Ηλίας Ευθυμιόπουλος

Ζω κάτω από το αστέρι με τον ταύρο που συνοφρυώνεται με καπνούς μπροστά στην έξοδο αφήνοντας στις νύχτες το πιο βαθύ ίχνος της διαδρομής του.

Τους βλέπω να πέφτουν μ’ ένα φωτεινό καταρράκτη στο φως που αποκαλύφθηκε εξισώνοντας τα μάτια με τον ήλιο.

... το πουλί που θάθελε να ζήσει, για να μπορεί να φοβηθεί πως κάποια μέρα θα πεθάνει...

Ο δρόμος προς το σοσιαλισμό περνάει απ΄ την κατάργηση των δρόμων

Δεν ήταν τίποτα, ησύχασε. Δεν ήσουν τίποτα, παρά το σπασμένο φτερό μιας πεταλούδας.

«Τι περίεργο που θυμόμαστε τα φιλιά μετά το θάνατο»

«Ένας τόπος όλο κενοτάφια, μάντρες και πλαστικά κυπαρίσσια»

«Τώρα δεν είστε ακόμα παρά ένα όνομα και προς το παρόν φαίνεται σαν να είστε ακόμα καλοκαίρι»