Ο Παντελής Λαζαρίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941. Έκανε σπουδές πολιτικού μηχανικού στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, τις οποίες διέκοψε για τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική. Τα 1968 έγινε επιστημονικός συνεργάτης, μετά βοηθός κι επιμελητής (ως το 1977) στην έδρα Ζωγραφικής και το Εργαστήριο Εικαστικών Τεχνών του τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εκθέτει από το 1963 σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα, Ευρώπη και Αμερική. Το 1976 παίρνει μέρος στη Διεθνή Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας. Την περίοδο της χούντας εγκαθίσταται στο εξωτερικό και διδάσκει στο πανεπιστήμιο της Γενεύης και στο Πολυτεχνείο της Λωζάνης. Το 1972 γίνεται καθηγητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Το 1977 εκλέγεται καθηγητής στην Αρχιτεκτονική του Αριστοτέλειου. Από το 1974 ξεκινά συγγραφική και εκδοτική δραστηριότητα πάνω σε θέματα αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας. Διετέλεσε πρόεδρος κι αργότερα πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Η έκθεση του στο Μουσείο Μπενάκη, κτήριο οδού Πειραιώς, με τίτλο «Parkour - Στάσεις, παραβάσεις, ελιγμοί», ήταν μια αναδρομή στην επί σαράντα επτά χρόνια παρουσία του στους χώρους της τέχνης, της αρχιτεκτονικής, της εκπαίδευσης και της πολιτικής.