Με άξονα το μεταναστευτικό. Και με δεκατέσσερα έργα ενός ιδιότυπου mapping που προσπαθούν να αποτυπώσουν την εποχή που ο κόσμος έπαψε να παρέχει κάθε είδους ασφάλεια. Συνεχής ροή ανθρώπινων φορτίων, μεταφορά σωμάτων και ψυχών, λόγω βίαιης «εκχέρσωσης» του πολέμου ή ανεύρεσης μιας οικονομικά καλύτερης ζωής. Γιατί όχι, πρόσφυγες ακόμα και λόγω καιρού και κλιματολογικής αλλαγής. Το βλέπεις, το γνωρίζεις, αδύνατον να του κρυφτείς ή να υποκριθείς πως δεν σε αφορά: πολυπληθή καραβάνια ανθρώπων μετακινούνται και απορυθμίζουν κάθε έννοια συνόρου και ορίου. Δικό σου και δικό τους. Απορυθμίζουν αλλά και απορυθμίζονται, όπως άλλωστε και οι ίδιοι οι πρόγονοι της Έλενας Χατζηαθανασίου, που «ήρθαν από τη Σμύρνη το '22», όπως μου εξομολογείται στην κουβέντα που κάνουμε με αφορμή την πρώτη της ατομική έκθεση αυτές τις μέρες στην Toss Gallery (La Dose bar).
Another View Of The World. Κυτταρική είναι η μνήμη της επομένως. Κι όχι μόνο λόγω οικογενειακού αίματος αλλά και λόγω φίλων της που εγκατέλειψαν τη χώρα, κάποτε ή τώρα. Για σπουδές ή από ανάγκη. Η Χατζηαθανασίου ασκεί κοινωνική τέχνη. Ανθίζει σε τέτοιες εποχές. Δεν το αρνείται, απεναντίας το επιδιώκει. Another View Of The World: Επαναπροσδιορισμός της «εστίας», διαρκής κίνηση, η υδρόγειος σε συνθήκη ατέρμονης ανακατάταξης.
Μια μαύρη μπάλα με μαγνητικές ιδιότητες κι έναν κρυμμένο μηχανισμό από τον θεατή, που όμως θέτει σε κίνηση όλες τις άλλες άσπρες μπάλες γύρω της, είναι ένα κινητικό γλυπτό-εγκατάσταση που πολύ εύστοχα λειτουργεί και σαν σχόλιο-drive για αυτά που «καίνε» τη Χατζηαθανασίου: ο χώρος που διαρκώς αλλάζει και επαναπροσδιορίζεται, η αναδιατύπωση της νέας πραγματικότητας με τη μορφή παγκόσμιων γραμμικών αφηγήσεων-χαρτών, όπου η μετάβαση από το φως στο σκοτάδι και από την ασφάλεια στο πουθενά προκαλούν συνεχείς εντάσεις και επαναπροσδιορισμούς. «Πρώτα τα ζωγραφίζω. Μετά τα επεξεργάζομαι στο photoshop, μέσω απανωτών layers και πειράγματος των κοντράστ. Καταλήγω να τα εκτυπώσω σε διαφάνειες που εύκολα μπορούν να γίνουν τμήμα των τοίχων. Μέσω προβολής, ώστε ο θεατής αναλόγως με το πόσο κοντά ή μακριά τους θα σταθεί, τόσο περισσότερο ή λιγότερο θα εμπλακεί με το συμβαίνον. Μπορείς να κοιτάς τα έργα από απέναντι, μπορείς όμως να μπεις κυριολεκτικά και μέσα τους».
Το συμβαίνον έχει τη μορφή ενός λιωμένου χάρτη, ενός ρευστού συνόλου από γαίες, που όμως αγγίζουν σχεδόν το καθεστώς της παραμόρφωσης. Χύνονται. Κατρακυλούν. Η Έλενα Χατζηαθανασίου με σπουδές σε Ιατρικά και Βιολογικά εργαστήρια και επαγγελματική εμπλοκή με τα πεδία της παθολογοανατομίας, διαθέτει μια εικαστική γλώσσα που δανείζεται στοιχεία από τον κόσμο των μηχανημάτων διάγνωσης. «Ναι, ξέρεις τα πρώτα χρόνια μετά την Καλών Τεχνών πειραματιζόμουν πολύ φτιάχνοντας φαντασιακούς μικρόκοσμους, όπως οι αποικίες των κυττάρων που μελετώ στη δουλειά μου». Καθρέφτες, plexiglass, ψηφιακές εκτυπώσεις και μια δεινή επιμέλεια από τη σκηνογράφο, γλύπτρια Μαγδαληνή Σίγα.
Another View Of The World: ρευστότητα, εικονοποίηση, mapping στον εφιαλτικό καινούργιο κόσμο πίσω από τον ορισμό του ως «το προσφυγικό», όμως χωρίς κραυγές ή φανφαρονικά statements. Από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι και σήμερα το θύμα παραμένει πάντα ίδιο. Ο άνθρωπος. Όπως και ο θύτης. Πάει καιρός αρκετός, βλέπεις, που για όλα δεν φταίνε οι ιπτάμενοι δράκοι όπως στο Game of Thrones...
Another View Of The World: Από 9 έως και 26 Μαρτίου στην αίθουσα τέχνης TOSS (bar La dose), Βιλαρά 1 & Συγγρού. Επιμέλεια έκθεσης: Μαγδαληνή Σίγα (σκηνογράφος, γλύπτρια)
8°
