Κώστας Κούρκουλος

Η τρομακτική βία της συκοφαντίας

Μπορεί ένα κομματικό πρόγραμμα στη λογική του ότι τα λεφτά βγαίνουν από τις Τράπεζες να σκοτώνει κοινωνίες αλλά ως προσωπικός μύθος είναι μαγικός

«Η επιλογή δίνει και το νόημα των εκλογών»

Δεν ήταν οι συνήθεις αγαπημένες ανθρώπινες αυταπάτες, που «παίζουν» απλώς με τις επιθυμίες μας, εξωραΐζοντας την ανθρώπινη ζωή

Στον «βιασμό Γεωργούλη» δεν υπάρχει βιαστής! Δεν υπάρχει θύτης! Άρα δεν υπάρχει δράστης για να ονομάσουν και να καταγγείλουν. Υπάρχει μόνον θύμα, χωρίς θύτη. Γι’ αυτό είναι «με τα θύματα»!

Ενώ η πολιτική ορίζεται ως «η μέριμνα για τον κοινό μας κόσμο», για τους υπερδιογκωμένους «αναξιοποίητους» πολιτική είναι το ακριβώς αντίθετο

Η περιφρόνηση που εισπράττει ο πολίτης από την κρατική γραφειοκρατία όλων των βαθμίδων και σε κάθε επαφή του μαζί της είναι έμπρακτη απόδειξη της μεγάλης αντιστροφής.

Ο «ακτιβισμός» με τον οποίο φερόμενοι φοιτητές επιτίθενται στην καθηγήτρια Βάνα Νικολαΐδου – Κυριανίδου έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός αυθεντικού «πρωτο-σταλινισμού»

Πέρα από «...την κενότητα της αντίληψης για μια ειδίκευση στο καθολικό», πρόκειται για εκτροπή που «....χλευάζει την ίδια την ιδέα της δημοκρατίας»

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ο ηθικός και πολιτισμικός διάδοχος του ΚΚΕ, έδωσε τη μάχη για να αποτρέψει την δημιουργία μη κρατικών πανεπιστημίων στη χώρα. Ήταν το «δόλωμα» για τους αυτόχθονες πανεπιστημιακούς