«Ο Μπαμπάς ο Πόλεμος» στο Olvio

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης εμπνέεται από το ιστορικό γεγονός της  πολιορκίας της Ρόδου το 305 π.Χ. από τον Μακεδόνα Δημήτριο τον Πολιορκητή, και παραφράζοντας τον Ηράκλειτο «πόλεμος πατήρ πάντων», μας δίνει την κωμωδία «ο Μπαμπάς ο Πόλεμος».

Γράφει την πρώτη εκδοχή του έργου το 1952, μόλις λίγα χρόνια μετά τον β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όπως ο ίδιος αναφέρει: «Το ερέθισμα που κατέληξε στην κωμωδία «Ο μπαμπάς ο πόλεμος» – ακατάλληλο από πρώτη άποψη για Κωμωδία - το έδωσε η ψυχροπολεμική ένταση που ακολούθησε τις μεγάλες προσδοκίες. Η ελπίδα πως ο πόλεμος που λίγα χρόνια πριν είχε τελειώσει ήταν ο τελευταίος πόλεμος έμοιαζε με παιδαριώδη αφέλεια. Η κατάσταση ήταν και τότε θολή και απειλητική. Οι σύμμαχοι σαν να είχαν μολυνθεί από το κακό που πολέμησαν και γίνηκαν και νικητές και διάδοχοι του.»

Περίληψη του έργου

Λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι διάδοχοι του πολεμούν μεταξύ τους για  την κυριαρχία του κόσμου. 

Η Ρόδος, κηρύσσοντας αυστηρά ουδετερότητα, έχει μετατραπεί σε έναν ασφαλή τουριστικό παράδεισο.  Δημόσια κτίρια και ναοί  έχουν μετατραπεί σε επιχειρήσεις ενώ η κυβέρνηση έχει αντικατασταθεί από το Ανώτατο Ξενοδοχειακό Συμβούλιο. 

Όταν ο πόλεμος μεταφέρεται στην θάλασσα, οι Ροδίτες με τον φόβο ότι οι Μακεδόνες του Δημητρίου του Πολιορκητή πλέουν εναντίον τους, στέλνουν τον καλύτερο τους μάγειρα και την πιο όμορφη κοπέλα του νησιού για να τον ξελογιάσουν. Ο Δημήτριος όμως ερωτεύεται την Ρόδο και αποφασίζει να την κατακτήσει. Οι τουρίστες φεύγουν, ο στρατός του Δημητρίου αποβιβάζεται στο νησί, κι  όταν ένας σερβιτόρος εκσφενδονίζει ένα πιάτο εναντίον τους, οι Μακεδόνες καίνε όλα τα μαγαζιά της παραλίας προς παραδειγματισμό. Ο λαός της Ρόδου τότε παίρνει τα όπλα, μαχαιροπήρουνα στην αρχή, και πολεμάει.

Ο μπαμπάς της Ιστορίας ο πόλεμος έχει ξεκινήσει και όλα μέλλουν να αλλάξουν.

Οι Ροδίτες αντιγράφουν τους Μακεδόνες, γίνονται άριστοι πολεμιστές και νικούν.

Ο  Δημήτριος ξελογιάζεται από την ομορφιά και τις χαρές της ζωής και χάνει.

Η Ρόδος θα συνεχίσει να πλουτίζει αλλά πλέον μέσω μιας άλλης πιο επικερδούς επιχείρησης, της βιομηχανίας του πολέμου.

«Πατήρ πάντων Πόλεμος», Ηράκλειτος

Σημείωμα της ομάδας

Όταν ξεκινούσαμε την οργάνωση της παρούσας παραγωγής, βρεθήκαμε μουδιασμένοι από τα θλιβερά και δυσοίωνα νέα, της επέμβασης της Ρωσίας στην Ουκρανία. Λίγες εβδομάδες πριν την πρεμιέρα μας, παρακολουθήσαμε με αγωνία τα όσα ακόμη και σήμερα, δυστυχώς, διαδραματίζονται για μια ακόμη φορά στην Παλαιστίνη. Θεωρώντας σταθερά το θέατρο ως ένα φόρουμ κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου μέσω της τέχνης, προσδοκούμε, με όχημα την αιχμηρή κωμωδία του Ιάκωβου Καμπανέλλη «ο Μπαμπάς ο Πόλεμος», να συνδιαλεχθούμε ουσιαστικά με το κοινό, για αξίες και έννοιες που διαμορφώνουν συνειδήσεις. Στον πόλεμο, έννοιες όπως η δημοκρατία και η ελευθερία θρυμματίζονται. Οι μεγάλες ιδέες για οικονομικό και στρατιωτικό imperium δημιουργούν κρίση για τους αδύναμους και ευκαιρίες για τους ισχυρούς. Η δίψα για κέρδος και η δίψα για εξουσία, είναι όψεις στο ίδιο νόμισμα και ας προβάλλονται ως κάτι διαφορετικό.

Ο Καμπανέλλης πλέκει επί σκηνής  έναν κόσμο με συμμαχίες, συγκρούσεις, πάθη, ματαιώσεις και προσδοκίες. Έναν κόσμο διόλου μακριά από την πραγματικότητα, διόλου μακριά από τη φαιδρότητα και την τραγικότητα που έχει η ίδια η ζωή, ο ίδιος ο Πόλεμος. Στον επίλογο του έργου, βουτηγμένη στην ειρωνεία, έρχεται η συμφιλίωση που ελπίζει σε ένα αύριο ειρηνικό που θα σέβεται την αξία της ανθρώπινης ζωής.