15°
Σκιαθίτης στην καταγωγή, γεννήθηκε το 1956 στον Βόλο. Σπούδασε ψυχολογία στο πανεπιστήμιο Paris VIII στη Γαλλία όπου έκανε και το μεταπτυχιακό του στις παιδαγωγικές επιστήμες και ειδικότερα στον τομέα της ψυχοπαθολογίας. Το 1999 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο καρπός της οποίας είναι το βιβλίο "Ενορμητική διαδικασία: έρωτας και θάνατος". Εργάσθηκε, από το 1982, ως κλινικός και ψυχοθεραπευτής στην Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας, στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Καλλιθέας και στο Κοινοτικό Εργαστήρι Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Δήμου Αργυρούπολης. Εργάστηκε επίσης ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Υγείας του παιδιού. Στη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ψυχαναλυτικού προσανατολισμού ψυχοθεραπεία ψυχώσεων, την κοινοτική ψυχιατρική και την ενημέρωση της κοινότητας σε θέματα ψυχικής υγείας, την κακοποίηση και παραμέληση του παιδιού, την αιμομιξία, τη μελέτη του θεσμικού πλαισίου των φορέων κοινωνικής πρόνοιας. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά και συμμετέχει με ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια. Είναι τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας και πλέον ελεύθερος επαγγελματίας.
«Η επιλεκτική μνήμη σ’ ένα τόπο, σε μια κοινωνία, ιδιαίτερα για πολιτικούς λόγους, είναι μεγάλο κακό γιατί αποσιωπάται και διαστρεβλώνεται η ιστορία»
Η βία δεν έχει ούτε γένος, ούτε φύλο, ούτε ιδεολογικό πρόσημο. Είναι ένα ψυχοβιολογικό, πολιτισμικό, κοινωνικό, διαφυλετικό, διαγενεακό και πολιτικό φαινόμενο
Λύσεις υπάρχουν και έχουν κατατεθεί από την επιστημονική κοινότητα εδώ και χρόνια
Μια κοινωνία για να μπορεί να προστατεύει τα παιδιά της από κάθε είδους θυματοποίηση χρειάζεται πρωτίστως να είναι ειλικρινής με τον εαυτό της και τους άλλους
Τι είδους τουρισμό θέλουμε και μέχρι πού; Πόσο αντέχει ο τόπος, αλλά και οι άνθρωποι
Ένας δάσκαλος βγαλμένος μέσα από το «καμίνι» των σκληρών αντιπαραθέσεων
Μήπως τελικά βρισκόμαστε αντιμέτωποι, ως κοινωνία και ως πολιτικό σύστημα, μπροστά σε μια μεγάλη παρανόηση;
Η καλή «χημεία» σε μια ομάδα, για να μεταδοθεί και στα υπόλοιπα μέλη, απαιτεί να υπάρχει εξ αρχής καλή «χημεία» μεταξύ του αρχηγού της ομάδας και του προπονητή, ή του προέδρου του κόμματος και των στελεχών
Κάθε περίπτωση είναι μοναδική και για να αντιμετωπισθεί χρειάζεται στοχευμένη βοήθεια από ειδικούς που θα απευθύνεται συνολικά στους γονείς, καθηγητές, παιδιά
