«Οι δίδυμες του πάγου». Γιατί να το διαβάσεις;

Υπόθεση: Η Σάρα και ο Άνγκους Μούρκροφτ βιώνουν τον χειρότερο εφιάλτη κάθε γονιού: χάνουν με τραγικό τρόπο την εξάχρονη κόρη τους, Λύντια, και όλα γύρω τους καταρρέουν. Όμως προσπαθούν να βρουν νέες ισορροπίες για χάρη της κόρης του Κέρστι, η οποία έχει πληγωθεί βαθιά από τον χαμό της δίδυμης αδερφής της, με την οποία είχε έναν άρρηκτο δεσμό. Το μικροσκοπικό νησί, που έχει κληρονομήσει ο Άνγκους από τη γιαγιά του στη Σκωτία, φαντάζει ως η ευκαιρία που χρειάζονται για να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα, για να ενώσουν και πάλι τα κομμάτια της ζωής τους. Η μετοίκηση στο Τόρραν και η μετακόμιση σε μια εγκαταλελειμμένη για χρόνια μονοκατοικία έχει πολλές δυσκολίες, όμως το μεγαλύτερο αγκάθι είναι η συμπεριφορά της Κέρστι: ισχυρίζεται με σθένος πως είναι η Λύντια και πως η Κέρστι είναι εκείνη που πέθανε εκείνο το μοιραίο απόγευμα. 

Οι δύο γονείς χάνουν τον κόσμο κάτω από τα πόδια τους και οι αμφιβολίες τούς σκοτώνουν. Οι κρίσεις πανικού της κόρης τους σε συνδυασμό με το απομονωμένο και σκοτεινό νησί, προκαλούν αναταράξεις, φέρνουν στο φως μυστικά και λάθη και αποκαλύπτουν την τραγική αλήθεια.

Συγγραφέας: S. K. Tremayne είναι το ψευδώνυμο του βρετανού συγγραφέα και δημοσιογράφου Sean Thomas. Έχει συνεργαστεί με εφημερίδες και περιοδικά σε όλο τον κόσμο (Times, Sunday Times, Daily Mail, Guardian) ενώ δημοσιεύει επίσης άρθρα κυρίως για θρησκευτικά και αρχαιολογικά θρίλερ ως Tom Knox. Είναι συγγραφέας εξαιρετικά επιτυχημένων μυθιστορημάτων και βραβευμένων ταξιδιωτικών βιβλίων, έχει δύο κόρες και ζει στο Λονδίνο.

Σε συνέντευξή του σχετικά με τη συγγραφή του βιβλίου «Οι δίδυμες του πάγου», δήλωσε: «Όταν έγραφα το βιβλίο αυτό, ήταν πολύ δύσκολο για μένα: έβλεπα συνέχεια μπροστά μου τις κόρες μου όταν έπρεπε να γράψω για το θλιβερό, ταραγμένο μικρό κορίτσι σε αυτό το νησί της Σκωτίας. Ψυχολογικά ήταν δύσκολο να γίνει, αλλά ίσως είναι και ο λόγος που κάποιοι άνθρωποι βρίσκουν το βιβλίο τόσο ζωντανό. Πολλές υποσυνείδητες ανησυχίες μου έχουν αποτυπωθεί σε αυτό το βιβλίο».

Σε ποιους απευθύνεται: Αν προτιμάς τα βιβλία που σου κρατούν συντροφιά για μέρες, τότε αυτό το βιβλίο δεν είναι για σένα. Γιατί «Οι δίδυμες του πάγου» είναι ένα ανατριχιαστικό ψυχολογικό θρίλερ που διαπερνά όλες σου τις αισθήσεις από την πρώτη σελίδα και δεν σου επιτρέπει να το αφήσεις πριν αντικρίσεις την αλήθεια κατάματα.

Θα σε συνεπάρουν:

1. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση της Σάρας Μούρκροφτ
Αισθάνεσαι σαν να μιλάει στον εαυτό της και νιώθεις σε κάθε φράση τις άπειρες συναισθηματικές μεταπτώσεις που βιώνει κάθε στιγμή. Είναι μια μητέρα διαλυμένη στα δύο: πενθεί για τον τραγικό χαμό της μίας της κόρης και ταυτόχρονα φορά το προσωπείο της ηρεμίας και της σιγουριάς για να βοηθήσει την άλλη της κόρη να συνεχίσει τη ζωή της, να κλείσει τις πληγές της, να σταθεί όρθια, να αντέξει χωρίς το άλλο της μισό. Και ενώ δίνει τον καλύτερό της εαυτό, οι καταστάσεις δεν την αφήνουν να πάρει ανάσα. Βρίσκεται εγκλωβισμένη στην παράνοια και τις ενοχές: ποια κόρη σκοτώθηκε και ποια είναι ζωντανή; «Μαμάκα; Μαμάκα; Μαμάκα; Ποια είμαι;» Είναι δυνατόν εκείνη να μην μπορεί να ξεχωρίσει ποια είναι ποια; Η πραγματικότητα τη συνθλίβει, τα κομμάτια του παζλ που ανακαλύπτει αργά αργά την τρελαίνουν και δεν ξέρει τι και ποιον να πιστέψει. Τα προσωπικά της βιώματα ξυπνούν, οι ενοχές και τα λάθη της επιστρέφουν και τα ρήγματα στη σχέση της με τον άντρα της μεγαλώνουν. Πέφτει και σηκώνεται και εσύ την παρακολουθείς με κομμένη την ανάσα και τρομάζεις μπροστά σε κάθε αδιέξοδό της.

