18°
Γεννήθηκα το 1960, μεγάλωσα στην Καβάλα, γράφω στα περιοδικά από τις αρχές της δεκαετίας του '80 μέχρι και σήμερα. Κατά καιρούς είμαι ραδιοφωνική παραγωγός. Έχω γράψει 20 βιβλία, δύο σενάρια ταινιών μεγάλου μήκους, δύο σήριαλ, ένα σενάριο τηλεταινίας και πολλά διηγήματα: αυτά είναι όσα έχουν κυκλοφορήσει γιατί είναι κι άλλα που δεν είδαν ακόμη το φώς. Αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς.
Όπως (10) εκατομμύρια άνθρωποι, έτσι κι εγώ είδα το ΤικΤοκ της Μαντόνα(ς) με τα χείλη-παιδικά-μπρατσάκια. Πόσο ζόρικο πρέπει να είναι το να γερνάς σε μια νεανική βιομηχανία σαν αυτή της μουσικής…
Όλα τα μουσεία έχουν κι από ένα «Gift shop», αλλά κανένα μουσείο δεν έχει ένα «The M Shop» τόσο προσεγμένο όσο αυτό του Μεγάρου Μουσικής.
Του ζητήσαμε να μας μακιγιάρει και να μας δώσει χρήσιμα tips για το μακιγιάζ
Ζούμε λες και είμαστε 17 χρονών κι ας οδεύουμε προς τα 70, οι φίλες/οι μου κι εγώ
Εξωτικά υλικά, κομψά σκεύη σερβιρίσματος και διακοσμητικά, όλα στο καλύτερο μπακάλικο-που-δεν-είναι-μόνο-μπακάλικο, της Άπω Ανατολής.
Όλοι παρακολουθούμε, θέλουμε-δεν θέλουμε, την τραγωδία των τριών παιδιών της Πάτρας.
Tο cheap & chic είναι άποψη. Tα καλύτερα (φθηνά) αρώματα είναι απομιμήσεις με ωραίο στιλ και ακόμα ωραιότερες τιμές
Ένα σύγχρονο θεατρικό έργο για τις ερωτικές και συζυγικές σχέσεις, ακόμα κι όταν είναι σκέτες ερωτικές ή σκέτες συζυγικές.
«Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού». Αγαπημένο οικογενειακό μας τσιτάτο, μαζί με το «τίποτα δεν είναι για πάντα».
