Άρης Σφακιανάκης

Τι είναι ζωή; Κι ως πότε έχει νόημα να αγκιστρώνεται κανείς πάνω της σαν πεταλίδα στον βράχο;

Δύσκολα θυμάμαι γυναίκες συγγραφείς να έχουν γράψει με τέτοια ειλικρίνεια για τον υμέναιο όπως η Αμερικανίδα Πόλα Φοξ

Η συγγραφέας παίρνει μια πραγματική ιστορία που συνέβη σε έναν φάρο της Αγγλίας πολλά χρόνια πριν και τη μεταφέρει αριστουργηματικά μερικές δεκαετίες αργότερα

Ο Βάσερμαν αφηγείται την ιστορία του Κάσπαρ Χάουζερ με την πένα των μεγάλων μετρ της εποχής του, χωρίς να πλατειάζει

Οτιδήποτε είδος γραπτού λόγου που έχει να κάνει με πιτσιρίκια με αφήνουν αδιάφορο. Πώς έγινε λοιπόν να διαβάσω με απόλαυση τις νουβέλες του Ρουμάνου Μιρτσέα Καρταρέσκου;

Πρώτες αγάπες και τελευταίες ιστορίες. Ο συγγραφέας ανακαλεί τα πρώτα πράγματα που αγάπησε στη ζωή του

Το θέμα του είναι πώς καταφέρνει μια γυναίκα να επιβιώνει σ’ έναν κόσμο φτιαγμένο από άντρες, και μάλιστα στην πιο αντρουά εκδοχή του: τον πόλεμο.

Μια γραφή εξαίσια, περίτεχνη, κομψή κι αισθητικά άψογη σαν τα γλυκά που φτιάχνουν οι Ιάπωνες

«Ο στόχος της γιορτής είναι να κάνει να ξεχάσουμε ότι είμαστε μοναχικοί, δυστυχισμένοι και καταδικασμένοι να πεθάνουμε: με άλλα λόγια, να μας μεταμορφώσει σε ζώα»

5 επιλογές για ένα διαφορετικό καλοκαίρι