Έμαθε να κάνει τον πόνο των άλλων δικό της δράμα. Λόγια που μας πόναγαν και δεν τα λέγαμε, τα είπε εκείνη. Τα τραγούδησε και με την ομολογία της απάλυνε τον πόνο τον δικό μας
- CITY GUIDE
- PODCAST
-
16°
Άγγελος Σφακιανάκης
Γεννήθηκε στο Κάιρο. Έρχεται στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και στην Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Συνεργάζεται με τους θιάσους «Μικρό Θέατρο», Θέατρο Στοά, Θέατρο Τέχνης. Εντάσεται στην ομάδα του Ελεύθερου Θεάτρου για τα έργα «Η ιστορία του Αλή Ρέτζο» του Πέτρου Μάρκαρη και «Η εξαίρεση κι ο κανόνας» του Bertolt Brecht, όπου γράφει και τη μουσική.
Υποστηρίζοντας τη θεατρική αποκέντρωση γίνεται ιδρυτικό μέλος της Θεατρικής Λέσχης Βόλου ανεβάζοντας ομαδικά τον «Υπάλληλο» του Χουρμούζη. Εντάσσεται στην ορχήστρα του Χρήστου Λεοντή. Παίζει στις συναυλίες του συνθέτη και στους δίσκους «Καπνισμένο τσουκάλι», «Παραστάσεις».
Με το Γιάννη Εμμανουηλίδη ξεκινούν ένα πλανόδιο μουσικό σχήμα που εξελίσσεται στην Οπισθοδρομική Κομπανία. Το 1980 ανακαλύπτει την Ελευθερία Αρβανιτάκη. Τους συστήνει στο δισκογραφικό κοινό ο Διονύσης Σαββόπουλος. Ηχογραφούνε 3 δίσκους «Στης Ξανθής, στο Αιγηνήτειο και στο Αρ/γο Κως», «Μιά νύχτα με την Οπισθοδρομική στο Άλσος» και «Στη μέση της Κομπανίας». Ηχογραφούν 2 τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη στον δίσκο «Ατέλειωτος δρόμος» της Δήμητρας Γαλάνη. Παραμένει ως εμψυχωτής και παραγωγός της Οπισθοδρομικής κομπανίας έως το 1985, όπου το σχήμα διαλύεται. Παρακολουθεί μαθήματα στη σχολή κρουστών του Ωδείου Αθηνών.
Σαν παραγωγός υπογράφει για πρώτη φορά με την προτροπή του Αλέκου Πατσιφά το 1983 τον δίσκο «Ελευθερία Αρβανιτάκη 12 λαϊκά τραγούδια». Ακολουθεί το «Κοντραμπάντο» του Σταμάτη Σπανουδάκη, το «Μπλέ Μωρό» του Βασίλη Καζούλη και το «Εδώ είμαι Εγώ» του Γιώργου Μουφλουζέλη.
Το 1987 με πρόσκληση του Κυριάκου Μαραβέλια, γίνεται ο βασικός παραγωγός της δισκογραφικής εταιρίας Λύρα έως το 1999 που αποχωρεί. Στη θητεία αυτή έχει προτείνει ή πρωτοηχογραφήσει νέους δημιουργούς όπως ο Βαγγέλης Κορακάκης, ο Γιώργος Ανδρέου, ο Τάκης Μπαρμπέρης, ο Παναγιώτης Καλατζόπουλος, η Ευανθία Ρεμπούτσικα, ο Γιώργος Δημητριάδης, ο Σωκράτης Μάλαμας, οι Νάμα, η Ηρώ Λεχουρίτη, ο Ορφέας Περίδης, ο Νίκος Ζούδιαρης, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Γιάννης Κότσιρας, οι Συνήθεις Ύποπτοι – Χρήστος Θηβαίος, η Γεωργία Γραμματικού, ο Νίκος Γρηγοριάδης, η Κατερίνη Κυρμιζή, ο Μάνος Πυροβολάκης, τα Κινούμενα Σχέδια κ.ά. Είχε πολυετή συνεργασία με τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο, τον Κώστα Μπίγαλη, τον Βασίλη Παϊτέρη και τον Στέλιο Ρόκκο.
Το 1995 στην Λύρα, δημιουργεί το sub label «Μικρός Ήρως» και εκδίδει σε βινύλιο, τον πρώτο δίσκο του Γιώργου Δημητριάδη «Αφορμές για ανταρσία». Παρουσιάζει τους Συνήθεις Υπόπτους και τον Χρήστο Θηβαίο με τις «Μέρες Αδέσποτες». Το 1997 αλλάζει το προφίλ των Apurimac και κυκλοφορεί τα «Ινδιάνικα τραγούδια», συλλογή ινδιάνικων ποιημάτων προσαρμοσμένων στιχουργικά από τον Χάρη Κατσιμίχα. Κάνει την παραγωγή στον δίσκο «13.000 μέρες» του Σωκράτη Μάλαμα. Με τον δημιουργικό πυρήνα της Οπισθοδρομικής Κομπανίας δημιουργούν τους Οπισθοδρομικούς και επιμελείται τους δίσκους «Πάλι μπρος» και «Sante». Συνεργάζονται συναυλιακά με τον Γιώργο Νταλάρα και την Γλυκερία.
