον Ζολά.
«Η διαφάνεια του χρόνου» Λεονάρδο Παδούρα, μτφ. Κώστας Αθανασίου, εκδ. Καστανιώτη
Μια επική ιστορία, μια σκοτεινή Αβάνα, μια αφήγηση που σε κάνει –για λίγο– να αναρωτηθείς αν ο συγγραφέας είναι ο Τσάντλερ ή ο Μάρκες.
«Κρύο χώμα» Άντριαν Μακίντι, μτφ. Θάνος Καραγιαννόπουλος, εκδ. Οξύ
Μπέλφαστ 1981. Τα φυλακισμένα μέλη του ΙRΑ συνεχίζουν την απεργία πείνας. Ένας ιδιόρρυθμος μπάτσος ταξιδεύει στους σκοτεινούς δαιδάλους της ιρλανδικής περιπέτειας, του μίσους και της διαφθοράς. Γραμμένο με τον τρόπο των κλασικών αμερικανών συγγραφέων του είδους.
«Gravesend» Γουίλιαμ Μπόυλ, μτφ. Άλκηστις Τριμπέρη, εκδ. Πόλις
Ματαίωση, απελπισία, παραίτηση. Το συνιστώ στους αθεράπευτα αισιόδοξους.
«Με κομμένη την ανάσα» Φρεντερίκ Α. Φαζαρντί, μτφ. Γιάννη Καυκιά, Εκδόσεις των Συναδέλφων
Κροάτες Ουστάσι που εξασκούν την αγαπημένη τους τέχνη της δολοφονίας στη Γαλλία, ναζί και αντίσταση στη Γιουγκοσλαβία, φρίκη που την «καλλωπίζει» το χιούμορ. Ένας παριζιάνος συγγραφέας και ο ο ήρωάς του, ο αστυνόμος Παντοβάνι, μας γοητεύουν με την κυνική τους αγνότητα. Το τελευταίο μυθιστόρημα του Σέργιου Γκάκα «Στάχτες» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη, ενώ συμμετέχει στη συλλογή διηγημάτων εγκλημάτων, μυστηρίου και αγωνίας «Σκοτεινές υποθέσεις» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα.
ΕΥΤΥΧΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
«Τα υπόγεια του Ματζέστικ» Ζωρζ Σιμενόν, μτφ. Αργυρώ Μακάρωφ, εκδ. Άγρα
Επιστροφή στα κλασικά από εμένα με δύο από τους σημαντικότερους συγγραφείς του νουάρ και του μυστηρίου. Ζωρζ Σιμενόν, λοιπόν, με τα «Υπόγεια του Ματζέστικ» για τη δεινή αφηγηματική του ικανότητα, την κριτική ματιά στην κοινωνική συνθήκη της εποχής του, την καταβύθιση στην ψυχοσύνθεση των ηρώων του, το αμείωτο σασπένς με την ανάδειξη της ουσιώδους λεπτομέρειας, τους αποκαλυπτικούς υπαινιγμούς του, τον μοντερνισμό και τους ατελείωτους πειραματισμούς του. Ο Σιμενόν δεν μπαίνει απλώς κάτω από το δέρμα των ηρώων του, ζει εκεί και μαζί του ο αναγνώστης.
