Kumku Yamki: Μία κούκλα, τρεις κουκλοπαίκτριες, τέσσερις καρέκλες στο Faust

Η Κumku Yamki είναι μια παράσταση σωματικού κουκλοθεάτρου όπου τα σώματα των ηθοποιών από τη μία υπηρετούν το σώμα της κούκλας και από την άλλη συνδιαλέγονται μαζί του  σε μία προσπάθεια αποτύπωσης  των δυνατοτήτων και των αναγκών του ανθρώπινου σώματος.

Μία κούκλα με το όνομα  Kumku Yamki, τρεις κουκλοπαίκτριες, τέσσερις καρέκλες. Η κούκλα ζωντανεύει  από την αέναη εμψύχωση των κουκλοπαικτριών: η μία κινεί το κεφάλι και το ένα χέρι της κούκλας, η άλλη το άλλο χέρι και την λεκάνη και η  τρίτη τα πόδια. Οι ρόλοι διαρκώς εναλλάσσονται σε ένα απαιτητικό αφούγκρασμα  και συνεργασία μεταξύ των παικτριών ώστε η κούκλα να αναπνέει, να κοιτά, να ζει σαν ένα ακόμα ζωντανό πλάσμα πάνω στην σκηνή και συχνά να μας κάνει να απορούμε: οι κουκλοπαίκτριες κινούν την κούκλα ή η κούκλα  κινεί τις κουκλοπαίκτριες;

Είναι η κούκλα το παιδικό τους παιχνίδι ή μήπως είναι το ίδιο το παιδί που κάποτε οι ίδιες υπήρξαν και που το καλούν να ξαναζήσει;

Λίγα λόγια για το έργο

Το θέμα του έργου είναι το πώς οι ανθρώπινες ψυχοσωματικές δυνατότητες και ανάγκες παραμελούνται ή αγνοούνται από τον τεχνοκρατικό χαρακτήρα της σύγχρονης ζωής,  τον εθισμό στις ηλεκτρονικές συσκευές, την εξάρτηση από τις οθόνες, την αποσύνδεση από τον εαυτό, τον άλλο και  την ομάδα.

Σύμβολο όλων αυτών στο σύμπαν του έργου, είναι οι καρέκλες. Καρέκλες που σχηματοποιούν την ομοιομορφία, απομακρύνουν τα άτομα μεταξύ τους και από τον εαυτό τους, συνδέοντάς τα σε μία εικονική πραγματικότητα ως υποκατάστατο της ίδιας της πραγματικότητας.

Στον αντίποδα ή στην απαραίτητη συμπλήρωση του «καθιστικού» τρόπου ζωής, ασθμαίνει η αναζήτηση ενός άλλου τρόπου ζωής που επιθυμεί να κάνει το σώμα και τον νου να λάμπει  από τη χρήση.

Σκηνοθετικό σημείωμα

Η ανάγκη για την δημιουργία αυτού του έργου αναδύθηκε μέσα από ένα κράμα διαφορετικών ερεθισμάτων, όπως το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «κριτική παιδαγωγική, επιστήμες της αγωγής και  εκπαίδευση ενηλίκων», το εργαστήρι σωματικού κουκλοθεάτρου με τον MichelleVille στο μουσικό χωριό του άγιου Λαυρέντιου όπου ήρθα σε επαφή και με την κουκλοποιητική της Katarina Cakova και η ιαπωνική φιλοσοφία  «Ikigai» την οποία γνώρισα στο SchoolwithoutFrontiers που πραγματοποιήθηκε στην Αμοργό πριν μερικά χρόνια.

Αποφάσισα έτσι να καλέσω  την Katarina Cakova στον τόπο που μεγάλωσα, την Κέρκυρα για να κατασκευάσει την Kumku ενώ εγώ έγραφα το σενάριο για μια κουκλοθεατρική τελετουργία για την επαναβίωση  στιγμών του παιδικού μου  βίου, που  σχετίζονταν με την μνήμη ότι ως παιδί έπρεπε να κάθομαι ώρες ατελείωτες σε μία καρέκλα, παρά το ότι η  ανάγκη μου να κινούμαι ήταν τεράστια.

Η δημιουργική διαδικασία που ακολούθησε ήταν απολαυστική και επίπονη με ένα σωρό εξαιρετικές συνεργάτιδες και συνεργάτες να αφήνουν το λιθαράκι τους στην σωματική και κουκλοθεατρική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο στούντιο Κ.A.N.O. στα  Πετράλωνα από τον Γενάρη του 2022 έως τον Ιούνιο του 2024.

Μια έρευνα, οι καρποί της οποίας δεν αποτελούν μια απάντηση αλλά την αισθητική τοποθέτηση της ερώτησης: προς τί αυτή η πειθάρχηση και ο αποκλεισμός των αναγκών και των δυνατοτήτων του σώματος, ποιος ο αντίκτυπός αυτού στην οργάνωση της ζωής, πόσο η προσέγγιση αυτή έχει αλλάξει ή έχει παραμείνει ίδια την σημερινή ημέρα και πόσα περιθώρια υπάρχουν ή μπορούμε να δημιουργήσουμε ώστε η προσέγγιση της όποιας γνώσης και εξέλιξης να είναι ενσώματη, να μην φοβάται, να μην εξορίζει το σώμα και τις ανάγκες του αλλά να τις καλωσορίζει, να τις εξερευνά, να τις εμπεριέχει και να τις σέβεται.

Μία παράσταση σωματικού κουκλοθεάτρου για ενήλικες, εφήβους και παιδιά.

Ζωή Βλάσση