Το 1999 περνάει στο δυναμικό της MINOS EMI κάνοντας τον δίσκο «Υπήρχαν όρκοι» του Γιάννη Πλούταρχου, «Αδέσποτες οι νύχτες» του Χάρη Βαρθακούρη και «Κεχριμπαρένια μάτια» του Γιώργου Μαργαρίτη. Παράλληλα διευθύνει το label Μεσόγειος παρουσιάζοντας το Chameleon του Πλάτωνα Ανδριτσάκη. Από αυτόν το δίσκο το τραγούδι «Via Payuta III» συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή «Buddha Bar III by Ravin» και διακρίνεται διεθνώς.
Με τους Apurimac και με εκλεκτούς φίλους, συνεπικουρούντος του Γιώργου Νταλάρα και του Al Di Meola κυκλοφορεί ένα μικρό αφιέρωμα στον Che Guevara με τίτλο «Χωρίς Σύνορα» και τα έσοδα διατίθενται στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.
Τη δεκαετία του 2000 ενεργοποιεί το label Μικρός Ήρως.
Εκδίδει τα «Ρηχά νερά» σε στίχους και μουσική δική του. Πρωτοπαρουσιάζει τον Θοδωρή Κοτονιά με τα Μακρινά Ξαδέρφια. Ακολουθούν οι δίσκοι της Μαρίας Λούκα, με τη συμμετοχή του Σωκράτη Μάλαμα, του Παντελή Θεοχαρίδη, και ο δεύτερος δίσκος με τα Μακρινά Ξαδέρφια «Περιμένοντας το Θείο».
Τον Οκτώβριο του 2008 γίνεται καλλιτεχνικός διευθυντής στο περιοδικό «Δίφωνο».
Με την ιδιότητα του παραγωγού συνεργάζεται με τη Γλυκερία, την Ελένη Τσαλιγοπούλου, τον Χρήστο Θηβαίο και τον Δημήτρη Ζερβουδάκη.
Ο Μικρός Ήρως περνά στον όμιλο επιχειρήσεων του Κώστα Γιαννίκου και ορίζεται διευθυντής του label. Εκδίδει δίσκους των Ψαραντώνη, Πίτσας Παπαδοπούλου, Κώστα Χατζή, Μάρθας Φριντζήλα, Γεράσιμου Ανδρεάτου, Δημήτρη Σταρόβα, Παναγιώτη Στεργίου, Γιώργου Δημητριάδη, Γιάννη Κούτρα, Γιάννη Μήτση, Apurimac, Καίτης Κουλλιά, Αλέξανδρου Εμμανουηλίδη και Μαρίας Παπαγεωργίου, Γιώργου Μεράντζα, Κατερίνας Κυρμιζή και Νίκου Γρηγοριάδη, Μαρίας Κατινάρη κα. Επιμελείται τους δίσκους των Χρήστου Θηβαίου, Χαΐνηδων, Mode Plagal, Λένας Πλάτωνος, Στέλλας Γαδέδη.
Tο 2012-14 επιμελείται το μουσικό σκέλος των εκδηλώσεων «Είμαστε εδώ με ποιήματα και μουσικές» στην Πλατεία Κλαυθμώνος.
Συνεργάζεται στενά με τον λαϊκό τραγουδιστή Γιώργο Μαργαρίτη στους δίσκους «Ένας αιώνας λαϊκό τραγούδι» και «Παίζουμε για την φανέλα».
Επιμελείται της παραγωγής του cd «Πάνω κάτω η Πατησίων» με μελοποιημένα ποιήματα της Κατερίνας Γώγου.
Το 2013 το Label Μικρός Ήρως επιστρέφεται στον ιδρυτή του και ένας νέος κύκλος εκδόσεων ξεκινά.
Κυκλοφορεί το Digital Single που έγινε viral - Mi Ultimo Tango en Atenas. Apurimac feat Elli Paspala. Το«Σιδερένιο Νησί». του Χρήστου Θηβαίου και το live του στο Kookoo. Τα Κλειδιά του Θοδωρή Κοτονιά-Μακρινά Ξαδέρφια. «Απ’ το μέλλον κι απ’ το παρελθόν» της Αναστασίας Μουτσάτσου. Παρουσιάζει τους Αλκμάν.
Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Δεν πρόκειται απλώς για καλό μπουζουξή, αλλά για έναν ανοιχτόμυαλο και εξαιρετικό Μουσικό. Το Μ κεφαλαίο
Δεν μιμούταν τους παλιούς. Κουβαλούσε το φορτίο τους. Ήταν ο χαμένος κρίκος του χθες με το τώρα
Το 2015 θυμηθήκαμε την παλιά εποχή και μπήκαμε στο στούντιο και κάναμε ένα τριπλό cd για να ξαναπερπατήσει στα ίδια μέρη της νιότης του με άλλα παπούτσια
Το τραγούδι παίχτηκε σε όλα τα ραδιόφωνα και μοίρασε χαρά και αισιοδοξία. Έκανε χείλη πολλά να χαμογελάσουν και πολλούς να μάθουν να σφυρίζουν
Ένας κύκλος εμφανίσεων «Μαίρη Λίντα + Apurimac» ξεκίνησε, με το χάπενιγκ του χορού να είναι πλέον επιβεβλημένο
Το ώριμο μπήκε στην αγκαλιά του νέου. Η σιγουριά της στο πάλκο ήταν για μας ικανοποίηση και ανταμοιβή. Η άνεση, η γενναιοδωρία της ένα ζωντανό μάθημα
Ο δίσκος είναι ένα ρεσιτάλ με τις μνήμες της να καλούν το μέλλον
Ήθελε να κάνει εμφανίσεις. Να στήναμε ένα στέκι. Ένα κλαμπάκι. Έπεσε η πανδημία. Δεν τα προλάβαμε τα όνειρα. Έχεις φύγει.