«Και δεν έμεινε κανένας» Άγκαθα Κρίστι, μτφ. Γιώργος Μπαρουξής, εκδ. Ψυχογιός
Ακολουθεί η Άγκαθα Κρίστι, με το «Και δεν έμεινε κανένας», έργο που έγινε γνωστό στο παρελθόν με τον τίτλο «Δέκα Μικροί Νέγροι». Αγκάθα Κρίστι για την ικανότητά της να κρύβει την πολυπλοκότητα μέσα σε σχήματα που μοιάζουν απλά ή να μας ξεγελά με την πολυπλοκότητα του γρίφου σαν ταχυδακτυλουργός που κάποια στιγμή θα εμφανίσει έναν άσο από το μανίκι του. Και αυτός ο άσος δεν είναι η αναμενόμενη ανατροπή κατά την αποκάλυψη του ενόχου, αλλά η μη αναμενόμενη αποκάλυψη του ίδιου μας του εαυτού ως ενόχου, ως καλού και ταυτόχρονα κακού στα μικρά και τα μεγάλα τα οποία έχουμε να διαχειριστούμε στην καθημερινότητά μας. Κι αυτό είναι τελικά που κάνει το έργο της κλασικό και μήτρα των ιστοριών μυστηρίου που ακολούθησαν με τα χρόνια, η αναζήτηση της αλήθειας για τον ίδιο μας τον εαυτό, που επιδέξια κρύβεται κάτω από το παιχνίδι της αναζήτησης ενός δολοφόνου. Το τελευταίο μυθιστόρημα της Ευτυχίας Γιαννάκη «Πόλη στο φως», το οποίο ανήκει στην «Τριλογία της Αθήνας», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος, ενώ συμμετέχει στο συλλογικό έργο «Ο πρώτος σταθμός» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΖΑΡΙΑΔΗΣ
«Επτά μείον ένα» Άρνε Νταλ, μτφ. Γρηγόρη Κονδύλη, εκδ. Μεταίχμιο
Ένας συγγραφέας από την κορυφαία τριάδα των ποιοτικών εκπροσώπων της σύγχρονης Σκανδιναβικής σχολής αστυνομικών συγγραφέων, μαζί με τον Χένινγκ Μανκέλ και τον Λέιφ Πέρσσον, γράφει το πρώτο μυθιστόρημα της νέας του Τριλογίας και απογειώνει το επίπεδο της λογοτεχνικής γραφής του στις Άλπεις της σύγχρονης ευρωπαϊκής αστυνομικής λογοτεχνίας. Ο Νταλ εδώ εγκαταλείπει το ευρωπαϊκό σκηνικό και την δωδεκαμελή ομάδα του κι επιστρέφει στις ρίζες, αρχίζοντας δίκην επίμονου αρχαιολόγου μια οδυνηρή, επίμονη ανασκαφή στα ερείπια της επιφανειακή ευημερίας της σουηδικής κοινωνίας με στόχο να αναδείξει τα βαθύτερα προβλήματά της. Συνδυάζει με τον πιο αρμονικό τρόπο την υψηλή ποιότητα γραφής με την κλασική, γρήγορη και πολυδαίδαλη πλοκή του Nordic noir. Στα πλεονεκτήματα του «7-1», το νέο και ιδιόρρυθμα γοητευτικό ζεύγος πρωταγωνιστών, του Σαμ Μπέργερ και της Μόλλυ Μπλουμ, του οποίου η ψυχολογική σκιαγράφηση αποτελεί ένα από τα πιο προκλητικά σημεία του μυθιστορήματος.
«Μάκμπεθ» Τζο Νέσμπο, μτφ. Γωγώ Αρβανίτη, εκδ. Μεταίχμιο
Η συμμετοχή του ποιοτικότερου εμπορικού σκανδιναβού αστυνομικού συγγραφέα στο project της «αναβίωσης» κλασικών συγγραφέων σε αστυνομικό περιβάλλον φέρνει σαν αποτέλεσμα ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα, με βάση της μυθοπλασίας του το αριστούργημα του Σαίξπηρ. Η γραφή του Νέσμπο εδώ φαίνεται ωριμότερη από ποτέ και αποκαλύπτει μια πλήρως διαφοροποιημένη εικόνα του, αναδεικνύοντας το ταλέντο του να λειτουργεί σε υψηλότερο επίπεδο από αυτό που έχουν συνηθίσει οι θαυμαστές του. Πέραν της επιτυχημένης συνταγής της κλασικής καταιγιστικής πλοκής, σήμα κατατεθέν άλλωστε του συγγραφέα, στον «Μάκμπεθ» απολαμβάνουμε δύο εξαιρετικά σκοτεινούς ήρωες με ιδιαίτερη έμφαση στις ψυχολογικές μεταπτώσεις από τη λάμψη της κορυφής μέχρι την τελική κατάρρευση. Στα δυνατά σημεία του μυθιστορήματος, η μοναδική περιγραφή μιας σκοτεινής πόλης μέσα σε μια υποδειγματική νουάρ ατμόσφαιρα.
