Η «Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό» στο θέατρο Άλφα

Ένα θεατρικό έργο που η καρδιά του χτυπάει δυνατά για τα αρχαία δάση του πλανήτη και για τις φυλές που ζουν ακόμα σε αυτά, σε αρμονία με τη Μάνα Γη κι όσα απλόχερα μας δίνει, όσο και να τη κακομεταχειριζόμαστε.

Ένα έργο - φόρος τιμής στον αδικοχαμένο στη μάχη με τον κορωνοϊό αγωνιστή συγγραφέα Λούις Σεπούλβεδα και σε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο.

Ένα έργο τραγικά επίκαιρο μετά τις πρόσφατες τεράστιες φωτιές στον Αμαζόνιο, αλλά και με τον τρόπο που η κυβέρνηση της Βραζιλίας μεταχειρίζεται τους αυτόχθονες του Αμαζονίου.

Ένα έργο όμως «ελπιδοφόρα επίκαιρο» αφού η Χιλή βρίσκεται σε τροχιά ξεριζώματος του συντάγματος του δικτάτορα Πινοσέτ και μετάβασης σε μια πραγματική δημοκρατία. Με την Ελίζα Λονκόν, μια γυναίκα ιθαγενή Mapuche ως πρόεδρο, η νεοσυσταθείσα σε Σώμα Συντακτική Συνέλευση της Χιλής έδωσε σαφές στίγμα δικαίωσης των ιθαγενών πληθυσμών από το νέο Σύνταγμα της χώρας.

Η παράσταση υποστηρίζει αυτό τον αγώνα και μας μεταφέρει στη φυλή των Mapuche, των «Ανθρώπων της Γης», των ιθαγενών της Νότιας Χιλής που εκδιώχθηκαν βίαια από τις εστίες τους από τις μεγάλες εταιρείες υλοτομίας, που καταστρέφουν τους τελευταίους πνεύμονες του πλανήτη και σβήνουν βίαια τη μνήμη και την αρχαία γνώση των φυλών του κόσμου.

Στη θεατρική διασκευή του έργου, μια φυλή «Ανθρώπων της Γης» καταλαμβάνει τη σκηνή του θεάτρου Άλφα – Ληναίος-Φωτίου, με τα πολυφωνικά της τραγούδια, την έντονη τελετουργική σωματικότητα, τους μύθους και τους θρύλους αλλά και την αγωνιώδη κραυγή του δίκαιου αγώνα τους.

Το στοιχείο της βίας, του διωγμού, του άδικου ξεριζωμού, του σπαραγμού εναλλάσσεται με τις ποιότητες των Mapuche που μας κάνουν ακόμα να χαμογελάμε: ευγνωμοσύνη, γενναιοδωρία, αγάπη για τη γη, αλληλεγγύη, οργανική σχέση με τη μνήμη και την αρχαία κληρονομιά.

Προπώληση εισιτηρίων μέσω viva.gr