Φώτης Γεωργελές

Στους ταραγμένους καιρούς οι άνθρωποι, αντί για λύσεις στα προβλήματα, έψαχναν μία ομάδα να τους συμπεριλάβει, να νοηματοδοτήσει τη ζωή τους

Ένα παλαιότερο κείμενο του Φώτη Γεωργελέ για το πρόβλημα του πολιτικού εκφοβισμού και της βίαιης επίθεσης στην ελευθερία της έκφρασης στην Ελλάδα.

Η πραγματικότητα είναι δύσκολη, αντί να την αντιμετωπίσουμε, ας την αρνηθούμε

Η αποτρόπαια δολοφονία του Σαμιέλ Πατί χτυπάει το δημόσιο σχολείο, τη δημόσια εκπαίδευση της ελευθερίας, της ανεξιθρησκίας, της αμφισβήτησης.

Γιατί άραγε υπάρχει αυτό που ο ίδιος ο Σύριζα ονομάζει «αντισύριζα Μέτωπο»;

Ο πολίτης που ξέρει τι συμβαίνει και λειτουργεί από μόνος του σωστά και όχι επειδή του το επιβάλλουν, είναι ο πολίτης που δεν θα γίνει έρμαιο στις θεωρίες συνωμοσίας και στον λαϊκισμό.

Δεν μιλούσαμε ποτέ συγκαταβατικά στο κοινό της Athens Voice. Το θεωρούμε ενήλικο. Αυτό βέβαια σε αυτούς τους περίεργους καιρούς των ταυτοτήτων και των στρατεύσεων είναι πολύ δύσκολο.

Ήταν η δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι; Που θα κάνει την κοινωνία μας να πει «όχι άλλο»;

Η στάση όλων αυτών που ήταν στους δρόμους για όλους εμάς, ήταν η μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι καιροί της υστερίας μοιάζουν παρωχημένοι

Μπροστά στο μπούλινγκ οι συνάδελφοι της Άλκηστης σιώπησαν. Μήπως όμως αυτή η επίθεση στρέφεται εναντίον όλων τους;