«Η λεωφόρος» Τρεβανιάν, μτφ. Κλαίρη Παπαμιχαήλ, εκδ. Πόλις
O Rodney William Whitaker (όπως είναι το πραγματικό όνομα του συγγραφέα) μας μεταφέρει στο Μόντρεαλ, ένα μάλλον ασυνήθιστο τοπίο για τη σύγχρονη αστυνομική λογοτεχνία. Με αφορμή τη δολοφονία ενός νεαρού μετανάστη, ο συγγραφέας μας ταξιδεύει στο κρατίδιο των οικονομικά εξαθλιωμένων κατοίκων, που αγωνίζονται να επιβιώσουν στο γκέτο της Λεωφόρου Μαίην. Κλέφτες, προαγωγοί, μέλη συμμοριών και κάθε είδους μικροαπατεώνες αποτελούν τον πληθυσμό που ζει γύρω από τη Λεωφόρο, η οποία αποτελεί το βασίλειο του υπαστυνόμου Λαπουάντ, του εκπρόσωπου του νόμου, που διαφεντεύει την περιοχή. Κάτω από το προσωπείο του σκληρού, άτεγκτου, σε κάποια σημεία φασιστικού τρόπου επιβολής του νόμου, ο μεσήλικας αστυνομικός κρύβει ένα σημαντικό απόθεμα ευαισθησίας. Στη «Λεωφόρο» παρατηρούμε μια ανάγλυφη εικόνα ενός σκοτεινού μικρόκοσμου, που ζει στα όρια της φτώχειας και οδηγείται νομοτελειακά σε μικρές, καθημερινές παραβατικές πράξεις.
«Αδιέξοδο» Γιορν Λιρ Χορστ, μτφ. Δέσποινα Παπαγρηγοράκη, εκδ. Διόπτρα
Ο Χορστ αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση σύγχρονου σκανδιναβού αστυνομικού συγγραφέα, λόγω της προηγούμενης εμπειρίας του στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών της χώρας του. Ως αποτέλεσμα, αποδεικνύεται πιστός εραστής του police procedural. Στο «Αδιέξοδο», ο συγγραφέας προσπαθεί και σε μεγάλο βαθμό το καταφέρνει να οδηγήσει τον αναγνώστη στον τρόπο που σκέφτεται και λειτουργεί ο αστυνομικός ήρωάς του. Ο επιθεωρητής Βίστιν μας παίρνει από το χέρι και μας βάζει μέσα στη σκηνή του εγκλήματος με εντελώς ρεαλιστικό τρόπο, αναγκάζοντάς μας να γίνουμε συμμέτοχοι σχεδόν στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει ένα πολυδαίδαλο μυστήριο με φόντο ένα απειλητικό σκηνικό με συνεχείς ανατροπές.
«Φοβού τους Δαναούς» Φίλιπ Κερ, μτφ. Γιώργος Μαραγκός, εκδ. Κέδρος
Κύκνειο άσμα ενός μεγάλου συγγραφέα. Ο δημιουργός της πολυδιαβασμένης «Τριλογίας του Βερολίνου», στέλνει τον ήρωά του, επιθεωρητή Μπέρνι Γκούντερ, να παλέψει σκληρά μέσα σε μια ατμόσφαιρα ζόφου και μυστηρίου με στόχο να ανακαλύψει την έξοδο του απειλητικού λαβυρίνθου όπου έχει εγκλωβιστεί. Ο Κερ σκαλίζει με μανία το σκοτεινό παρελθόν και κλιμακώνει με μαεστρία την πλοκή του μυθιστορήματος, κατορθώνοντας να αναβιώσει πειστικά την ατμόσφαιρα μιας εποχής, όπου τα φαντάσματα του παρελθόντος ζωντανεύουν στη σκηνή του θεάτρου και κινούνται απειλητικά με αποτέλεσμα την δημιουργία μιας απόλυτα συναρπαστικής πλοκής.
