Η κρίση μάς έφερε όλους πιο κοντά στην καλλιτεχνική μας πλευρά, γι’ αυτό αρχίσαμε να πλέκουμε σουπλά εδώ και μερικά χρόνια
Μανίνα Ζουμπουλάκη
Γεννήθηκα το 1960, μεγάλωσα στην Καβάλα, γράφω στα περιοδικά από τις αρχές της δεκαετίας του '80 μέχρι και σήμερα. Κατά καιρούς είμαι ραδιοφωνική παραγωγός. Έχω γράψει 20 βιβλία, δύο σενάρια ταινιών μεγάλου μήκους, δύο σήριαλ, ένα σενάριο τηλεταινίας και πολλά διηγήματα: αυτά είναι όσα έχουν κυκλοφορήσει γιατί είναι κι άλλα που δεν είδαν ακόμη το φώς. Αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς.
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Εκεί που μαζεύτηκε η Ιστορία μιας πόλης, αλλά και της μισής Ελλάδας, της Μακεδονίας, Θράκης και Στερεάς, που μεγάλωσαν μέσα στην καλλιέργεια και επεξεργασία καπνού
Φανταστείτε τι περνάνε τα κορίτσια όταν κερατώνουν κάποιον, έστω και άξιον κερατώματος.
Η απάντηση στο μεγαλύτερο ερώτημα όλων των εποχών, δεν βρίσκεται σε αυτό το κείμενο (μάλλον)
Δεν έχω καλύτερο από το να πηγαίνω τα παιδιά μου σε παιδικό σινεμά τα βροχερά μεσημέρια της Κυριακής
Δεν σε ενδιαφέρει η ερώτηση ούτε η απάντηση, τότε γιατί συνεχίζεται η εφαρμογή;
Το «crime fiction» ως είδος το λέμε «αστυνομική λογοτεχνία» και τα βιβλία (συνήθως τσέπης) «αστυνομικά μυθιστορήματα» – παρόλο που είναι η φαντασία του εγκλήματος, και όχι μόνο
12 λόγοι που αγαπώ την Ελλάδα και παρακαλώ ταυτιστείτε. Ή τσαντιστείτε, ανάλογα...
Είναι το πιο ζεστό μέρος της Ευρώπης, σίγουρα το πιο φωτεινό, και μοιάζει με γαμήλια τούρτα. Υπό κανονικές συνθήκες, γιατί τώρα που είμαι εδώ, ψιλοβρέχει...