Ποιος ήταν ο αληθινός λόγος που εξώθησε τη Μήδεια να κάνει το αποτρόπαιο έγκλημά της;
Ποιο ήταν πραγματικά το τέλος τού Ρωμαίου και της Ιουλιέτας;
Τι συνέβη και η Φαύστα απέκτησε εγγόνι, αφού την κόρη της την έφαγαν οι γάτες;
Ήπιε ή δεν ήπιε το φαρμάκι η Γκόλφω όταν την παράτησε ο Τάσος;
Ποιες είναι οι «ιστορικέ ιστορίε» που έχει να μας αφηγηθεί η Μαμά Ελλάς από τις περιπέτειες που πέρασε όλα αυτά τα χρόνια;
Πώς έχασε η Ανεργίτσα το «βιβλιάριο απόρου κορασίς» της και τι λύση βρήκε ο Πειναλέων;
Τελικά, επέστρεψαν ή όχι τα μάρμαρα του Παρθενώνα στην Ελλάδα;
Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα απαντώνται στην παράσταση.
Μια ανατρεπτική επιθεώρηση, γεμάτη σάτιρα, γέλιο, τραγούδι και χορό
Τα περισσότερα κείμενα του Μποστ που παρουσιάζονται στην παράσταση, αν και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία όταν πρωτοπαίχτηκαν, δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ. Το ίδιο ισχύει και για τη μουσική του Λουκιανού Κηλαηδόνη, που γράφτηκε για αυτά καθώς έχει παραμείνει και αυτή ακυκλοφόρητη στο αρχείο του.
Μία παράσταση όπου, χάριν στο ειρωνικό χιούμορ, την παρωδία και τη σατιρική ματιά του Μποστ, οι γνωστές ιστορίες της Φαύστας, της Μήδειας και της Ιουλιέτας, συμπλέκονται με την άγνωστη ιστορία της Γκόλφως, τις «ιστορικέ ιστορίε» που αφηγείται η Μαμά Ελλάς, αλλά και τις περιπέτειες του Πειναλέοντα και της Ανεργίτσας καθώς καλούνται να συγκροτήσουν έναν θίασο.
Για πρώτη φορά θα παρουσιαστούν τα πραγματικά φινάλε που έγραψε ο Μποστ στα ήδη γνωστά έργα του –«Φαύστα», «Μήδεια», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»–, δίνοντας μία άλλη, διαφορετική κωμικοτραγική διάσταση στην εξέλιξη των ιστοριών τους!
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη παράσταση ξαναφέρνει μαζί επί σκηνής δύο μεγάλους καλλιτέχνες, «επανασυνδέοντάς» τους, ακριβώς πενήντα χρόνια μετά από την πρώτη τους συνεργασία. Μπορεί να έχουν φύγει από κοντά μας, όμως το έργο τους παραμένει αλησμόνητο και εξαιρετικά επίκαιρο.
Σκηνοθετικό σημείωμα - Κωνσταντίνος Κυριακού
Ως THEARTES, αποφασίσαμε με την Κατερίνα Μπιλάλη να παρουσιάσουμε μία παράσταση που μας επιτρέπει να επιδοθούμε για άλλη μια φορά στο αγαπημένο μας «παιχνίδισμα» με την «εναλλαγή» των θεατρικών ειδών, συνδέοντας την παλιά αθηναϊκή επιθεώρηση των αρχών του εικοστού αιώνα, την μπρεχτική τεχνική της Αποστασιοποίησης, το γελοιογραφικό αισθητικό ύφος και την υπερμεταμοντέρνα παρωδία, έχοντας συμμάχους μας τα βασικά χαρακτηριστικά της μπόστειας θεατρικής γραφής, που είναι η ιδιότυπη γλώσσα, η μπουρλέσκ παρωδία, η απροκάλυπτη σάτιρα, το αλλοπρόσαλλο χιούμορ και η διεισδυτική ειρωνεία, αλλά και τα ειδοποιά στοιχεία της κηλαηδόνειας μουσικής γραφής, όπως είναι το ξέφρενο κέφι, η μαγευτική μελωδία και το ρυθμικό ξάφνιασμα.
13°
