Ένα τυχόν τεχνολογικό θαύμα, αλλά πολύ τυχόν, αρχίζω να το καταλαβαίνω μέσες-άκρες, όταν το θαύμα περνάει στην κατηγορία «περσινά ξινά σταφύλια».
Μανίνα Ζουμπουλάκη
Γεννήθηκα το 1960, μεγάλωσα στην Καβάλα, γράφω στα περιοδικά από τις αρχές της δεκαετίας του '80 μέχρι και σήμερα. Κατά καιρούς είμαι ραδιοφωνική παραγωγός. Έχω γράψει 20 βιβλία, δύο σενάρια ταινιών μεγάλου μήκους, δύο σήριαλ, ένα σενάριο τηλεταινίας και πολλά διηγήματα: αυτά είναι όσα έχουν κυκλοφορήσει γιατί είναι κι άλλα που δεν είδαν ακόμη το φώς. Αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς.
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Mερικές φορές ξυπνάει μέσα σου ένα άτομο λίγο φλούφλικο – που ενδιαφέρεται για αύρες, ζώδια, μαύρες ζάχαρες, τράπουλες, Tαρώ και πάει λέγοντας
Όχι στα καλά καθούμενα – απλώς όταν είναι καλές (οι φωνές, καλέ) τις ακούω με θαυμασμό
Tο όνειρο της 35άρας είναι να γνωρίσει άντρα χωρισμένο, με παιδιά και λεφτά
Έχεις βαρεθεί να διαβάζεις «οδηγούς επιβίωσης μπουζουκιών», ξέρεις τα πάντα για τις ουρές στις τουαλέτες και συνήθισες να κάθεσαι αγκαλιά με 800 νοματαίους
Mια φορά κι έναν καιρό, ένα ζευγάρι πήγε στο IKEA να πάρει καναπέ
Ώρες ώρες πολύ θα ’θελα να έγραφα κριτικές φαγητού, με φράσεις όπως «αισθάνεσαι μια υποψία δενδρολίβανου στα medallion»
Ξαφνικά εκεί που καθόμουν άρχισα να τα παίρνω στο κρανίο με τις εταιρείες παραγωγής
Kαι κανένα έντυπο (εκτός από τις ματσαράγγες) δεν πρέπει να διαβάζεται σαν σχολική εργασία
Mην κοιτάτε που στραβό-μπήκε, όπου να ’ναι έρχεται στα ίσια της...