«Με κομμένη την ανάσα» Φρεντερίκ Α. Φαζαρντί, μτφ. Γιάννης Καυκιάς, Εκδόσεις των Συναδέλφων
Το neopolar είναι ένα άκρως ιδιαίτερο αστυνομικό μυθιστόρημα, που αποτέλεσε το μέσον της σκληρής κοινωνικής και πολιτικής κριτικής της γενιάς των στρατευμένων αριστερών συγγραφέων (με πρωτοπόρο τον Zαν-Πατρίκ Mανσέτ), στοχεύοντας στην άμεση ρήξη με την αστική κοινωνία και τη βίαιη κοινωνική παρέμβαση. Εκλεκτός εκπρόσωπός του ο Φαζαρντί με το ισοπεδωτικό, ανατρεπτικό χιούμορ του και τη μοναδική πλοκή που ξεφεύγει από το ρεαλιστικό και αγγίζει τα όρια σε πολλές περιπτώσεις του σουρεαλιστικού. Άλλωστε, για τον συγγραφέα αυτό δεν είναι και ιδιαίτερα σημαντικό, μιας και η ξεκάθαρη πρόθεσή του είναι η εξέλιξη της υπόθεσης των μυθιστορημάτων να κινηθεί μέσα στο πλαίσιο της στρατευμένης πολιτικής, που ευαγγελίζεται τη βίαιη ρήξη με την κοινωνία, ακολουθώντας πιστά τις επιταγές της αντιεξουσιαστικής ιδεολογίας του Μάη του ’68. Το τελευταίο μυθιστόρημα του Γρηγόρη Αζαριάδη «Ο τελευταίος λαβύρινθος» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, ενώ συμμετέχει στη συλλογή διηγημάτων εγκλημάτων, μυστηρίου και αγωνίας «Σκοτεινές υποθέσεις» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΜΟΣ
«Κρύο χώμα» Άντριαν Μακίντι, μτφ. Θάνος Καραγιαννόπουλος, εκδ. Οξύ
Το «Κρύο χώμα». Πρωταγωνιστής ο καθολικός αστυνόμος Σον Ντάφι. Η τοπο-γεωγραφία του είναι η Βόρεια Ιρλανδία και πιο συγκεκριμένα η ευρύτερη περιοχή του Μπέλφαστ, την ταραγμένη περίοδο του 1981 (η χρονιά και ο τόπος θα μπορούσαν από μόνα τους να ορίσουν ένα ολόκληρο λογοτεχνικό κύμα στο συγκεκριμένο αστυνομικό είδος). Η ιστορία ξεκινά με δύο πτώματα τα οποία ανήκουν σε δύο ομοφυλόφιλους άντρες και μια κοπέλα απαγχονισμένη μέσα στο δάσος, όπου παρακαλώ σημειώσατε εδώ: Η γυναίκα είναι πρώην σύζυγος απεργού πείνας του ΙΡΑ. Ο αγώνας μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών στη Β. Ιρλανδία καλά κρατεί, και ο McKinty εκμεταλλεύεται το γεγονός για να μας εισάγει στη Βόρεια Ιρλανδία των αναταραχών.
«Ο δολοφόνος με το σημάδι του Σταυρού» Κρις Κάρτερ, μτφ. Βεατρίκη Κάντζολα - Σαμπατάκου, εκδ. Bell
Ένα από τα καλύτερα βιβλία του 2018, βασίζοντας τη δομή του στην ξέφρενη πλοκή και τα ολοκληρωμένη ψυχογραφήματα. Serial killer που πραγματοποιεί μερικά από τα πιο ευφάνταστα και «δημιουργικά» εγκλήματα που έχω διαβάσει. «Ο δολοφόνος με το σημάδι του σταυρού» είναι το πρώτο βιβλίο του, ιταλικής καταγωγής και γεννημένου στη Βραζιλία, συγγραφέα, Κρις Κάρτερ, και το πρώτο βιβλίο με πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Χάντερ, ντεντέκτιβ του τμήματος ανθρωποκτονιών του Λος Άντζελες. Απαραίτητο ανάγνωσμα για λάτρεις της δράσης και του σασπένς αλλά και για οπαδούς ταινιών, όπως το Saw και το Seven.
«To κορίτσι στην ομίχλη» Ντονάτο Καρίζι, μτφ. Μαρία Οικονομίδου, εκδ. Πατάκη
Ο Ντονάτο Καρίζι αφηγείται το εξαιρετικό μυθιστόρημά του ξεκινώντας εξήντα δύο μέρες μετά την εξαφάνιση μιας δεκαεξάχρονης κοπέλας, κόρης μιας συντηρητικής, θρησκευόμενης οικογένειας. Χώρος δράσης είναι το χωριό Αβεσό, χαμένο σε μια βαθιά κοιλάδα στους λόφους των Άλπεων. Ο ψυχίατρος Φλόρες και ο αστυνομικός – ειδικός πράκτορας Φόγκελ συναντιούνται και η δράση ξεκινά. Ένα ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα που μεταφέρθηκε με μεγάλη επιτυχία στη μεγάλη οθόνη με πρωταγωνιστές τους εκπληκτικούς Toni Servillo και Αlessio Bony.
