Οι Ήρωες στο Από Μηχανής θέατρο

Οι «Ήρωες» (πρωτότυπος τίτλος “Le Vent des Peupliers”), γραμμένο το 2003, παίχτηκε για πρώτη φορά στο Théâtre Montparnasse, ενώ έλαβε 4 υποψηφιότητες για το βραβείο “Molière” εκ των οποίων κι εκείνο του καλύτερου συγγραφέα. Έχει παιχτεί σε πολλές γλώσσες και σημαντικές θεατρικές σκηνές. Μάλιστα, μεταφράστηκε στα Αγγλικά από τον Τομ Στόπαρντ και παρουσιάστηκε στο West End του Λονδίνου, κερδίζοντας το “Lawrence Olivier Best New Comedy Award”.

Η πλοκή του έργου

Τρεις βετεράνοι στρατιωτικοί, κλεισμένοι σε ένα γηροκομείο, θυμούνται τα περασμένα μεγαλεία των νιάτων τους. Το πάθος τους όμως για τη ζωή που τρέχει, δεν σταματά κι όλοι μαζί σχεδιάζουν την απόδρασή τους, ώστε να οδηγηθούν στην ελευθερία του έξω κόσμου.

Ακόμα κι αν η σωματική τους κατάσταση δεν τούς επιτρέπει να τα καταφέρουν, ακόμα κι αν με δυσκολία μπορούν να σηκωθούν από την καρέκλα, οι ίδιοι επιμένουν να πιστεύουν στο όνειρο. Στόχος τους, σ’ αυτή τη μάχη απέναντι στη φυσική φθορά, να βγουν με τη φαντασία τους νικητές!

Μια τρυφερή και συγκινητική κωμωδία, η οποία με ευαισθησία αλλά και πολύ χιούμορ αγκαλιάζει τον άνθρωπο στη δύση της ζωής του. Οι τρεις ηλικιωμένοι βετεράνοι γίνονται πραγματικοί ήρωες καθώς κατορθώνουν όχι μόνο να μην παραδοθούν στο προγεγραμμένο τέλος που όλο και πλησιάζει αλλά και να μας δείξουν ότι η αγάπη για τη ζωή και η επιθυμία για το όνειρο δεν έχει ηλικία!

Σκηνοθετικό σημείωμα

Η Ιστορία του θεάτρου στον τόπο μας σίγουρα θα ήταν πιο φτωχή χωρίς τις αμέτρητες ώρες σκηνικής πτήσης των Κώστα Αρζόγλου, Χρήστου Βαλαβανίδη και Πάνου Σκουρολιάκου, τριών σπουδαίων ηθοποιών οι οποίοι μου κάνουν τη μεγάλη τιμή να τους σκηνοθετώ στο υπέροχο έργο «ΗΡΩΕΣ».

Και όπως οι ήρωες του Gerald Sibleyras επιμένουν στο όνειρο, έτσι και οι τρεις εξαιρετικοί αυτοί ηθοποιοί, με την ουσία που μόνο η εμπειρία μπορεί να σου προσφέρει, σε ταξιδεύουν σε ατραπούς ονειρικούς με την ερμηνεία τους.

Είναι υπέροχο να βλέπεις τους βετεράνους στρατιωτικούς του Sibleyras, γαλουχημένους για χρόνια στην πειθαρχία, τώρα να σπάνε τους κανόνες ή καλύτερα να ορίζουν τους δικούς τους κανόνες με γνώμονα ό,τι πιο σπουδαίο: την αγάπη για τη ζωή. Και είναι ακόμα πιο υπέροχο να βλέπεις τον Κώστα Αρζόγλου, τον Χρήστο Βαλαβανίδη και τον Πάνο Σκουρολιάκο αβίαστα να μπαίνουν στο πετσί των αξιαγάπητων αυτών χαρακτήρων και να γίνονται, με το ίδιο πάθος όπως την πρώτη φορά που χρόνια πριν πάτησαν στο σανίδι, οι ήρωες της παράστασης. Γιατί για εμάς τους θεατρίνους, η αγάπη για το θέατρο είναι συνώνυμη με την αγάπη για τη ζωή.

Τους ευχαριστώ από καρδιάς!
Δημήτρης Μυλωνάς