Mήπως να του έδινα μια δεύτερη ευκαιρία;
- CITY GUIDE
- PODCAST
-
19°
Τζένη Μελιτά
Με μεγάλη μου χαρά σας ενημερώνω ότι γεννήθηκα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο μαιευτήριο Υγεία, το σωτήριον έτος ... - δεν λέγονται αυτά τα πράγματα. Βέρα Αρσακείαδα με τα πιάνα, τα μπαλέτα και τα γαλλικά μου, είμαι ό,τι πιο κοντά σε αυτό που λέμε "νύφη- κελεπούρι". Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, αποφοίτησα από τη Νομική Αθηνών (πράγμα για το οποίο χάρηκε, ιδιαιτέρως, η γιαγιούλα μου) και εκεί που όλα κυλούσαν ρολόι και τα κομψά ταγέρ είχαν ραφτεί, αποφάσισα ξαφνικά να χτυπήσω την πόρτα της Ελευθεροτυπίας. Ευγενέστατοι οι άνθρωποι, μου άνοιξαν και έκτοτε παριστάνω τη δημοσιογράφο από δω και από κει. Στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τα περιοδικά και τώρα και στην οθόνη σου.
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Οι φίλες μου μου λένε να το αγνοήσω και να μην το ξανασηκώσω μέχρι να βαρεθεί. Εμένα όμως με έχει φάει η περιέργεια...
Τον άφησα να λέει τα δικά του. Από τότε διακόψαμε κάθε επαφή. Το περίεργο είναι ότι τον σκέφτομαι αρκετές φορές...
«Η πρώτα ξενέρα ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία»
Δεν είναι πολύ κουλό; Εσύ τι λες;
«Νιώθω πολύ αμήχανα, δεν θέλω να κάνω κάτι παραπάνω μαζί του και δεν ξέρω πώς να του το πω»
Έγινε κάτι πολύ άσχημο, μην γελάσεις...
«Τσακωθήκαμε και μου έστειλε μήνυμα να τα βρούμε ξανά, αλλά το σκέφτομαι»
«Δεν ξέρω τι να κάνω. Από τη μία θέλω, αλλά από την άλλη δεν θέλω να φύγω και από την Αθήνα, όλη μου η ζωή είναι εδώ...»
«Εγώ θέλω στις διακοπές μου να κάθομαι δίπλα στη θάλασσα»