«Η λευκή Καραϊβική» Μωρίς Ατιά, μτφ. Χαρά Σκιαδέλλη, εκδ. Πόλις
Έτος 1976.Ο Πάκο έχει παραιτηθεί από την αστυνομία, εργάζεται ως κριτικός κινηματογράφου και δικαστικός συντάκτης στην εφημερίδα Le Provencal. Ένα τηλεφώνημα από τον παλιό του φίλο Κουπί, ξετυλίγει του κουβάρι της δράσης. Μια αφορμή που τον οδηγεί στην τροπική Καραϊβική. Το πρώτο μυθιστόρημα μιας νέας τριλογίας του Μορίς Ατιά.
«Κάτι στο νερό» Κάθριν Στίντμαν, μτφ. Βεατρίκη Κάντζολα Σαμπατάκου, εκδ. Bell
Δεν θα μπορούσα να αφήσω απέξω ένα μυθιστόρημα ενός εκ των πιο δημοφιλών κατηγοριών στην crime fiction σκηνή, ψυχολογικό θρίλερ για γερά νεύρα με τη συγγραφέα του να καταφέρνει στο ντεμπούτο της να φιγουράρει στην 1η θέση των ευπώλητων των New York Times. Η Έριν, δημιουργός ντοκιμαντέρ, βρίσκεται στο κατώφλι μιας μεγάλης επαγγελματικής επιτυχίας. Ο Μαρκ, ένας γοητευτικός διαχειριστής επενδύσεων, ατενίζει το μέλλον με φιλόδοξα σχέδια. Μέχρι τη στιγμή που χάνει τη δουλειά του. Οι δυο τους, τρελά ερωτευμένοι, είναι αποφασισμένοι να ξεπεράσουν μαζί κάθε δυσκολία. Έτσι, ξεκινούν έναν ονειρεμένο μήνα του μέλιτος στο τροπικό νησί της Μπόρα Μπόρα, όπου απολαμβάνουν τον ήλιο, τις αμμουδιές και ο ένας τον άλλον. Ώσπου μια μέρα, στη διάρκεια μιας κατάδυσης στην καταγάλανη θάλασσα του Νότιου Ειρηνικού, βρίσκουν κάτι στο νερό. Το τελευταίο μυθιστόρημα του Δημήτρη Σίμου με τον τίτλο «Τυφλά ψάρια», το δεύτερο βιβλίο της σειράς «Σκοτεινά νερά», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell, ενώ συμμετέχει στο συλλογικό αστυνομικό μυθιστόρημα «Αποκάλυψη» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.
ΕΛΕΝΑ ΧΟΥΣΝΗ
«Κάτι στο νερό» Κάθριν Στίντμαν, μτφ. Βεατρίκη Κάντζολα Σαμπατάκου, εκδ. Bell
Γρήγορος κινηματογραφικός ρυθμός, ένταση που κλιμακώνεται φτάνοντας σε ένα σκηνοθετικού τύπου κρεσέντο, αναπάντεχες συμπεριφορές ηρώων και συνεχείς ανατροπές. Ένα ψυχολογικό θρίλερ στο οποίο όμως πρωταγωνιστεί η ενδελεχής ματιά στις ανθρώπινες σχέσεις και στην «ηλεκτρονική» μας ταυτότητα.
«Σε είδα» Κλερ Μάκιντος, μτφ. Βάσια Τζανακάρη, εκδ. Μεταίχμιο
Δυσθυμία, αποτροπιασμός και συνεχής εγρήγορση είναι οι συνθήκες που επιβάλλει η ανάγνωσή του. Η βεβαιότητα της καθημερινότητας, η σιγουριά (;) της ρουτίνας ανατρέπονται και σε παρασύρουν σε ένα σκηνικό συνεχούς φόβου. Πόσο απειλητική μπορεί τελικά να είναι η ρουτίνα, πόσο ρευστή η ζωή μας, ποιά απειλή καραδοκεί στην επόμενη γωνία της ζωής; Κλειστοφοβικό και καταιγιστικό.
«Τα υπόγεια του Ματζέστικ» Ζωρζ Σιμενόν, μτφ. Αργυρώ Μακάρωφ, εκδ. Άγρα
Ο Σιμενόν, για μια ακόμη φορά, φτιάχνει το πορτραίτο της γαλλικής κοινωνίας του `30, περιπλανώμενος στα υπόγεια ενός πολυτελούς ξενοδοχείου. Έκπληξη το πολυπρόσωπο του έργου. «Οικονόμος», όπως πάντα, στην πρόζα, φειδωλός στη δράση αλλά, όπως πάντα, ευφυής δύτης στις ανθρώπινες ιδιοσυγκρασίες.
