Ρωμανός Γεροδήμος

Ως κουλτούρα και κοινωνία, πάντοτε δέναμε την ατομική μας ευτυχία στο άρμα της αποδοχής και της συμπεριφοράς των άλλων

Ο Τζο Μπάιντεν αντιμετωπίζει μια «επικίνδυνη αποστολή» τόσο στο εξωτερικό, όσο κυρίως στο εσωτερικό. Είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία της Αμερικής.

Οι μόνοι που αντέδρασαν δυναμικά ήταν οι τεχνολογικοί γίγαντες: το Facebook, το Twitter, η Amazon, η Google. Πήραν πάνω τους το έργο της θεσμικής απάντησης σε μια ασύμμετρη επίθεση

Δεν είναι κακό να αλλάζουμε. Κακό είναι να μην ωριμάζουμε. Κακό είναι να μη μαθαίνουμε.

Η μεγαλύτερη απάτη της ύστερης νεωτερικότητας –του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα– είναι η αφελής βεβαιότητα, η αξιωματική απολυτότητα, ότι το σώμα μας ανήκει μόνο σ’ εμάς.

H δουλειά ενός πρωθυπουργού δεν είναι μόνο η σωστή αντίδραση στις κρίσεις ή ακόμη και η καλή διακυβέρνηση εν γένει, αλλά η δημιουργία ζωτικού πολιτικού χώρου

Τι μπορεί να καταφέρει ο Τζο Μπάιντεν; Τι μορφή έχει η ελπίδα στον 21ο αιώνα; Ποια μαθήματα πρέπει να πάρουμε εμείς από την κρίση των ΗΠΑ;

Τι νομιμοποίηση έχουν οι θεσμοί αν το μισό εκλογικό σώμα θεωρήσει ότι τις εκλογές έκλεψε η άλλη πλευρά, ότι δηλαδή τη χώρα κυβερνάει μια «χούντα»;

Και, αν όχι, τι μπορεί να το αντικαταστήσει; Μπορεί ο Μπάιντεν να σώσει την ψυχή της Αμερικής και να σταματήσει την παρακμή της Δύσης;

Πώς μέσα σε λίγους μήνες, το αδιανόητο, δηλαδή το αίτημα αποπομπής της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, γίνεται το επιβεβλημένο