Μια παράσταση που στηρίζεται στο έργο του Σάμουελ Μπέκετ Ο «Ακατονόμαστος».
Τώρα ποιος; Τώρα πού; Τώρα πότε; Ένας άνθρωπος ξυπνάει και ανακαλύπτει τα πράγματα από την αρχή, μη νιώθοντας τίποτα, μη μπορώντας τίποτα, μη θέλοντας τίποτα. Μια αδύνατη κραυγή και ο λόγος αρχίζει να ρέει. Ψάχνοντας πάντα, μην ψάχνοντας πια, ψάχνοντας τι ψάχνει. Λέξεις μέσα σε λέξεις, σιωπή μες στη σιωπή. Για πάντα εκεί. Από πάντα εκεί. Αντιμέτωπος με ολόκληρη τη δημιουργία.
Ο «Ακατονόμαστος» γράφτηκε το 1953. Το κείμενο αυτό αποτελεί το τελευταίο μέρος της «Τριλογίας» του Beckett, στην οποία εμπεριέχονται και τα μυθοπλαστικά έργα «Μολλόυ» και «Ο Θάνατος του Μαλόν». Eίναι ένα μείγμα από αναμνήσεις και υπαρξιακούς συλλογισμούς. Ο Ακατονόμαστος είναι ένας αφηγητής χωρίς όνομα που χρησιμοποιεί το λόγο του όχι ως μέσο έκφρασης ολοκληρωμένων σκέψεων, αλλά ως μια διαδικασία συνεχούς παραγωγής ήχων και συνειρμών.
Ο λόγος ως αυθύπαρκτη οντότητα σπάει τη σιωπή, για να πει δυο λόγια γι’ αυτήν πριν ξαναγυρίσει μέσα της. Ο ίδιος ο Beckett χαρακτήριζε τον εαυτό του υπεύθυνο για τους βασικούς ήχους και τίποτα άλλο. Οι χαρακτήρες του πλασμένοι εξ ολοκλήρου από τη γλώσσα που μιλάνε, αντιπαραβάλλονται όχι με το πεπρωμένο και με τη μοίρα αλλά με τα μικρά πράγματα που συνθέτουν την καθημερινή επιμονή. Η γλώσσα γίνεται αντικείμενο μελέτης πάνω στη σκηνή.
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αργύρης Πανταζάρας
- ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Αργύρης Πανταζάρας