«Η θεραπεία» Σεμπάστιαν Φίτσεκ, μτφ. Γιώτα Λαγουδάκου, εκδ. Διόπτρα
Και σε αυτό το βιβλίο ο Fitzek αποδεικνύει ότι είναι μετρ στην οικοδόμηση έντασης, ανάπτυξης ιστορίας, δραματουργικής πλοκής και εμβάθυνσης στον ανθρώπινο ψυχισμό. Η υπόθεση είναι σφιχτοδεμένη, οι χαρακτήρες του σύνθετοι και γοητευτικοί, και οι ανατροπές αλλεπάλληλες. Μικρός κοφτός λόγος, μπρος πίσω στο χρόνο και γρήγορος ρυθμός στα συν του βιβλίου. Ένα πολύ καλό ψυχολογικό θρίλερ για τους λάτρεις του είδους.
«Oι μυημένοι»Τομά Μπρονέκ, μτφ. Κατερίνα Γούλα, εκδ. Πόλις
Ένα πολιτικο-οικονομικό νουάρ στο οποίο η κρίση δεν είναι το φόντο αλλά ο κυρίως καμβάς. Ο Bronnec γνωρίζει καλά τον τραπεζικό και επιχειρηματικό κόσμο και μας μυεί με μαεστρία όχι μόνο στα άδυτά τους αλλά και σε αυτά των πρωταγωνιστών του. Με πολιτικές αιχμές, έως και τοποθετήσεις, με αναδίφηση στο γραφειοκρατικό τέρας που σώζει οικονομίες σκοτώνοντας ανθρώπους, η ιστορία ξεδιπλώνει τη βεντάλια όλων των πόλων και των μηχανισμών του οικονομικού συστήματος. Απλά καθηλωτικό. Το τελευταίο μυθιστόρημα της Έλενας Χουσνή «Καταραμένες Πολιτείες» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα, ενώ συμμετέχει στη συλλογή διηγημάτων εγκλημάτων, μυστηρίου και αγωνίας «Σκοτεινές υποθέσεις» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα.
Ρωτήσαμε 10 προσωπικότητες από τους χώρους των τεχνών, των βιβλίων, της πολιτικής και της ακαδημαϊκής ζωής να μας μιλήσουν για τα τρία βιβλία που διάβασαν και αγάπησαν περισσότερο μέσα στο 2024. (Έχουμε κι ένα έξτρα. Κι είναι, φυσικά, ποίηση.)
«Προσπάθησα να γράψω ένα ποίημα που δεν παραιτείται, δεν παραδίδεται, δεν σηκώνει αμαχητί τα χέρια ψηλά, δεν το βάζει στα πόδια μπροστά στην αγριάδα και τη σκληρότητα της ζωής και της εποχής»
Το βιβλίο του, με τον τίτλο «Στον ίδιο δρόμο», είναι από κάθε άποψη ένα γοητευτικό ανάγνωσμα. Τόσο γιατί αφηγείται μια γοητευτική ζωή, όσο και γιατί είναι γοητευτική η γραφή του.
Ο τόμος αριθμεί τον εικοστό τρίτο της σειράς «Ο Κύκλος των Μουσείων», μιας εκδοτικής πρωτοβουλίας η οποία αποτελεί μακρά πολιτιστική συνεισφορά στο πλούσιο αρχαιολογικό απόθεμα της Ελλάδας.
6°
«Η Τριλογία του Βερολίνου» Φίλιπ Κερ, μτφ. Ντενίζ (Διονυσία) Ρώντα - Αντώνης Καλοκύρης, εκδ. Κέδρος
Βιβλιο
4 εκλεκτές προτάσεις αστυνομικών για χορταστικό διάβασμα
Δημήτρης Καραθάνος
11.12.2018, 11:56
© Γιώργος Φερμελετζής
«Το κορίτσι στην ομίχλη» Ντονάτο Καρίζι, μτφ. Μαρία Οικονομίδου, εκδ. Πατάκη
«Οι αρραβώνες του κυρίου Ιρ» Ζωρζ Σιμενόν, μτφ. Αργυρώ Μακάρωφ, εκδ. Άγρα