2. Η ασύλληπτη πλοκή που σε διαλύει
Πανομοιότυποι μονοζυγώτες δίδυμοι και ένας θάνατος. Δύο στοιχεία που ο S. K. Tremayne κατάφερε να συνδυάσει με ευφυΐα και δεξιοτεχνία δημιουργώντας ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ. Η ηλικία των δίδυμων κοριτσιών και η απόλυτη ταύτισή τους δεν αφήνει περιθώρια για να αμφισβητήσεις τα γεγονότα και η μεταφυσική διάσταση της ιστορίας κουμπώνει μαγικά στις διαταραγμένες καταστάσεις που βιώνουν οι ήρωες. Οι επιστημονικές απόψεις που παραθέτονται από τον ψυχίατρο Μάλκομ Κελλαγουέυ φανερώνουν την ουσιαστική έρευνα που έχει πραγματοποιήσει ο συγγραφέας, ώστε να μην υπάρχουν κενά στην εξέλιξη της πλοκής, και η οικονομία στις περιγραφές απογειώνει την ένταση και την κλιμακούμενη αγωνία.

3. Οι αντιφάσεις των χαρακτήρων
Η μικρή Κέρστι που ψάχνει εναγωνίως την ταυτότητά της και πασχίζει να απεγκλωβιστεί από την παρουσία της νεκρής αδερφής της, ο Άγκνους που αγωνίζεται να καταπνίξει τον θυμό του, να διαχειριστεί τα παρανοϊκά σενάρια της γυναίκας του και ταυτόχρονα να σταθεί και πάλι στα πόδια του, ο Μπίνυ, ο σκύλος της οικογένειας, που αντιλαμβάνεται τις αλλαγές που συμβαίνουν, και οι δευτεραγωνιστές της υπόθεσης, τρέχουν σε ένα αγώνα σκυταλοδρομίας με πειθαρχία, εξαιρετικές εναλλαγές και εκπληκτικό τέμπο, και σε παραπλανούν. Δεν ξέρεις τι να περιμένεις την επόμενη στιγμή, δεν προλαβαίνεις να αντιληφθείς γιατί και πώς, ποιος και πότε.

4. Το παλιρροϊκό νησί με τα λασποτόπια και τους γλιστερούς βράχους
Η ατμόσφαιρα είναι πρωταρχικό και βασικό στοιχείο σε ένα ψυχολογικό θρίλερ και το πανέμορφο Έιλαν Τόρραν είναι το ιδανικό μέρος για να διασαλευθεί η επιφανειακή ψυχική ηρεμία των χαρακτήρων και να αρχίσουν οι αμφιβολίες να τριβελίζουν το μυαλό τους. Ο φάρος που αναβοσβήνει κάθε εννέα δευτερόλεπτα, η άμπωτη, οι χαλασμένοι σωλήνες ύδρευσης, η γεμάτη παράσιτα τηλεφωνική γραμμή, οι δεκάδες αρουραίοι, η βροχή που μαστιγώνει τα παράθυρα, τα συρμάτινα καλάθια στο ταβάνι, η ατελείωτη λάσπη, συνθέτουν ένα σκηνικό που σε παραλύει.

Σχετικό Άρθρο

Βιβλιο Ο τελευταίος μοναχός των Στροφάδων

Έλενα Ντάκουλα 05.12.2018, 20:57

Κορυφαίες στιγμές: Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις μία μόνο κορυφαία στιγμή, γιατί κάθε κεφάλαιο είναι και μια μικρή σχισμή στο πέπλο μυστηρίου που έχει σκεπάσει τον θάνατο της Λύντια … ή μήπως της Κέρστι;

Δυνατή φράση: «Αφόρητος δεν είναι τόσο ο δικός μου θάνατος, όσο ο θάνατος των γύρω μου. Επειδή τους αγαπώ. Και ένα κομμάτι μου πεθαίνει μαζί τους. Άρα κάθε αγάπη, αν θέλετε, είναι μια μορφή αυτοκτονίας».

Αν μπορούσα θα άλλαζα: Υπάρχουν κάποιοι δευτερεύοντες χαρακτήρες που αισθάνεσαι πως θα ήθελες να έχουν παίξει πιο σημαντικό ρόλο στην κορύφωση του δράματος.

Μετάφραση: Ανήκει στη Νίνα Μπούρη και είναι εξαιρετική, αναδεικνύοντας τη ζοφερή ατμόσφαιρα του νησιού και την υποδόρια ένταση της πλοκής.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